Pasar diñeiro dunha conta a outra, é dicir, realizar unha transferencia, é unha das operacións bancarias máis comúns e sinxelas, que non parece encerrar demasiado misterio. Con todo, o certo é que son moitos os clientes que pasan meses sen realizar ningunha. En realidade, son operacións puntuais para a maioría de quen dispoñen dunha conta corrente, pois xeralmente realízanse directamente na sucursal da entidade onde o cliente a ten contratada. A parte negativa é que ao realizar unha transferencia entre distintas entidades o banco adoita cobrar unha comisión que custa un mínimo de entre 2 e 4 euros. Por iso, a opción que vai gañando adeptos entre os clientes é realizalas a través de Internet, que ofrece como principais vantaxes a comodidade e rapidez, ademais de resultar moito máis económica porque a mesma operación pode custar ata a metade.
Os custos dunha transferencia recaen sobre quen a leva a cabo, a diferenza do que ocorre na emisión dun cheque, onde corren a cargo da persoa que recibe o diñeiro. Esta comisión é unha cantidade mínima, a partir da cal se impón unha porcentaxe sobre o diñeiro transferido, que só se cobra se é superior a esa cantidade mínima. A porcentaxe é pequeno, pero a cantidade total depende do diñeiro que se transfira. Ao realizar esta operación bancaria habitualmente non se cobra cando se realiza desde unha conta da mesma entidade, pero si no caso de que vaia dirixida a unha conta dunha terceira persoa. Case todas as caixas e bancos fano, e o certo é que non é un servizo que poida considerarse barato. Así, a Caixa cobra un mínimo de 3,5 euros cando se realiza unha transferencia a unha conta corrente doutra entidade, e unha porcentaxe de 0,4%; Caixa Madrid cobra un mínimo de 3 euros e un 0,3% en transferencias entre contas da mesma entidade, e 3,5 euros e un 0,4% en transferencias sobre outras entidades. O Banco Popular, pola súa banda, cobra un mínimo de 2,5 euros e un 0,1%. Tamén hai entidades, aínda que non abundan, que non cobran a citada comisión, como o Banco de Santander, Bancaja ou o BBVA, que creou Contas Claras, cunha oferta de tarifa plana.
Só no cuarto trimestre de 2006, o Banco de España recibiu 1.293 reclamacións por comisións, un 11,8% máis que no trimestre anterior
O habitual, con todo, adoita ser cobrar comisión porque, de feito, estas son unha das fontes de ingresos máis importantes das entidades financeiras. Pero tamén son unha fonte de reclamación: só no cuarto trimestre de 2006, o Banco de España recibiu 1.293 escritos de reclamación, o que supón un 11,8% máis que no trimestre anterior. No ano 2006 recibíronse un 4,4% máis de reclamacións que en 2005. De entre as recibidas no últimos tres meses dese ano, o 55,3% facían referencia a bancos e o 33,4% a caixas de aforros.
Moitas persoas non reclaman porque se trata de cantidades pequenas, algo que quizais cambie de levarse a cabo unha proposta de 45 entidades financeiras, aprobada xa polo Banco de España: algunhas entidades cobrarán por recibir transferencias (ata agora só se cobra por envialas). Un cambio nesta política pode ser toda unha sorpresa para o usuario, que podería ver como se incrementa o seu gasto mensual por servizos bancarios. Os bancos que defenden esta posibilidade afirman que desa forma prepáranse para a entrada na zona única de pagos da zona euro, que se denominará SAIBA, e que equiparará as condicións das transaccións en toda a Unión Europea.
Por Internet
Realizar unha transferencia é unha tarefa cada día máis sinxela que pode facerse desde o caixeiro automático, ou a través de Internet. Esta última opción é a máis barata e rápida, unha vez o usuario familiarízase coa súa mecánica. Segundo a entidade de que se trate, pediranse unha serie de códigos, con distintos niveis de seguridade. Un dos seus principais inconvenientes son as reticencias que teñen algúns usuarios de banca para realizar este tipo de operacións. Pero o certo é que cada vez son máis os clientes que acoden a este sistema para realizar as súas transferencias de forma regular, debido a que teñen un nivel se seguridade moi elevado, e cada vez existen máis formas de evitar o phishing (fraudes por Internet polos que de maneira fraudulenta pídense datos bancarios co obxectivo de obter diñeiro das contas das persoas estafadas). Ademais, se o usuario entra na páxina web da entidade financeira, e segue os pasos que se lle marcan, as posibilidades de erro ou fraude son mínimas.
As operacións por internet tamén teñen comisións, pero moito máis económicas. Así, BBVA cobra tanto nas operacións sobre conta correntes da súa entidade como doutras entidades un 0,05%, e a cantidade mínima de 1 euro, cifras sensiblemente inferiores aos custos de oficina. A cantidade mínima que cobra por Internet o Banco Popular é de 0,6 euros, mentres que Bankinter cobra 1 euro nas transferencias realizadas a outras entidades, e se o envío é a contas do mesmo banco, o servizo é totalmente gratuíto.
Demoras
Ademais das comisións, un dos problemas con que se enfronta o usuario á hora de realizar unha transferencia é o que tarda en chegar á conta corrente destinataria. Isto pode supor ademais un problema engadido cando se está pendente de recibir un cargo na conta corrente á que vai destinado o diñeiro, e é necesario que a transferencia chegue antes que o cargo, ou cando se ten que xustificar ante un terceiro que a transferencia se realizou. As transferencias entre contas da mesma entidade realízanse no mesmo día, pero as que se realizan entre diferentes entidades tardan polo menos dous días, e non é raro que se demoren ata o terceiro día. En todo caso, isto dá a posibilidade, polo menos durante o día en que se realizou a transacción, de anular a orde de operación.
Para realizar transferencias fóra de España é necesario contar cos códigos ÍAN e SWIF/BIC. O último deles é un código de ata 11 caracteres que identifica á entidade bancaria a nivel internacional. O ÍAN (International Bank Account Number), pola súa banda, é un intento de unificar o tratamento de datos bancarios a nivel internacional. Estes códigos debe facilitalos o banco.
Se non todos, polo menos a gran maioría de inmigrantes que residen en España envía mensualmente diñeiro aos familiares que quedaron nos seus países de orixe, especialmente a Sudamérica e o Caribe. Este tipo de transferencias alcanzou a cifra de 3.170 millóns de euros no cinco primeiros meses deste ano, un crecemento do 26,5% respecto ao mesmo período de 2006. E é que España é o segundo país emisor deste tipo de remesas, só superado por Estados Unidos, con 19.800 millóns de euros. Por iso, non é estraño que se multipliquen as oficinas e empresas de transferencias de diñeiro ao estranxeiro, especialmente pensadas para os inmigrantes.
Tras percibir que existe un filón no envío destas transferencias, as grandes entidades financeiras lanzáronse a explotalo. Así, grandes bancos como o BBVA ofrece produtos como Diñeiro Express. Tamén o Banco Popular, co servizo Trabex, que contempla unha campaña de agasallos e promocións, ou o Banco Santander co International Express, que conta con persoal especializado na atención de clientes extracomunitarios, dos que máis da metade son iberoamericanos. Entre as caixas, a Kutxa ou a Caixa foron as primeiras en incorporar na súa oferta este tipo de servizos.
