O telescopio espacial Spitzer sacou á luz a existencia dun novo anel na órbita de Saturno. É, con diferenza, o máis grande de todos os que rodean a este planeta e o que máis afastado atópase da superficie de Saturno. A súa composición tenue ha feito que pase desapercibido ata a actualidade, cando foi detectado polos infravermellos do Spitzer.
Ten unhas dimensións desmesuradas, xa que se estende nun radio que empeza a seis millóns de quilómetros do planeta e alcanza 12 millóns de quilómetros máis aló del. Tamén se caracteriza polo seu grosor, que se presume dunha altura vertical 20 veces superior ao tamaño de Saturno. “A escala do novo anel é impresionante. En ningunha outra parte do sistema solar viuse algo semellante”, aseguran os científicos.
A pesar destas proporcións, a súa escasa densidade faino moi tenue e convérteo nun suave halo de partículas de xeo e po. Os astrónomos aseguran que está composto por partículas moi pequenas e distribuídas nunha proporción de 10 a 20 por quilómetro cúbico. Tamén observaron que a súa orientación é diferente á do resto dos aneis do planeta e calculan que está inclinado uns 27 graos respecto deles.
Os responsables de investigación cren que podería formarse a partir dos restos desprendidos de Febe, unha das lúas de Saturno, tras diversos impactos contra a súa superficie. O estudo, que se publica na edición dixital da revista “Nature”, tamén parece resolver o enigma da bitonalidad doutra das lúas deste planeta, Japeto. A explicación parece estar en que o satélite podería recoller parte do po que compón o anel xigante de Saturno, que quedaría adherido á superficie dunha das súas caras e daríalle unha cor máis escura que ao resto.
