O factor decisivo paira elixir un produto financeiro ou outro é, en xeral, o tipo de interese, é dicir, a súa rendibilidade. No entanto, convén non esquecer que a remuneración final dependerá, en gran medida, da fiscalidade do activo, que varía moito. Paira coñecer canto renda un produto, hai que consultar á entidade a rendibilidade financeiro-fiscal, que contempla a retención que aplica a Axencia Tributaria sobre os rendementos xerados. Se se ten en conta este aspecto, os produtos financeiros máis interesantes son os fondos de investimento, que permiten cambiar de instrumento tantas veces como se desexe sen ter que pasar por Facenda.
Cambios fiscais
Desde xaneiro deste ano, todos os produtos de aforro contan cunha nova fiscalidade. No territorio xeral, os rendementos pasarán de tributar do 18% ao 19% paira os primeiros 6.000 euros xerados, e ao 21% a partir desta cantidade. Dos beneficios recolleitos, Facenda queda cun 19% ou un 21%, segundo cada caso. Esta modificación afecta, sobre todo, aos rendementos obtidos por capitais, como os intereses de contas correntes, depósitos, fondos de investimento, ganancias patrimoniais e todas as rendas do aforro.
Os rendementos pasan de tributar do 18% ao 19% paira os primeiros 6.000 euros xerados, e ao 21% a partir desta cantidade
No entanto, a fiscalidade non é igual en toda España. As competencias forais que gozan País Vasco e Navarra fan que conten cunha tributación distinta á do territorio xeral. No referido aos produtos de aforro, en Navarra mantense o 18% paira os rendementos do aforro ou plusvalías até 6.000 euros. A partir desta cantidade, o tipo impositivo sobe até o 21%. No País Vasco, o tipo impositivo ha pasado desde xaneiro deste ano do 18% ao 20%.
Fondos de investimento, os máis atractivos
En materia fiscal, coa subida de tributación, os fondos son os produtos menos prexudicados. Isto é así porque a normativa tributaria mantén a peaxe fiscal: pódese cambiar de produto sen ter que pagar impostos. Un aforrador pode traspasar o seu fondo de investimento a outra entidade, ou mesmo cambialo cantas veces queira, sen ter que dar conta a Facenda por iso. Este incentivo permite facer una xestión dinámica e activa dos investimentos: adoptar posicións defensivas en momentos de incerteza ou máis agresivas en etapas de bonanza económica e boas previsións paira os mercados bolsistas.
Si un investidor ten un fondo de renda variable e os mercados comezan a caer, pode dar a orde ao seu banco de traspasar o seu capital a outro de perfil conservador, como uno monetario ou de renda fixa, ata que a tormenta nos mercados escampe. Cada vez que decide cambiar, a súa entidade xestora debe facer a liquidación do investimento e calcular canto gañou ou perdido, pero se o diñeiro traspásase a outro fondo non hai que tributar polas ganancias ou perdas. Con fondos de investimento, non se renden contas ante Facenda ata que non se rescata o diñeiro.
Os fondos de investimento permiten cambiar de instrumento tantas veces como se desexe sen ter que pasar por Facenda
Outra vantaxe é a súa liquidez. O investidor pode decidir rescatar parte ou todo o capital sen ter que pagar penalizacións (salvo nos garantidos, que si as cobran). Si aténdese á súa fiscalidade, cando se necesita liquidez e tense o diñeiro investido nun fondo, o máis recomendable é reembolsar só o capital que se require e deixar o resto depositado no produto, para que xere máis ganancias.
Plans de pensións
Con vistas ao longo prazo e si tense en conta a súa iliquidez (non se pode rescatar o diñeiro salvo en circunstancias excepcionais como xubilación, paro ou enfermidade), o produto financeiro con mellor fiscalidade de entrada (polas achegas realizadas) sería o plan de pensións. É o único instrumento de investimento que permite deducirse as cantidades achegadas cada ano na base impoñible do IRPF (até un máximo entre 8.000 e 12.500 euros da base xeral impoñible, en función da idade e do territorio no que resida o contribuínte). Son un bo vehículo paira reducir impostos.
Con todo, a súa fiscalidade nos rescates non é a máis adecuada. Desde a reforma fiscal do ano 2007, están gravados co tipo marxinal do contribuínte (pode ser até do 43%). Até entón, podíanse rescatar as prestacións en forma de capital cunha dedución do 40% no tramo xeral da base impoñible (rendas do traballo e de actividades económicas).
Depósitos e contas, os peor parados
Coa nova fiscalidade, uno dos produtos máis prexudicados é o depósito bancario, xa que é un instrumento paira o curto prazo (contrátanse por períodos de até un ano), co que en cada Declaración da Renda haberá que tributar por eles. Se se ten en conta a nova fiscalidade, convén contratar depósitos con liquidación trimestral ou semestral de intereses. Deste xeito, é moi probable dividir o pago de impostos dunha parte das ganancias en dous exercicios distintos.
Convén contratar depósitos con liquidación trimestral ou semestral de intereses paira dividir o pago de impostos en dous exercicios
No contexto actual, non interesan os depósitos con intereses anticipados, xa que obrigarán a pagar polas ganancias nunha soa Declaración da Renda, sen dar a posibilidade de diferir o abono de impostos. Tampouco son os máis aconsellables os depósitos a longo prazo con liquidación de intereses a vencimiento, posto que obrigarán a tributar por todas as ganancias obtidas nunha única declaración.
En contas de aforro debe aplicarse o mesmo consello: ao seleccionar un produto, é aconsellable indicar á entidade que se desexa una liquidación trimestral ou semestral de intereses. É a opción máis rendible en materia fiscal, máis que a liquidación anual ou mensual.
Rendibilidade financeiro-fiscal dun depósito ou una conta
Cando un aforrador acode a unha entidade paira contratar una depósito ou una conta, indícanlle un tipo de interese TAE que non ten en conta a retención fiscal. A remuneración neta final debe calculala o propio aforrador. Paira iso, hai que descontar o pago de impostos (do 19% sobre os rendementos xerados no territorio xeral, se non alcanzan os 6.000 euros).
Un depósito anual ao 3% TAE no que se invisten 10.000 euros dará unhas ganancias reais netas de 243 euros. En realidade, a rendibilidade do produto é de 300 euros, pero hai que restarlle 57 euros polo pago de impostos. Se se investisen 300.000 euros, as ganancias brutas serían de 9.000 euros, pero delas habería que pagar a Facenda un 19% polos primeiros 6.000 euros gañados (1.140 euros) e un 21% polos 3.000 euros restantes (630 euros). En total, o Fisco levaría 1.770 euros en impostos. Isto implica que as ganancias reais (é dicir, a rendibilidade financeiro-fiscal do produto) sería de 7.230 euros, o que suporía un interese real menor, do 2,41%.
