Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

O que custa participar nunha carreira popular

A cota de inscrición por participar nunha destas probas oscila entre 6 e 80 euros, e cobre una serie de servizos como os sanitarios e guardarropa
Por José Ignacio Recio 26 de Decembro de 2007

Apenas quedan uns días para que se celebre una das carreiras populares con máis tradición en España, a San Silvestre. Aínda que seguramente é a máis coñecida, non deixa de ser una máis das moitas carreiras populares e maratóns que enchen o calendario pedestre nacional durante todo o ano, nas que a súa participación esixe o pago dunha cota de entre 6 e 80 euros. Aínda que una minoría de corredores obtén suculentos beneficios pola súa participación nestes eventos de carácter popular, a gran maioría ten que desembolsar una cantidade nada despreciable si participa regularmente en varias competicións durante a tempada. As probas, ademais de fomentar a práctica do deporte entre os cidadáns, pasaron a ser un negocio que move moitos miles de euros, e moitos dos corredores -que son quen coa súa presenza e esforzo prestigian a carreira na que compiten- pregúntanse o porqué de tan elevadas cotas a pesar de que estes eventos están patrocinados por empresas colaboradoras e entidades locais ou autonómicas.

Cota de inscrición

Os organizadores das carreiras populares e maratóns contan con catro vías de financiamento: patrocinadores, axudas municipais, cota dos socios e o pago da inscrición dos participantes. Sobre esta última preséntase una dobre modalidade:

  • Atletas profesionais: Reciben contratos que aínda que non son millonarios, si son o suficientemente importantes como paira vivir desta actividade.
  • Corredores populares: A gran maioría dos que corren que, á parte de dar relevo e prestixio ao evento, teñen que desembolsar cotas que, en opinión de moitos, resultan abusivas e desproporcionadas. Por exemplo, participar nun media maratón custa entre 6 e 20 euros. Pero no caso de realizar a inscrición fose do prazo esixido pola organización o prezo pódese duplicar. Desta forma, un atleta que corra dez probas ao ano terá que desembolsar entre 60 e 200 euros durante a tempada.

Esta tendencia agudízase con respecto aos maratóns, que teñen una cota de participación realmente elevada, mesmo con penalizacións se estas realízanse durante o último mes. Uno dos casos máis representativos é o da organización do Maratón Popular de Madrid (MAPOMA), que conta cunha ampla lista de empresas patrocinadoras de primeira orde, pero tamén cunha das cotas máis altas do panorama maratoniano. Contempla tarifas divididas en varios tramos en función da data en que se realiza a inscrición paira participar o último domingo do mes de abril: se esta realízase cunha antelación de máis de medio ano (entre os meses de outubro e decembro) o participante deberá abonar 40 euros -se non é residente da capital elévase até os 55 euros-.

Un atleta que corra dez probas ao ano terá que desembolsar entre 60 e 200 euros durante a tempada

Paira os períodos correspondentes entre os meses de xaneiro a marzo a tarifa encarécese en cinco euros, establecéndose en 45 e 60 euros respectivamente, mentres que se se deixa paira última hora as tarifas unifícanse até situarse na nada económica cota de 85 euros, o que provocou as queixas de moitos dos participantes nesta proba. Contempla un exiguo desconto de tan só cinco euros paira aqueles corredores que paguen a cantidade estipulada a través de una cartón vinculado a un dos patrocinadores da organización. Calculando que a participación sexa igual á da edición anterior (13.000 corredores), e estimando que cada corredor desembolse una media de 50 euros, o financiamento que tendía a organización por esta vía sería de 650.000 euros.

Non é un caso único, xa que o prezo de inscrición paira participar na popular San Silvestre vallecana é de 15 euros paira os corredores que se inscriban antes do mes de novembro, mentres que a partir desa data elévase a 18 euros por correr unicamente 10 quilómetros. Nalgunhas carreiras populares organizadas por concellos ou entidades locais chégase a cobrar aos menores e, mesmo, penalízase a non participación por algún motivo de forza maior (enfermidade, traballo, viaxe ou algún imprevisto que poida presentarse), tal e como se explicita nas normas dalgunhas carreiras. As normas varían paira quen forman parte da organización, como socios ou colaboradores, que están exentos de realizar calquera pago por inscribirse na proba.

