Gatos e cans tamén sofren alzhéimer, unha dexeneración do sistema nervioso central que padecen a metade dos cans maiores entre 11 e 14 anos e unha terceira parte dos felinos desa idade. A síndrome de disfunción cognitiva, ou alzhéimer das mascotas, fai que o seu cerebro perda parte das súas funcións (se desorienta máis e perde memoria). Por sorte, hai formas de atrasar esta enfermidade, con mimos humanos, alimentos apropiados e ata con quebracabezas de comida.
“O cerebro da mascota con alzhéimer, como ocorre coas persoas afectadas por unha demencia, involuciona e perde a súa funcionalidade”, di Adrián Aguilera, veterinario
O alzhéimer canino ou felino, tecnicamente chamado síndrome de disfunción cognitiva, é un termo que define o conxunto de cambios de conduta detectados en cans e gatos xeriátricos consecuencia dun proceso dexenerativo do seu sistema nervioso central. “O cerebro da mascota anciá, como ocorre coas persoas afectadas por unha demencia, comeza a involucionar, a ir cara atrás, e perde a súa funcionalidade”, afirma o veterinario Adrián Aguilera.
O risco de que o animal sufra esta enfermidade parecida ao mal de Alzheimer en persoas crece coa idade. Un de cada catro cans maiores de oito anos padece esta demencia. E afecta a máis da metade dos cans con 15 anos ou máis (61 %). Estas son as conclusións dunha investigación realizada pola Facultade de Medicina Veterinaria da Universidade Iberoamericana de Ciencias e Tecnoloxía.
Pero o alzhéimer tamén pode darse nos gatos, cuxa esperanza de vida incrementouse de forma notable na última década grazas aos coidados das súas familias humanas, unha maior atención veterinaria e unha mellor alimentación. Un estudo publicado na revista da Asociación Americana de Hospitalización Veterinaria afirma que un de cada tres felinos de entre 11 e 14 anos e a metade dos que cumpriron os 15 anos padecen cambios de comportamento relacionados co alzhéimer; entre eles, miaños excesivos pola noite, desorientación e mesmo problemas para usar o seu váter (o areeiro).
Como envellecen cans e gatos?
A maior lonxevidade da mascota leva, do mesmo xeito que ocorre nos humanos -en España, unhas 700.000 persoas padecen demencias senís, segundo a Sociedade Española de Psiquiatría-, un maior risco para que apareza a chamada síndrome de disfunción cognitiva. A súa esperanza de vida aumentou na última década, de modo que a existencia media dun can rolda a pinza entre 14 e 16 anos, mentres que a dun gato caseiro ascende aos 16 e mesmo 21 anos, que na escala humana equivalería a ser un octoxenario ou nonagenario felino.
E como ocorre nas persoas, cumprir anos implica transformacións notables para a mascota. Unha delas é, sen dúbida, o aumento do risco de padecer alzhéimer. “Igual que ocorre co seu corazón e outros órganos ao cumprir anos, o cerebro do animal con demencia funciona peor, ten máis problemas para lembrar e reter o que antes aprendía sen dificultade”, di Aguilera.
Como recoñecer o alzhéimer na mascota?
Os gatos con alzhéimer ou demencia poden chorar ou miañar con queixume, en especial durante a noite
Esta deterioración provoca cambios de comportamento que poden chamar a atención da súa familia humana. A mascota anciá demandará máis tempo para durmir, mostrarase máis gruñona, menos paciente e buscará máis momentos para pasar en soidade e estar tranquila. “Estes cambios de carácter son normais nos cans e gatos maiores, pero poden agudizarse na mascota con alzhéimer, que solicita menos interacción cos seus humanos e sofre desorientación, con problemas para moverse por onde antes o facían normalmente”, engade o veterinario.
Un animal con alzhéimer pode chegar a perderse na súa propia casa ou rabuñar a porta dunha habitación porque non sabe onde está. A diminución da súa memoria explica que, en ocasións, non recoñeza ao seu humano ou que non responda cando este lle chama. Mesmo pode ter condutas anormais nel ata entón, como realizar as súas necesidades no chan da cociña ou fóra do areeiro, en caso dos felinos.
Os gatos con alzhéimer ou demencia poden chorar ou miañar con queixume, en especial durante a noite. Pode ocorrer que non sempre poida recoñecer ao seu querido humano. E ata pode perder o seu interese polo acicalamiento, unha actividade á que un felino san dedica unha terceira parte da xornada.
A mascota estará máis gruñona e molesta do habitual. E é habitual que perda o seu apetito e interese pola comida. Uns sinais que son motivo urxente de visita veterinaria.
Alimentos e xogos atrasan o alzhéimer
Os expertos lembran que unha dieta equilibrada de alta calidade ao longo de todas as súas etapas de vida é unha das claves para previr ou atrasar a aparición da demencia senil. Ademais, a estimulación mental do animal con quebracabezas de comida e xogo frecuente son ferramentas fundamentais para retardar a aparición das enfermidades dexenerativas relacionadas coa súa idade.
E como ocorre nos humanos, contar coa compañía doutros animais amigos será unha axuda, sempre que non cheguen neste momento -pregunte ao etólogo-, xa que un animal ancián acepta peor os cambios. Tamén se beneficiará de gozar do tempo e atencións dos seus humanos, os seus amigos de dúas pernas. As dúas son amizades peludas e humanas que potencian as emocións positivas e preveñen -ou axudan a afrontar cando aparece- o alzhéimer da mascota.
- Pode seguir a Eva San Martín en Twitter.
