En caso de quebra ou insolvencia dunha entidade financeira, hai produtos que están máis seguros que outros. Convén non esquecelo e, como se fai ao longo do seguinte artigo, pódese constatar que algúns, como os depósitos, contan coa protección do Fondo de Garantía de Depósitos co obxectivo de garantir o diñeiro dos aforradores. Pero hai outros, como os pagarés, que non contemplan esta posibilidade e, por tanto, son máis sensibles ante posibles perdas.
Está seguro o meu diñeiro?
Nuns momentos como os actuais, en que prima máis a seguridade que a rendibilidade nos produtos bancarios, non son poucos os aforradores españois que se preguntan se poden perder todo ou parte deles nalgún momento. Sobre todo refírense a os produtos de renda fixa (depósitos, pagarés, bonos…), pero tampouco deixan atrás outros modelos máis arriscados de investimento procedentes da renda variable (accións, warrants, etc.), sen que falten outras propostas que inclúen os anteriores ou unha mestura dos mesmos, como os fondos de investimento.
Bonos e obrigacións se reembolsarían só se houbese diñeiro suficiente nos balances das entidades para cubrilos
Son miles de millóns de euros os que teñen depositados os aforradores nestes produtos. Aínda que en moitos deles limitouse a rendibilidade, o que non desexan baixo ningún concepto é que se esfumen de maneira drástica, ben pola inercia dos mercados financeiros, como consecuencia de posibles intervencións por parte das autoridades comunitarias (ao estilo do que sucedeu hai uns días na pequena illa de Chipre), ou por quebra ou insolvencia dalgunha entidade financeira.
Os produtos derivados da renda variable réxense polas normas do mercado: poden subir as súas cotizacións como tamén baixar na mesma intensidade que ditaminen os mercados e poden ser moi agresivas nos seus movementos. É un risco que deben asumir os investidores a cambio de mellorar as súas marxes de rendibilidade con respecto á renda fixa.
A vella crenza de que a renda fixa é do todo segura hase evaporado desde o inicio da crise
Pero é nestes últimos produtos onde máis dúbidas atopan os usuarios, xa que a vella crenza de que os seus aforros están do todo seguros na renda fixa hase evaporado desde o inicio da crise económica. En caso de quebra ou insolvencia dunha entidade financeira, hai produtos que están máis seguros que outros, non hai que esquecelo. É dicir, hai algúns que contan coa protección do Fondo de Garantía de Depósitos (FGD), que se creou en outubro de 2011 para garantir o diñeiro dos aforradores. Pero hai outros que non o contemplan e, por tanto, son máis sensibles a posibles perdas.
Produtos que protexen ou non os nosos aforros
Entre estes produtos financeiros, atópanse tanto os da renda fixa como da variable, así como os modelos mixtos. Uns si contemplan garantías de protección económica, pero outros deixan desprotexidos por completo aos aforradores, que poden perder parte ou o total do seu capital.
Depósitos a prazo
Aínda que é un dos produtos máis seguros porque ten a garantía do banco emisor, se este último crebase ou sufrise un proceso de insolvencia, non o sería tanto e os depositantes poderían perder os seus aforros. Pero conta co Fondo de Garantía de Depósitos que cobre as imposicións de ata 100.000 euros. A partir desta cantidade xa non estarían cubertas, polo que a solución consistiría en diversificar esta aposta de aforro en varios depósitos de menor cantidade en diferentes entidades, aínda que poden ser subscritos polo mesmo titular.
Pagarés bancarios
De gran aceptación nos últimos meses, convén ter moito coidado con eles, xa que aínda que son moi parecidos aos depósitos, neste caso non están protexidos polo Fondo de Garantía de Depósitos. Así, en caso de quebra ou insolvencia do banco emisor, os subscritores perderían todos os seus aforros, fose a cantidade que fose.
Contas correntes, de alta remuneración, cadernos de aforro…
Este tipo de produtos, do mesmo xeito que os depósitos, está tamén protexido polo FGD e as súas repercusións serían as mesmas. No entanto, é máis difícil que as perdas poidan chegar a estes modelos de aforro, xa que os investidores domésticos utilízanos para pagos familiares e persoais e case nunca se chega ao tope da garantía (100.000 euros).
Bonos e obrigacións
Tampouco están protexidos, e poderíase perder todo o capital investido. En caso de quebra da entidade ou organismo emisor, se reembolsaría só no caso de que houbese diñeiro suficiente nos balances das entidades para cubrilos.
Accións
O investimento en Bolsa queda fóra de calquera protección, xa que se rexe pola cotización dos seus prezos nos mercados bolsistas. No entanto, unha mala elección nos valores pode propiciar que o capital investido dilúase e póidase perder todo ou case todo. Exemplos nos últimos anos non faltan: A Seda de Barcelona, Bankia…
Fondo de investimento e plans de pensións
Ambas as propostas de investimento non están protexidas polo Fondo de Garantía, aínda que os seus subscritores contan con outras ferramentas para apoiar os seus aforros. Neste caso, son as xestoras do fondo ou o plan de pensións quen os administra e, por tanto, non se verían afectados pola posible quebra dun banco, que si repercutiría se estivese na carteira destes produtos.
Hai unha infinidade de produtos de renda variable que poden contratarse nos mercados financeiros: ETF, derivados, futuros, divisas ou CFD, entre outros. Moitos deles son altamente agresivos e de excesivo risco para o pequeno e mediano investidor e, en todos as situacións, están máis desprotexidos. Mesmo en caso de perdas, estas poden ser máis agudas que nos produtos máis tradicionais da renda variable. O investidor, se non pon remedio a este efecto contraposto aos seus intereses, pode perder ata máis da metade do valor dos seus investimentos.
A única solución para remediar estes males consiste en vender os títulos a tempo ou protexerse a través dunha orde “stop loss” (mandatos condicionados de venda que permiten ao usuario limitar as súas perdas cando o valor contratado experimenta un retroceso severo na súa cotización). Nestes casos, a protección destes produtos virá dada polas dilixencias e actuacións do propio investidor.