Algúns organizadores de carreiras penalizan a cota de inscrición que se realiza durante o último mes, cobrando o dobre do inicialmente estipulado

Por sorte paira os corredores populares hai outras probas onde non se esixe ningún desembolso económico por participar, ou este é meramente simbólico (1-5 euros), como as San Silvestre de Bilbao, Salamanca ou Segovia, por pór soamente uns exemplos, que teñen un tope de 5, 4 e 2 euros respectivamente. E, considerando que os atletas populares son os auténticos protagonistas destas probas, son tamén moitas as carreiras exentas de pago, algunhas mesmo de certo prestixio internacional, como a Carreira da Contitución (Alcobendas), as Leguas (Segovia) e, en especial, os cros que impulsan as principais universidades españolas, aínda que este tipo de puebas están destinadas, máis que aos corredores populares, ao segmento universitario.

Así, e de maneira xeral, as carreiras pódense englobar en tres categorías en función da achega económica que haxa que facer:

  • Carreiras gratuítas.
  • Carreiras que esixen una cota meramente testemuñal, entre 1 e 5 euros.
  • Carreiras que teñen una tarifa de entre 15 e 80 euros. Entre estas últimas áchanse os principais maratóns do país como as de Barcelona e Madrid; os medias maratóns, como a de Vitoria-Gasteiz, Hondarribia e Moratalaz (Madrid), ou carreiras populares de pouco percorrido como a Carreira das Empresas (Madrid), ou de maior distancia ao estilo da clásica Bilbao-Santurce.

Gastos engadidos

A cota que se debe desembolsar paira inscribirse na proba non é o único gasto que se debe realizar. Existe outra “carreira”, máis particular, que encarecerá o orzamento final destinado a participar nunha proba. Así, acudir a unha entidade bancaria paira efectuar o ingreso da cota correspondente pode supor o pago dunha comisión por transferencia se o ingreso faise nunha entidade diferente ás sinaladas nas normas da carreira. A continuación, débese enviar un fax cos datos e o xustificante de pago.

Moitos gastos pódense eliminar inscribíndose a través da rede, pero aínda son poucas as probas deportivas que contan con este servizo

Estes custos pódense eliminar se a inscrición realízase en liña, pero de momento son moi poucas as probas que permiten utilizar este sistema paira formalizar a inscrición, tan só as máis importantes do calendario atlético. A todo iso tamén haberá que engadir os gastos derivados dos desprazamentos, incluídos os que realizan os corredores que deben viaxar desde localidades diferentes onde realízase a proba. Paira este último caso, algunhas organizacións como a do Media Maratón de Vitoria, inclúen dentro da súa cesta do atleta una oferta especial de aloxamento, que permite ao corredor aloxarse en determinados hoteis por un prezo máis económico a través de diferentes descontos.

Cesta do atleta

Cando o usuario abona una cota de inscrición, independentemente da proba que se corra, a organización ofrece una serie de servizos, que varían en función de cada proba. Hainos en forma de agasallos promocionais, camisetas, sorteos ou material deportivo básico. Pero hai una estratexia que aplican moitos organizadores destas carreiras baseada en ofrecer o que denominan a cesta do atleta composta polos seguintes compoñentes: clip, avituallamiento, seguro, bolsa do atleta, sorteo de agasallos e una oferta especial de aloxamento. Cada proba ofrece leste pack no seu conxunto, ou só parte dos seus compoñentes. Algúns organizadores deste tipo de probas ofrecen ao participantes servizo médico e masaxes, guardarropa, autobús-escoba e una póliza de seguros de accidentes e responsabilidade civil. Pero en moitas ocasións os participantes teñen un absoluto descoñecemento sobre os servizos aos que teñen dereito, polo que é aconsellable que pregunten directamente á organización sobre esta cuestión, en especial cando se trate dos servizos máis necesarios paira practícaa deste deporte, como os servizos médicos, pólizas de seguro, servizos de guardarropa ou transporte paira abandonos.