Cans abandonados con microchip:como actuar?

Os datos que se rexistran no microchip consisten nun código personalizado formado por números e letras, xunto cos datos do propietario (nome, teléfono). Esta información queda rexistrada nun arquivo central, conectado mesmo, cos arquivos que conteñen este tipo de datos no resto de Europa.

O microchip é unha cápsula do tamaño dun gran de arroz. Colócase baixo a pel, coa axuda dunha inxección, no lado esquerdo do pescozo. Non é necesario usar anestesia e non ten efectos secundarios. O código do chip descífrase cun lector de datos, que se activa ao colocalo encima do microchip.

A identificación do can é importante, porque relaciona de maneira rápida ao animal co seu propietario. É moi útil para localizar ao can en caso de: desaparicións, roubos, abandonos ou uso de cans para pelexas ou vendas ilegais.

Uso obrigatorio

O uso do microchip, obrigatorio en España, permite ter un censo actualizado da poboación canina. Aínda que o marco xurídico para o cumprimento da identificación existe, con todo, Arancha Sanz, Avogada da Sociedade Protectora de Animais e Plantas de Madrid, opina que “os mecanismos de control non son eficaces e hai propietarios que non colocan o microchip ao seu can”.

A identificación do can é importante, porque relaciona de maneira rápida ao animal co seu propietario

De feito, no albergue da Sociedade Protectora de Animais e Plantas de Madrid, o ano 2011, o 31% dos animais que ingresaron tiñan microchip. Arancha Sanz explica neste sentido que: “aínda que algúns destes cans son reclamados polos seus donos porque se extraviaron, a maioría quedan no albergue, porque os seus propietarios non queren saber nada deles”.

A identificación do can pódese levar a cabo a calquera idade. No caso dos cachorros, adóitase facer cando xa está vacinado. Só os veterinarios están autorizados para identificar os animais con microchip.

Outro método de identificación, que se usou hai anos, pero que xa está obsoleto, é o da tatuaxe. Consiste en marcar nas caras internas das orellas ou das extremidades posteriores do can, un código de números e letras, con tinta negra. Este método é doloroso, polo que é necesaria a anestesia xeral.

Can perdido

Cando se atopa un can perdido ou abandonado, hai que ser solidario e axudar ao animal. En caso de non facelo, é fácil que, nunhas horas, morra atropelado, sexa vítima de desaprensivos, ou sufra: fame, sede, frío ou calor.

Se o animal está identificado co microchip, será cuestión de minutos localizar ao propietario e lograr un final feliz. Se o can déixase manexar con facilidade, pódeselle levar á clínica veterinaria máis próxima e solicitar que lle pasen o lector do microchip. Esta operación non ten custo algún. No caso de que o can non teña microchip, na propia clínica, poden avisar a un servizo de recollida para levar ao can a un albergue, onde teña a oportunidade de ser adoptado.

Atopei un can abandonado con microchip

“Atopei un can abandonado, que resultou estar identificado con microchip. Por máis que tentamos pornos en contacto co dono, foi imposible, pero agora, despois de dous meses apareceu e reclama ao animal, do que eu me fixen cargo e ao que collín moito agarimo”. Este caso foi posto en coñecemento do gabinete xurídico da Sociedade Protectora de Animais e Plantas de Madrid, pero pódenos ocorrer a calquera, así que; saibamos como actuar:

A solución para esta difícil situación está dacabalo entre a Lei e a atención a un ser vivo que ten sentimentos. Conforme á Lei, e no caso de que se viva nunha rexión de España onde non existen leis autonómicas respecto diso, segundo o artigo 612 do Código Penal: o propietario de animais domésticos, poderá reclamar o animal nun prazo de 20 días, a contar desde que foi recollido por outras persoas. Unha vez transcorrido este prazo, pertencería a quen o recolleu.

Nalgunhas ocasións, non é que o animal se abandonase , senón que se perdeu ou extraviado, así que a pregunta sería:

Cales son as xestións que fixo o dono para atopar ao seu can?

Se, efectivamente, o dono levou a cabo estas xestións para recuperar ao seu can, o prazo antes citado non contaría, pero isto tería que dilucidarse nun xuízo. Con todo, segundo explica Alicia Muñoz, Avogada, “o recomendable é buscar o benestar do animal e non facerlle obxecto de xuízos nin transaccións”.

Se o animal está identificado co microchip, será cuestión de minutos localizar ao propietario e lograr un final feliz

E engade que habería que saber se o dono orixinal é unha persoa que quere ao seu can. Aínda que, neste caso, o feito de ter un microchip, xa é un síntoma de que existe un apego cara ao animal. Se o antigo dono ten ese agarimo e a persoa que recolleu o can tamén, exponse un conflito de afectos.

Alicia Muñoz, avogada, cre que “quizais o asunto podería achar unha vía para aplicar a solución desexada, se se permitise ao can elixir con que persoa quere irse. Así, se ambas as partes implicadas queren de verdade ao animal, darán unha proba de afecto e permitirán que o can elixa a súa felicidade”.