Cans que comen demasiado ou comen pouco: causas e soluciones

Un can glotón non nace, senón que se fai e para evitar malos hábitos, hai que facer cumprir certas normas como que o can non coma entre horas, tome só o seu alimento e a ración diaria recomendada polo veterinario.

Os hábitos e costumes dos donos dun can inflúen sobre o animal máis do que poida parecer. Por exemplo, un can que non pasea nin xoga o suficiente, cada vez terá menos interese por facelo e refuxiarase na comida, como fonte de satisfacción.

Non se debe permitir que o can coma entre horas, aínda que sexa moi insistente. Cando o veterinario marca unha cantidade específica de penso diaria, o can non necesita máis comida e, se quere máis, é por capricho.

Os hábitos e costumes dos donos dun can inflúen sobre o animal, máis do que poida parecer

Se se lle deixa comer entre horas, crearanse malos hábitos ou condutas indeseadas, como acudir ao cubo do lixo, para roubar sobras, xa que o seu apetito nunca quedará satisfeito.

Pode darse o caso de que o can coma pola rúa todo o que atopa. Unha solución para corrixir esta conduta inadecuada e insalubre, é colocar ao can unha boceira, ata que corrixa este comportamento inadecuado.

Actividade contra a fame

A fame descontrolada pode reconducirse con: actividades, xogos ou paseos. É dicir, a base de conseguir que o can estea ocupado. Canto menos ocioso estea, menos pensará en comer.

É importante saber a cantidade diaria que debe comer o can, segundo o seu peso e idade. O veterinario recomendará a cantidade adecuada e a frecuencia coa que hai que servir a ración. Non hai que esquecer estas pautas para evitar o sobrepeso algo, co que hai que ser constante.

Condutas desaxustadas

Hai casos de cans glotones, que esnaquizan o mobiliario cando quedan sós en casa. Se non hai comida dispoñible, xérase un estado de tensión e ansiedade, que se traduce neste tipo de condutas desaxustadas. Esta situación pódese paliar: cun longo paseo, antes de que o can quede só en casa. Tamén se lle poden deixar xoguetes para morder así como a súa ración de penso. Doutra banda, é recomendable descartar, cun recoñecemento, que o apetito insaciable do can débase a unha enfermidade chamada diabetes mellitus ou a alteracións hormonais.

O meu can non come

A diminución do apetito no can pódese deber a varias causas: unha enfermidade, a inxestión de medicamentos, ou un problema psicolóxico.

Coas altas temperaturas inxérese máis cantidade de líquido e algúns cans comen menos

Non é habitual que un can san ayune de maneira voluntaria. Se ocorre, hai que pescudar as razóns desa inapetencia. Cando se detecta o problema, hai que consultar ao veterinario para descartar enfermidades.

Posibles causas pola que o can non come:

• Pode ser que o can rebusque restos de comida no lixo. Sacia o seu apetito de maneira inadecuada e rexeita a súa comida. Se é así, hai que pór fóra do seu alcance o lixo. Nun foco de infeccións e o can pode contraer enfermidades.
• Se come “chucherías” entre horas o seu apetito diminúe e non é recomendable para a súa saúde. Pode coller máis quilos dos necesarios e a obesidade é unha enfermidade.
• Coas altas temperaturas inxérese máis cantidade de líquido e algúns cans comen menos cantidade de alimento do habitual.
• O apetito dos cans tamén varía en función da idade. Un animal novo inxere máis cantidade de alimento. Os cans maiores perden a súa capacidade olfativa e diminúe o seu nivel de actividade, polo que comen menos.
• Hai que descartar que lle can estea enfermo. Por exemplo, pode padecer un problema bucodental, que lle impida comer con normalidade. O veterinario sacaranos de dúbidas neste sentido.
• Se o penso é distinto do habitual, ou está en mal estado, o can rexeitarao. Hai que limpar o prato de comida, habitualmente, para evitar que se mesturen cheiros e sabores, que desagraden ao can.
• Hai animais que perden o apetito porque están tristes ou tensos. A morte dun membro da familia ou unha mudanza, poden desencadear cambios na conduta e diminución do apetito.

Trucos para que recupere o apetito: (sempre baixo supervisión veterinaria)

• Buscar un penso cun sabor que lle guste especialmente. No mercado hai moita variedade: pito, tenreira, porco, cordeiro, verduras.
• Humedecer, lixeiramente, o penso seco con auga quente.
• Se, normalmente, come penso seco, cambiarlle unha tempada ao alimento de lata, que resulta máis saboroso.
• Hai pensos altos en calorías. Por pouco que coma o can, terá o suficiente achegar calórico.

Detectar que o can come menos, pescudar a causa da inapetencia e consultar ao veterinario, para descartar enfermidades e que nos aconselle sobre como actuar, son pautas fundamentais para que o can recupere o apetito ou ben, para que en caso contrario non coma de maneira compulsiva.