Durante o curso, os alumnos deben entregar multitude de traballos escritos e realizar outras tanta exposición orais. En todas estas actividades, a expresión é fundamental, xa que aínda que se valora o contido de cada traballo, o modo en que se comunica suma puntos na cualificación final. Unhas normas sinxelas axudan a mellorar o resultado e obter unha boa nota. Entre estas destacan a emisión de mensaxes claras e a redacción ou presentación inteligible dos textos.
Mediante traballos escritos ou exposicións orais, os estudantes sométense durante o curso escolar a diversas probas que avalían o seu nivel de aprendizaxe e expresión. Nestes casos, o que e o como son igual de importantes, xa que denotan o dominio da materia por parte do alumno, así como o seu control da linguaxe.
Presentación de traballos escritos
Ademais dos exames, os estudantes deben entregar durante o curso diversos traballos escritos. A expresión é un aspecto importante en educación secundaria e nin sequera os alumnos que cursan itinerarios científicos líbranse das redaccións. Debe ser así porque a elaboración de traballos é unha constante que se mantén na universidade e no momento de realizar traballos de investigación ou tese, entre outros. Pero como facer estes traballos?
Ante todo, débense evitar as perífrasis, é dicir, frases longas que conforman un rodeo de palabras.
Débense emitir mensaxes claras e directas, construír frases sinxelas que se entendan nunha primeira lectura e conteñan os verbos xustos.
Os exemplos son útiles para aclarar as explicacións anteriores.
A redacción debe ser inteligible en conxunto para que o lector entenda a mensaxe.
Non se deben repetir as mesmas palabras nin verbos, senón recorrer a sinónimos. Ademais, os adxectivos achegan valor aos textos.
En canto ás ideas, téñense que distribuír en parágrafos, de maneira que cada idea explíquese nun parágrafo.
Se o traballo ha de entregarse cun título, tense que elixir un que resuma o obxectivo do mesmo.
- Deseñar unha portada que conteña a mensaxe do traballo tamén é un punto a favor do estudante.
Cando o traballo consiste nun comentario de texto, as tarefas que se deben realizar son as seguintes: redactar un breve resumo do texto, elaborar un esquema coas ideas principais, analizar o contido dun fragmento, efectuar un comentario crítico ou expor a opinión de forma argumentada.
Utilizar o vocabulario adecuado
Para enriquecer un texto, é conveniente empregar sinónimos e adxectivos
Os dicionarios son ferramentas moi útiles para os estudantes. Por iso, convén que se adoiten a utilizalos e que recorran a eles para aprender palabras novas, coñecer sinónimos ou mellorar en xeral o dominio da linguaxe. A Real Academia Española da Lingua publicou en setembro do pasado ano a segunda edición do Dicionario do estudante, dirixido a alumnos de secundaria e bacharelato.
Compúxose en especial para estudantes de 12 a 18 anos cun obxectivo claro: a aprendizaxe do español e o seu uso correcto. Téntase que o alumno se desenvolva “plenamente como individuo capaz de expresarse con precisión e eficacia”. Para iso, componse de máis 40.000 voces e locuciones, “seleccionadas para recoller o vocabulario fundamental que no seu traballo debe manexar un estudante de secundaria e bacharelato”.
As presentacións orais son as máis temidas polos alumnos. Aínda que se teñan as ideas moi claras, non sempre é fácil expresalas. Por iso, a Escola Aprender a aprender de EROSKI CONSUMER achega unhas pistas. Para unha presentación convincente, ordenada, ilustrada e amena aconsella, en primeiro lugar, ter claro un obxectivo, non perderse en explicacións ou definicións vagas, senón destacar un propósito claro.
Unha vez acoutado este obxectivo, débese estruturar a presentación, realizala dunha maneira “limpa” para que os oíntes entendan a mensaxe. Os pasos son catro:
Introdución. Hai que captar a atención da audiencia desde o principio, polo que convén redactar a primeira parte do discurso, sen deixar espazo á improvisación. Antes de nada, hai que transmitir o obxectivo, a duración da presentación e a estrutura para que os oíntes coñezan que lles espera.
Posición. Hai que centrar o obxectivo da exposición no momento actual.
Desenvolvemento. É a parte crucial, xa que non ha de aburrir á audiencia. O resultado será mellor se se segue un esquema e complétase a presentación con exemplos, esquemas, imaxes ou gráficos.
Sumario. É o momento de facer fincapé nas conclusións e, sobre todo, na idea central que se remarcou ao principio e que se quere subliñar.
