Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Educación subvenciona un proxecto para recoller os satélites “mortos” que flotan no espazo
Mediante amarras electrodinámicas estes enxeños abandonarían a órbita na que se atopan
- Autor: Por mediatrader
- Data de publicación: Martes, 02deAgostode2005
O Ministerio de Educación e Ciencia outorgou unha bolsa a un estudante español para que desenvolva un sistema de recollida dos satélites “mortos” que flotan no espazo, uns 7.500, mediante amarras electrodinámicas, cables finos polos que circula unha corrente que obrigaría a estes enxeños a abandonar a órbita na que se atopan.
Na actualidade existen na órbita terrestre máis de 8.000 obxectos identificados, dos cales só 500 están operativos. Manuel Sanjurjo, responsable do proxecto, cre que é importante “cazar” estes satélites porque supoñen unha ameaza para as operacións espaciais.
O sistema podería incorporarse aos novos satélites, de forma que ao final da súa vida operativa amárraa electrodinámica despregásese e provocase o seu descenso sen utilizar combustible adicional. Para os que xa se quedaron sen actividade, a idea de Sanjurjo é que un vehículo propulsado por esas mesmas amarras encóstese ao satélite e báixeo da órbita.
A normativa sobre satélites “mortos” establece que se envíen a unha órbita cemiterio, a 2.500 quilómetros de altura, ou ben que se asegure a súa reentrada e destrución na atmosfera, “requisitos que encarecen a misión ou rebaixan a vida útil do satélite”, sinala o estudante.
A resistencia aerodinámica asegura a reentrada na atmosfera sempre que o satélite estea por baixo dos 500 quilómetros. A dificultade reside nos que están entre os 700 e os 1.500 quilómetros, onde esa resistencia non funciona igual e é máis lenta; e onde o problema é “perentorio” polo gran número deles que se acumulan.
Segundo Sanjurjo, este inconveniente podería evitarse con amárralas electrodinámicas, xa que “a resistencia electrodinámica frea ao satélite, diminúe a altura da órbita e pode usarse forzando a reentrada en tempos curtos e sen consumo de combustible”.