As xoias, ademais dun valor estético e sentimental, son una investimento rendible cun indubidable interese económico. Paira mantelas a recado, coa seguridade de que non estarán expostas a mans alleas, os seus propietarios poden optar por alugar una caixa de seguridade nun banco. En caso de querer conservalas en casa por comodidade -se, por exemplo, utilízanse con certa frecuencia e non só se posúen como investimento- o máis acertado é contar cunha caixa forte na vivenda ou cun eficaz sistema de seguridade.
Investir en seguridade
Por mor da crise financeira e do consecuente descrédito de depósitos e da Bolsa, non son poucos quen optaron por investir de forma alternativa, por exemplo na compra de xoias. Tanto si son una investimento coma se téñense de herdanza, levar estes prezados obxectos a un banco constitúe una decisión acertada, e quizais a máis segura. Para que o banco convértase en gardián dos mesmos, basta con solicitar un servizo de caixas de seguridade, que ofrece ao cliente un compartimento pechado e blindado paira depositar o que estime adecuado, a cambio de pagar una cota á entidade. A caixa ou banco permitirá o acceso ao recinto nun horario pactado, e en ocasións esixirase a firma nun libro de visitas. O banco non ten coñecemento do que se deposita na caixa, pero quen a aluga comprométese a non introducir obxectos de tráfico ou elementos perigosos.
A demanda de caixas de aluguer aumentou un 50% desde o inicio da crise
O banco como gardián
O servizo de caixas de seguridade empezou a prestarse na segunda metade do século XIX, cando en 1861 fundouse en Nova York a Safe Deposit Company. Seguiu o seu exemplo a National Safe Deposit Company Limited, fundada en Londres, desde onde se estendeu o costume ao resto de Europa. A seguridade das cámaras está garantida; no caso de España, o Ministerio do Interior establece os parámetros de seguridade de cámaras acoirazadas e caixas de aluguer, que “deberán ter as características e o nivel de resistencia establecidos na Orde de 23 de abril de 1997“. Por exemplo, as tradicionalmente denominadas caixas fortes deben ter un sistema de apertura automática retardada que debe estar activado durante a xornada laboral; no caso das cámaras de compartimentos de aluguer, o sistema electrónico de detección de ataques debe estar conectado as 24 horas do día.
A pesar de ser un proceso sinxelo, alugar una das mencionadas caixas supón esperar un prazo de tempo bastante longo (que pode ser de meses) si non se é un cliente asiduo ou importante dun banco, xa que as principais caixas de seguridade, que ascenden a máis de 10.000 nos bancos españois, atópanse ocupadas. Ademais, a demanda das caixas está en claro aumento, e fontes do sector aseguran que se incrementou en máis dun 50% desde o comezo da crise económica pola que atravesamos. E iso a pesar de que non é un servizo precisamente barato: o custo anual dun aluguer basee oscila entre 400 e 600 euros anuais, cada visita ten un custo (mínimo de 3 euros), débese contratar un seguro e, en ocasións, dar un depósito ao comezo dunha media de 300 euros. En suma, páganse preto de 800 euros anuais.
O auxe da seguridade privada
Hai quen prefiren ter as súas posesións ao alcance da man, aínda que non a disposición de calquera. Paira estes usuarios, a opción idónea é a de contar con sistemas de seguridade no seu propio domicilio, ben instalando alarmas ou una caixa forte. Paira ter una caixa de seguridade en casa débese contar con suficiente espazo e un pavimento resistente, porque o seu peso é considerable. Aínda que hai modelos sinxelos, que se encaixan na parede, a instalación debe correr sempre a cargo de profesionais; pola contra, son moi vulnerables, segundo asegura Javier Ruiz Gil, vicepresidente da Asociación Española de Empresas de Seguridade (AES).
En España, segundo os expertos, non hai cultura na utilización de caixas fortes dun bo nivel de seguridade, e adóitase crer que todas valen, aínda que o certo é que -a pesar de que teñen una aparencia similar- o nivel de seguridade é moi distinto nunhas e outras. Este grao mídese polo tempo que se tarda en abrilas, cuns determinados medios. Respecto dos seus prezos, varían en función do grao de seguridade contemplado na Norma Europea UNE EN 1143-1, que dispón de 11 niveis. Por exemplo, una caixa forte de nivel III da Norma Europea UNE EN 1143-1 costa preto de 1.000 euros. Se a caixa forte é dun nivel inferior, o seu prezo roldaría os 600 euros (ambas as con 25 litros de capacidade). Una caixa homologada en grao IV rolda os 2.000 euros, e ademais necesita medidas adicionais de seguridade: porta acoirazada (2.000 euros), sistema de detección-alarma (600 euros, máis 16 euros ao mes por conexión á central receptora).
As caixas de seguridade máis baratas roldan os 600 euros, pero son menos seguras
A instalación dunha caixa forte acompáñase xeralmente dun sistema de alarma. O desembolso inicial -si é comprado, xa que tamén se pode alugar- sería próximo a 300 euros, máis a conexión á Central Receptora de Alarmas (CRA), cun custo de entre 40 e 60 euros mensuais.
A pesar destes prezos, a maioría de vendedores de caixas fortes aseguran experimentar certo crecemento. A necesidade vai unida á situación de seguridade do país que está condicionada por distintas variables, como a situación económica xeral, a permeabilidade das fronteiras, a eficacia policial ou a permisividad dos xuíces. Debido á suma de todas estas razóns, asegura que a esixencia de seguridade privada na contorna doméstica é crecente. Confirma esta situación Benito Pérez Jarauta, presidente da Asociación de Profesionais de España en Cerrajería e Seguridade (APECS), quen sinala detectar un aumento crecente de petición de instalacións, en parte debido a que actualmente os investidores “buscan valores tanxibles, e as xoias e o ouro están en alza. Por iso, deben buscar sistemas de seguridade acordes co seu investimento”.
