España atópase no quinto lugar de Europa en número de traballadores autónomos, por detrás de Italia, Reino Unido, Alemaña e Polonia, como apunta un informe do Eurostat. As elevadas taxas de paro levaron a moitos españois a recorrer ao autoemprego como única forma de acceder ao mercado laboral. De feito, en setembro de 2012 había no noso país un total de 3.043.562 autónomos, un 0,8% menos que a primeiros de ano, segundo a Federación Nacional de Asociacións de Traballadores Autónomos (ATA). Con estes datos, tal e como se detalla a continuación, é conveniente coñecer que gastos dos autónomos son fiscalmente deducibles, sobre todo cando fan a declaración trimestral do IVE ou a do IRPF, tras haberse dado de alta no RETA (Réxime Especial de Traballadores Autónomos).
Requisitos paira deducir gastos
Os traballadores autónomos, á hora de realizar a súa actividade económica, teñen que afrontar una serie de desembolsos e obrigacións tributarias, ademais duns pagos mensuais e trimestrais.
A dedución do IVE debe facerse antes de que pasen catro anos da emisión da factura
A dedución dalgúns destes conceptos é esencial, porque dela depende o que se abonará a Facenda en concepto de IRPF. Con todo, para que estes gastos sexan fiscalmente desgravables han de cumprir os seguintes requisitos:
Deben estar vinculados á actividade económica que desenvolve o traballador autónomo.
Han de estar debidamente xustificados (coas súas correspondentes facturas, recibos, billetes, etc.) como necesarios paira a realización da súa actividade económica.
Teñen que estar rexistrados na contabilidade ou nos libros que están obrigados a levar os contribuíntes que desempeñan actividades económicas.
Que gastos son fiscalmente deducibles
Entre os gastos máis comúns que se poden considerar como desgravables, atópanse os seguintes:
Consumos de explotación
Son as adquisicións de bens correntes que utiliza o autónomo paira o exercicio da súa actividade profesional. Considéranse incluídos neste concepto as compras de mercaderías, materias primas, combustibles, envases, embalaxes, material e mobiliario de oficina, etc., consumidos durante o exercicio na actividade económica. No prezo de compra deben incorporarse tamén os gastos de transporte, seguro, carga e descarga, etc.
Soldos e salarios
Son os pagos que se realizan aos traballadores en concepto de soldos, pagas extraordinarias, dietas e asignacións paira gastos de viaxes e as retribucións en especie.
Seguridade social a cargo da empresa
Inclúense aquí as cotizacións do titular, ademais das cotizacións derivadas da contratación de traballadores.
Outros gastos de persoal
Contan os gastos derivados da formación do persoal, as indemnizacións por rescisión de relacións laborais, os seguros de accidentes e as contribucións a plans de pensións do persoal. Así mesmo, é desgravable o pago ás Mutualidades de Previsión Social de profesionais non integrados no réxime de Seguridade Social e calquera outro pago relacionado co persoal ao servizo da actividade, como os obsequios.
Arrendamentos e canons
Refírese aos alugueres relacionados coa actividade, canons, asistencia técnica e as cotas de arrendamentos financeiros que non teñan por obxecto terreos, solares ou outros activos non amortizables.
Reparacións e conservación
Son os gastos de mantemento, repostos ou a adaptación de bens materiais. Non se inclúen aquí os desembolsos que supoñan una ampliación ou mellora, xa que se consideran investimentos amortizables en varios anos.
Servizos de profesionais independentes
Neles introdúcense os honorarios de notarios, avogados, economistas, auditores e as comisións de axentes comerciais ou de mediadores independentes que estean relacionados coa actividade económica do autónomo.
Outros servizos exteriores
Son os servizos que se contratan con terceiras persoas. Poden ser en concepto de gastos de investigación e desenvolvemento, transportes, curmás de seguros, servizos bancarios, publicidade, propaganda e relacións públicas, gastos de oficina e as subministracións (auga, gas, electricidade e teléfono) dos locais onde se desempeña a actividade.
Tributos fiscalmente deducibles
Refírese ao Imposto de Bens Inmobles (IBI), o Imposto de Actividades Económicas (IAE) e outros tributos estatais ou municipais correspondentes á actividade económica desenvolvida.
O IVE soportado
É o IVE derivado das compras de bens ou servizos que realiza o autónomo. A dedución do IVE debe facerse antes de que pasen catro anos da emisión da factura, debidamente desglosada, ou se perderá o dereito a desgravación. Ademais, o IVE é deducible na proporción que o gasto estea relacionado coa actividade. Isto significa que, se un pago está imputado ao 50% á actividade económica do autónomo, o IVE correspondente só será deducible ao 50%.
Gastos financeiros
Son os procedentes do uso de recursos financeiros alleos paira xestionar a actividade da empresa. Refírense aos intereses de préstamos e créditos, gastos de desconto de efectos, recargas por adiamento de pago de débedas ou os intereses de demora correspondentes a adiamentos e fraccionamientos de débedas tributarias. Non se meten aquí os que se derivan da utilización de capital propio.
