O Nadal son datas de celebración, pero non só redúcense a compartir ceas e comidas cos achegados, a brindar cos familiares ou a reunirse cos compañeiros de traballo antes das vacacións. Cada ano organízanse macrofiestas e cotillóns para dar a benvida ao novo ano ou para esperar a chegada dos Reis Meigos. Como punto en común teñen música, bebida e diversión. Pero moitas veces as escasas medidas de seguridade, a falta de licenza ou o exceso de aforamento cóanse na festa sen invitación. Para evitalo, nada como tomar unha serie de precaucións antes de comprar a entrada e durante a celebración para que a diversión non termine de forma anticipada.
O último día do ano está ao virar a esquina e en tan só unhas xornadas celébrase a noite de Reyes. Moitas persoas xa comprarían a súa entrada para gozar dunha festa nunha discoteca, nunha carpa ou nunha sala de baile. Barra libre, bono para copas, almorzo, uvas ou un kit con confeti, anteface e matasuegras son algúns dos atractivos cos que os organizadores destas celebracións tentan atraer a atención dos usuarios. Pero ademais destes compoñentes, a seguridade, a autorización previa e a calidade das consumicións han de estar presentes na velada.
A licenza é fundamental nun cotillón
Saber se a festa conta con autorización é o primeiro paso antes de elixir o lugar onde celebrar o Ano Novo ou a noite de Reyes. En xeral, os locais que funcionan ao longo do ano -discotecas, bares, salas de festa- teñen todos os papeis en regra, pero non está de máis asegurarse.
As festas que levan a cabo en locais alugados, carpas ou lugares que non funcionan durante o resto do ano rexistran máis problemas. Segundo sinala unha investigación, estímase que dúas de cada cinco celebracións deste tipo son ilegais, polo que nestes casos convén extremar as precaucións.
Saber se a festa ten licenza é o primeiro paso para elixir o lugar da celebración
Os responsables -xa sexa unha persoa, un grupo ou unha empresa- deben solicitar antes unha licenza ao concello ou á comunidade autónoma. Está prohibido vender entradas sen conseguir o permiso, pero moita xente faino. Quen vaian a unha destas festas realizadas fóra das canles habituais deben informarse sobre quen as organiza, se ten autorización, e mesmo, poden pedir unha copia deste documento.
En ocasións, o único que buscan quen fan estas festas é enriquecerse de maneira rápida, á conta de incumprir a lei. Se carecen de permiso e cometen algunha infracción, reclamar será moi difícil para o consumidor, sobre todo, se a sociedade que fixo o cotillón constituíuse só para esa ocasión.
Na maioría dos casos, estas infraccións redúcense a un mal servizo, algo que pode augar a festa, pero outras veces van máis aló e carrexan graves consecuencias para a saúde e a seguridade dos asistentes.
Gardar a publicidade e a entrada
A Lei establece que as condicións que figuren na publicidade da festa teñen a mesma validez que un contrato. Se en carteis, anuncios repartidos en man ou cuñas radiofónicas afírmase que a entrada inclúe barra libre de bebidas nacionais e de importación, canapés durante a noite e chocolate para almorzar, isto débese servir a quen entrasen na festa. Os responsables non poden achacar a problemas de organización que se terminaron certas consumicións, xa que teñen a obrigación de prever todas as circunstancias. Por tanto, débese gardar a publicidade porque nela se anuncian os servizos que están incluídos.
Algo similar sucede coa entrada. Hai que conservala porque, entre outras cousas, é o xustificante de pago. En ocasións, nada máis pasar ao local, o billete tírase, ben porque non hai un lugar onde gardalo ou porque se descoñece a importancia que ten. Con el, o consumidor pode reclamar o importe total ou parcial que pagou.
