Os termostatos son dispositivos que permiten pechar ou abrir un circuíto eléctrico conectado aos sistemas de calefacción en función da temperatura, co fin de mantela en niveis regulares. Nas súas versións dixitais, xa sexa mediante pilas ou eléctrico, estes aparellos modifican as temperaturas de acordo coas variacións tantas veces como se crea necesario e nos períodos de tempo que se desexen.
Precisamente, ese atributo ‘flexible’ dos termostatos é o que máis incide no seu elevado prezo de venda, xa que se poden atopar desde 200 euros a 400 euros, segundo a cantidade de programas dispoñibles de cada modelo para gravar preferencias, xa sexan de radio ou eléctricos, ou de acordo á súa potencia.
Distintos sistemas de axustes
Estes termostatos dixitais poden contar cun selector manual de temperatura que permite cambiar os graos, ou ben cuns parámetros automáticos determinados de fábrica que procuran conseguir climas de confort. Desta maneira, ademais de permitir que os sistemas de calefacción funcionen o xusto e necesario -co consecuente aforro en recursos e en consumo-, teñen gran utilidade en lugares onde a precisión climática é imprescindible, como en invernadoiros e criadeiros ou en habitacións onde descansa unha persoa enferma.
A maioría dos termostatos actuais poden funcionar nun ou varios modos de axuste distinto. O tradicional é o modo ‘on/off’, que acende ou apaga o quemador da caldeira cando a temperatura, previamente fixada, baixa ou sobe. Esta alternativa ten como atributo unha maior estabilidade da temperatura seleccionada. De feito, anticípase ao momento no que hai que elevar ou diminuír os niveis co fin de consumir só a enerxía necesaria. A maioría permiten determinar parámetros semanais con dous ou tres variacións programables, diarios -con catro cambios de temperatura determinables ao día- ou por horas.
De pilas ou eléctricos
Estes dispositivos poden funcionar tanto conectados á rede eléctrica como a pilas. O inconveniente dos primeiros é que a súa instalación é algo máis dificultosa: require os coñecementos dun técnico.
Entre os termostatos con pilas distínguense á súa vez dous tipos de modelos que se diferencian entre si polo tipo de conexión á caldeira: atópanse os que se activan mediante cables ata o mesmo quemador e os que utilizan un receptor de radio que se instala directamente na caldeira.
Os termostatos a pilas que utilizan un receptor de radio permiten cambiar facilmente a unidade de programación dunha a outra habitación cantas veces deséxese e, ademais, son máis fáciles de instalar. O único inconveniente que presentan é o prezo, posto que os modelos móbiles custan 120 euros máis que os fixos, de 200 euros aproximadamente, o que supón un gasto total estimado de 320 euros.
Funciona mediante emisores por pilas normalmente fornecidas polo fabricante e ten un receptor de 220 watios
Doutra banda, un termostato con cronómetro controlador e programación semanal, coa posibilidade de que se poida ‘personalizar’ para cada día da semana, ten un valor de 130 euros, e dispón de dous niveis de temperaturas programables e de antihelada ‘’. Funciona mediante emisores por pilas normalmente fornecidas polo fabricante e ten un receptor de 220 watts.
Outra forma de controlar a temperatura do fogar é a través dun emisor termoelectrónico de calor con termostato dixital incorporado, aínda que supón un desembolso duns 500 euros. Teñen unha potencia de 1250 watios e, ademais de quentar, resulta práctico e fácil de instalar.
O rendemento do termostato, debido a que debe funcionar en óptimas condicións de sensibilidade ambiental, está asociado a factores que deben terse en conta na súa instalación e uso diario. Algunhas suxestións son:
- Colocar o termostato a 1,5 metros de altura, sobre unha parede interior e lonxe dunha fonte de frío como a porta de entrada, ou de calor, como un radiador.
- Desactivar temporalmente o programa dispoñible mediante o control manual se a casa queda deshabitada.
- Axustar a temperatura mediante o estado ‘económico’ en habitacións baleiras ou durante a ausencia dos seus habitantes por varias horas.
- Apagar a calefacción pola noite e non acendela pola mañá ata haber ventilado a casa e pechado as xanelas.
- Purgar os radiadores unha vez ao ano e realizar revisións periódicas. Non é conveniente cubrir nin colocar obxectos encima deles.
Ao mesmo tempo, para darlle un óptimo funcionamento ao termostato e non gastar enerxía de máis é conveniente ter en conta os niveis de temperatura que se utilizan habitualmente:
- Nivel de temperatura de confort: É o estado habitual de funcionamento da calefacción que se dá, polo xeral, cando os usuarios están na vivenda, por exemplo, duns 20 graos.
- Nivel de temperatura económico: Considérase así ao estado de funcionamento necesario cando os usuarios saen de casa por un curto período de tempo e desexan que se manteña a temperatura, ou ben durante os momentos nos cales non se require un clima elevado. Un exemplo diso sería o uso de calefacción durante a noite ao deitarse, cunha temperatura de aproximadamente 15 graos.
- Nivel de temperatura ‘antihelada’: Co obxecto de evitar que a auga contida dos canos da vivenda conxélese no inverno e produza roturas no sistema de calefacción, pódese pór en marcha para alcanzar unha temperatura mínima tope, de ao redor de 5 graos.