Amortizacións
Inclúe o importe da deterioración ou depreciación do inmobilizado material ou inmaterial relacionado coa actividade económica, sempre que se produza por funcionamento, uso e goce ou obsolescencia.
Perdas por deterioración do valor dos elementos patrimoniais
Alúdese á deterioración de: os créditos derivados por insolvencias de debedores (só si non están apoiados por avais, seguros, etc.); os fondos editoriais, fonográficos e audiovisuais; e o inmobilizado intangible, cun máximo do 20% dos fondos de comercio que sexan adquiridos.
Outros gastos deducibles
Entre eles atópanse a adquisición de libros, a subscrición a revistas profesionais, os gastos de asistencia a eventos relacionados coa actividade (cursos, congresos ou conferencias) e as cotas a colexios profesionais, asociacións empresariais, corporacións e cámaras. Así mesmo, pódense desgravar as curmás de seguro de enfermidade satisfeitas polo autónomo paira el, o seu cónxuxe ou os fillos menores de 25 anos que convivan no domicilio familiar, cun máximo de 500 euros por persoa e ano.
Outras provisións deducibles
- As provisións paira riscos e gastos acaecidos fóra das actividades ordinarias e que non se espera que volvan producirse de forma habitual.
As provisións fiscalmente deducibles. Só os autónomos que tributen en estimación directa normal poden desgravar as facturas non cobradas ou os gastos asociados ás devolucións de vendas.
Os incentivos fiscais ao mecenado. A colaboración con determinadas entidades sen ánimo de lucro pode ser desgravable e está regulada nos artigos 25 ao 27 da Lei 49/2002, de 23 de decembro, de Réxime Fiscal das Entidades sen fins lucrativos e dos Incentivos Fiscais ao Mecenado.
Gastos deducibles “especiais”
Entre os traballadores autónomos hai una serie de partidas de gasto moi habituais que, debido ao grao de vinculación á actividade económica, presentan algunhas peculiaridades e sempre xeran dúbidas.
O autónomo pode desgravarse os gastos asociados ao local onde desenvolve a súa actividade: aluguer, reformas, etc.
Oficina ou local utilizado paira a actividade
O traballador autónomo pode desgravarse todos os gastos relacionados co local onde desenvolve a súa actividade: aluguer, reformas, mantemento, subministracións, teléfono, Internet e os gastos asociados á hipoteca ou o seguro. Se se adquire un local paira exercer a actividade, pódese amortizar o investimento realizado.
Cando se comeza una actividade nun local ou ao trasladarse a unha nova oficina, hai que notificar a Facenda os datos de devandito local, cumprimentando o correspondente modelo 036 ou 037 (Censo de empresarios, profesionais e retenedores). Estes formularios pódense descargar desde a Sede Electrónica da Axencia Tributaria.
Local ou oficina nunha vivenda
Como no caso anterior, débese notificar a Facenda, indicando a porcentaxe do domicilio dedicado á actividade. O normal é que sexa una habitación ou dúas, polo que afectará entre un 15% e un 50% do inmoble, como máximo. Os gastos asociados á vivenda poden deducirse nese mesma porcentaxe.
Cando se trata dun piso en réxime de arrendamento, o autónomo debe saber que o aluguer de locais paira negocios está gravado co IVE. Paira poder desgravarlo, o propietario pode facer un contrato con IVE polo total da vivenda ou, polo menos, uno separado polo arrendamento da porcentaxe utilizada paira negocio.
Vehículo particular e os seus gastos asociados (mantemento, combustible, seguro, etc.)
A efectos do IRPF, só admítense de forma íntegra como gastos os dos autónomos dedicados a actividades de transporte de viaxeiros, mercadorías, ensino de condutores ou actividades comerciais, o que inclúe a taxistas, transportistas, repartidores, mensaxeiros, autoescolas, axentes comerciais e representantes. Os demais autónomos poden deducirse estes gastos só a través do IVE e até un 50%.
Viaxes e representación
O autónomo pode desgravarse os gastos de desprazamento en transporte público (avión, tren ou taxi) e os de estancia en hoteis e gastos de manutención. Sempre debe acreditarse o carácter profesional, polo que a realización deste tipo de desembolsos en fin de semana é difícil que sexa aceptada por Facenda.
Vestiario
Unicamente admítese o gasto en vestiario profesional, como uniformes ou outras pezas co anagrama do negocio.
Hai que ter en conta que todos estes conceptos só son desgravables cando se xustifica que son necesarios paira a realización da actividade económica.
Hai una serie de gastos que non poden ser considerados deducibles. Trátase de conceptos como as sancións, as recargas de prema ou por presentación fóra de prazo e as multas. Ademais, tampouco desgravan os donativos, nin os agasallos a terceiros, aínda que sexan clientes.
