Investigadores estadounidenses e chineses aseguran no último número da revista “Nature” que a dislexia, unha deficiencia da lectura, a escritura e a aprendizaxe, non ten unha causa universal. A súa orixe está nunha alteración das zonas cerebrais que controlan a linguaxe, pero o que demostraron estes científicos é que naquelas persoas que utilizan unha linguaxe baseada en signos, como os chineses, estas disfuncións son distintas ás dos que empregan un sistema alfabético, como o inglés. Esta investigación é a primeira que demostra que as rexións cerebrais subxacentes nos problemas de lectura difiren dunha cultura a outra.
Os científicos asumían ata agora que a dislexia, á que se lle atribúe unha base xenética e que non está relacionada coa intelixencia, tiña unha orixe biolóxica común para todos os idiomas. No estudo publicado en Nature “”, os investigadores das Universidades de Pittsburg, Hong Kong, Pequín e dos Institutos Nacionais da Saúde de China, demostraron que, en nenos chineses, esta disfunción atópase situada no gyrus mediofrontal esquerdo do cerebro e non na rexión temporoparietal esquerda.
Esta zona cerebral ten a función de analizar as fonemas e converter as unidades de escritura en fonemas. Estes dous procesos cognitivos son fundamentais para a lectura. Para levar a cabo o seu estudo, os científicos, dirixidos polo profesor Wai Ting Siok, utilizaron resonancia magnética para obter imaxes do cerebro de nenos chineses con problemas de lectura e tamén de pequenos sen esta disfunción. Así, concluíron que nestes casos a dislexia maniféstase fundamentalmente por un déficit na conversión da forma gráfica en sílaba e coa forma de trasladar a parte gráfica á semántica.
Segundo o profesor Ting, estes dous procesos están controlados polo gyrus mediofrontal esquerdo do cerebro, que é básico para a lectura fluída da lingua chinesa (mandarín), formada por un grupo de idiomas que se encadran no tronco linguístico das linguas monosilábicas con inflexión de tons. Este traballo abre as portas a tratamentos máis eficaces para os nenos chineses con dislexia, e compleméntase cos estudos levados a cabo por científicos británicos, nos que se sostén que esta disfunción pode deberse a un problema na percepción dos ritmos da fala.