Medidas de seguridade
Non superar o aforamento é fundamental para garantir que todo se desenvolva con normalidade. Se no local hai máis persoas das permitidas, son posibles moitos problemas. Os máis leves serían cotenadas, molestias, calor, pisotones e incomodidade; poder entrar no local, chegar á barra e gozar das bebidas xa pagas sería complicado. Pero xunto con estes inconvenientes, que non deixarían de ser unha anécdota que amarga a festa, poderíanse crear problemas de seguridade moito máis graves, como a imposibilidade de saír do local se algo falla ou verse involucrado nunha pelexa sen sitio para reaccionar.
Nestes casos, a masificación é moi mala compañeira. Se o usuario detecta que se excedeu o aforamento permitido, quizá sexa mellor quedar fose e denunciar o sucedido pola súa propia seguridade e pola de quen xa están dentro.
A publicidade do cotillón ten a mesma validez que un contrato
Nos locais onde se concentren máis de 100 persoas, debería haber polo menos un garda de seguridade que evite os posibles problemas entre os usuarios ou medie entre eles se hai unha discusión.
Cando a festa se faga nun lugar que non está destinado a estes fins de maneira habitual, hai que comprobar que a estrutura do local é sólida e carece de deficiencias. Isto pode ocorrer en carpas onde as ancoraxes non estean ben postos ou se vexa que o teito corre risco de caer. Aínda que pola masiva asistencia de persoas non sempre é posible comprobalo, nalgúns casos, a inseguridade é evidente.
No mesmo sentido, hai que fixarse nas saídas de emerxencia para comprobar que hai suficientes portas polas que evacuar aos asistentes se xorde algún problema grave e, sobre todo, se son utilizables. Tamén debe haber un número suficiente de extintores.
Aínda que o local cumpra con todas as medidas de seguridade, son posibles pequenos incidentes como os de calquera lugar onde se concentre un gran número de persoas: resbalones por líquido no chan, golpes, caída dalgún obxecto… Se isto sucede, o mellor é dicirllo á persoa encargada ou, se se require atención médica, no hospital. Os establecementos contan cun seguro de responsabilidade civil que cobre todos estes accidentes.
Dereito de admisión
O dereito de admisión non é tan amplo como queren facer crer algúns porteiros de discoteca. Se unha persoa leva a súa entrada, os motivos polos que non lle deixen entrar deben estar relacionados con ter unha actitude racista, sexista, unha conduta que poida resultar perigosa para o resto dos asistentes ou chegar en estado de embriaguez.
Ademais, as condicións que determinen que non se admita a unha persoa deben figurar nun lugar visible do local.
Calidade das consumicións
As copas e os cubalibres acompáñanse, en ocasións, con aperitivos que se reparten durante a velada ou cun almorzo cando empeza a amencer. Neste caso, tamén pode ser deficitario o servizo de bebidas e alimentos.
Os establecementos contan cun seguro de responsabilidade civil por se se rexistran accidentes
Unha das queixas máis comúns é que o estado das consumicións non é o adecuado. Ao día seguinte, compróbase con desgusto que as bebidas consumidas non eran da marca que indicaba a etiqueta. Mentres se consome, pódese sospeitar que non é a bebida que se pediu, pero ao día seguinte, o organismo encárgase de polo de manifesto: era “garrafón”. Se isto sucede, convén denuncialo, ben durante a festa ao camareiro ou ao responsable do establecemento ou nos días sucesivos, aínda que nalgúns casos é difícil demostralo.
Os locais están obrigados a ter follas de reclamacións a disposición do usuario e estas deben estar seladas polo concello ou pola comunidade autónoma. No caso de sufrir calquera contratempo, convén encher unha e gardar a copia.
Guardarropa
Outra das irregularidades que se comete con máis frecuencia está relacionada co roupeiro. Algunhas queixas teñen que ver coa súa gratuidade: na publicidade aseguran que está incluído e cando os usuarios chegan, teñen que pagar un plus por deixar as súas pertenzas.
Noutros casos, non hai que abonar unha cantidade extra por deixar os abrigos, pero o lugar onde se colgan non está vixiado, co que pode haber roubo de pezas e cambiazos involuntarios ou intencionados.
