Os ministros de Finanzas da Unión Europea (Ecofin) alcanzaron onte un acordo sobre o denominado “paquete fiscal”, que establece una serie de obrigacións de información de datos fiscais de non residentes entre os socios comunitarios a partir do 1 de xaneiro de 2005, aínda que cun sistema transitorio paira Bélxica, Austria e Luxemburgo, países que, condicionados polo segredo bancario suízo, temen una saída de capitais se se liberaliza a información.
Eses tres países comunitarios poderán manter o segredo bancario sempre que impoñan una retención en orixe do 15% a partir de 2005, do 20% o 1 de xaneiro de 2007 e do 35% en xaneiro de 2010. Una cuarta parte desa retención será paira o país en que se fai o depósito e o 75 restante paira o país de orixe do non residente que o fai.
Convencer a Suíza
Mentres este mecanismo ponse en marcha, a Comisión Europea manterá conversacións con Suíza para que acepte entrar a un sistema de intercambio parcial de información. Segundo fontes próximas ao Ecofin, os negociadores comunitarios esperan arrincar un compromiso da Confederación Helvética, aínda que sexa a longo prazo, para que colabore no intercambio de información fiscal sobre o aforro dos particulares non residentes.
A pesar de que será practicamente imposible que o Goberno suízo acceda a eliminar o segredo bancario da súa lexislación, o Quince esperan que, polo menos, se avenga a comunicar a outros países europeos a información fiscal dalgún non residentes no seu territorio que se consideren incursos en delito fiscal.
Xunto co “paquete”, o Quince aprobaron o sistema fiscal que se pretende aplicar ao cobro de intereses e canons entre sociedades na UE. España xa eliminou as normas fiscais que se consideraron prexudiciais e acepta que o cobro de intereses entre empresas filiais dun mesmo grupo dentro da Unión tribute sempre no país onde reside a sociedade que recibe ese diñeiro.
