Que facer cando non quere ir ao cole

Resístese a levantarse, chora, grita, discute, en definitiva, négase a ir ao colexio. Non é estraño vivir esta situación nos fogares con nenos en idade escolar. Con todo, en ocasións, prolóngase no tempo e convértese nun comportamento reiterado. Nestes casos, as familias deben adoptar determinadas estratexias de intervención para descubrir as razóns do rexeitamento do estudante ao colexio e tentar fomentar o seu interese e atracción por ir á escola.

Motivos de alarma de rexeitamento á escola

Soa o espertador e comeza a loita. A negativa dun escolar a acudir ao centro educativo para asistir a clase é unha situación que se repite con frecuencia en moitos fogares. No caso dos alumnos máis pequenos que inician a escolaridade, este rexeitamento á escola é, en xeral, temporal e está asociado aos medos infantís á separación e a enfrontarse a novas situacións, polo que os proxenitores non deben preocuparse en exceso.

É precisa unha intervención consensuada entre o centro e a familia

Con todo, cando o rexeitamento se converte nunha actitude reiterada, maniféstase de forma inesperada despois dunha boa adaptación do alumno ou se detecta en idades máis avanzadas, é precisa unha intervención consensuada entre o centro e a familia para determinar as causas que levaron a esa situación e tratar de elaborar unha estratexia para superala.

Posibles causas do rexeitamento ao colexio

Os motivos que levan a un estudante a rexeitar de forma reiterada a asistencia ao colexio poden estar relacionados tanto co ámbito escolar e académico, como co persoal e familiar. Os especialistas apuntan os seguintes factores como os principais causantes desta situación:

Problemas académicos ou dificultades de aprendizaxe que causan ansiedade no alumno e impídenlle avanzar no currículo.

Situacións de rexeitamento social entre compañeiros ou de acoso ou intimidación na contorna da escola.

Cambios significativos no fogar (separación ou divorcio, novos nacementos ou mobilidade, entre outros), que xeran medo a que poida ocorrer algo na contorna familiar mentres asisten ao colexio.

Ausencia prolongada das clases tras unha enfermidade, que provoca unha sensación de illamento ou desconexión co que ocorre na aula.Transición entre etapas educativas, que implican enfrontarse a novos compañeiros, novos docentes e a un centro diferente nalgúns casos.

Actitude dos pais

Estes factores pódense dar de forma independente ou é posible que o rexeitamento estea provocado pola combinación de varios deles. Por este motivo, o primeiro paso que deben dar os pais ante unha situación de negativa ao colexio é tentar pescudar cales son as circunstancias concretas que provocan no estudante esta actitude. Estas son algunhas das estratexias para conseguilo:

Falar co alumno: animarlle, pero sen insistencia nin de maneira imperativa, a que conte que lle ocorre e cales son as situacións que lle provocan ansiedade na escola. Cos máis pequenos, unha boa idea é pedirlles que elaboren unha lista sinxela na que enumere o que máis e o que menos lle gusta do colexio. Isto permitirá obter as primeiras pistas.

Comunicarse co titor: en moitos casos, o titor pasa moitas máis horas seguidas co escolar que os proxenitores. Por iso, é importante falar con el para contrastar a información obtida do alumno e que achegue os cambios ou situacións que observase desde o seu posto de titor na aula.

Indagar na contorna: en ocasións, o estudante móstrase remiso a falar e contar as súas inquietudes aos seus pais e sente máis cómodo ao compartir a súa situación con outras persoas. Neste caso, os pais poden consultar no círculo máis próximo do alumno, como irmáns e amigos, ou ben con outros docentes ou adultos con quen o estudante mostre maior confianza.

Pautas para intervir

Unha vez descubertas as razóns que angustian ou crean ansiedade no escolar, é preciso intervir para tentar cambiar a situación. A intervención diferirá en función das causas específicas que provocasen o rexeitamento e os pais deberán definila de forma conxunta cos responsables académicos do alumno.

Os especialistas apuntan tamén algunhas pautas xenéricas que se poden adoptar para favorecer un cambio de actitude no alumno:

Transmitir no fogar unha imaxe positiva da escola e ignorar os comentarios negativos. Falarlle ben do colexio é fundamental para evitar o rexeitamento e crear unha actitude aberta cara ao centro.Comentar en casa as actividades escolares programadas para manifestar ao estudante o interese familiar pola súa vida académica.

Fomentar as relacións con outros compañeiros e outras familias do centro para que asocie a escola cunha contorna coñecida e habitual da familia.

Reforzar os comportamentos favorables do estudante ante a asistencia á escola con recompensas afectivas ou con tempo de xogo e lecer coa familia.Acompañarlle ao colexio, que senta que é un “terreo” coñecido pola familia, onde se pode sentir seguro.