Afecta a entre un 10% e un 15% da poboación infantil e adulta e, con todo, aínda é unha gran descoñecida para moitos educadores. A dislexia é unha realidade nas aulas. Por iso, os especialistas resaltan que a principal medida que se pode tomar para atender aos alumnos que a padecen é a detección precoz. Unha vez diagnosticada, as escolas, familias e docentes deben traballar en consonancia para que o alumno reciba un tratamento específico para o seu problema.
A dislexia é un trastorno de aprendizaxe de orixe neurobiológico, independente de calquera causa intelectual, cultural e emocional. Tal como subliña a Asociación Internacional de Dislexia, caracterízase “por dificultades de precisión e fluidez no recoñecemento de palabras e por problemas de descodificación e de escritura de palabras”.
Estas dificultades son especialmente manifestas durante a etapa escolar, cando a competencia lecto-escritora é un elemento esencial para progresar na aprendizaxe de todas as materias. Por este motivo, se non se recoñece ao neno disléxico, con frecuencia táchaselle na escola de vago, inmaturo ou torpe, etiquetas falsas que, tal como apunta Iñaki Muñoz, anterior presidente da Federación Española de Dislexia (FEDIS), poden carrexar nestes alumnos “problemas secundarios, a maioría deles emocionais”.
Pódese mellorar?
Pero fracaso escolar e dislexia non van sempre da man. Os especialistas apuntan que o máis importante para evitar esta sinerxía é establecer protocolos efectivos de detección nas aulas que permitan un diagnóstico temperán e actuar en consecuencia. Deste xeito, como afirma Iñaki Muñoz, “se se aplican pautas e estratexias para traballar no colexio e en casa, o éxito escolar é posible”.
A dislexia non se evidencia tan só nas actividades de escritura ou lectura
Para as familias, pode ser interesante consultar a lista de síntomas frecuentes para detectar a nenos con dislexia que FEDIS apunta na súa web, xa que este trastorno non se evidencia tan só nas actividades de escritura ou lectura. Os pais, do mesmo xeito que os docentes, deben atender tamén a outros aspectos relacionados coa visión, a personalidade, a coordinación psicomotriz ou a comprensión do tempo.
Para aprender, traballar e actuar
Fichas especiais para traballar coa lectura, guías para detectar un trastorno de aprendizaxe, protocolos de actuación ou software gratuíto para tratar a dislexia son algúns dos recursos que os afectados e interesados por este problema poden atopar hoxe en día na Rede. Estes son algúns dos máis destacados:
