Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
O neno e a morte do can: como axudarlle a afrontalo
Un neno non conta coa experiencia nin a madurez emocional dun adulto e, pódelle custar máis que aos maiores, superar a morte do seu animal
- Autor: Por carolina pinedo
- Data de publicación: Luns, 30deXaneirode2012
A morte do can que foi durante anos compañeiro e amigo é difícil de aceptar para un adulto, pero aínda o pode ser máis para un neno. Con todo, o feito de que os máis pequenos familiarícense coa morte pode resultar positivo, aínda que tamén doloroso. Desta forma, poden aprender como funcionan os ciclos biolóxicos dos seres vivos.
O grao de aceptación do neno da morte do seu can está condicionado polas circunstancias nas que se produza a perda do animal. É dicir, é máis asumible que o can morra tras unha longa enfermidade, que por un accidente, dun día para outro.
O tempo que un can vai vivir non se pode prever, pero transcorrido un tempo, si se lle pode comezar a explicar ao neno que o animal vivirá menos anos que el, porque o seu ciclo de vida é máis curto xa que dura ao redor dos 16 anos.
A idade do neno
A morte non é o tema máis alegre do que falar e pode resultar complicado explicarllo a un neno, pero falalo con el axudaralle a asimilar a circunstancia inevitable do declive e desaparición do can.
Un neno de cinco anos, non entenderá a situación igual que uno de doce, polo que hai que adaptar o contexto da explicación á súa madurez mental.
Para un neno de entre oito e doce anos, o enfoque pode ser menos complicado, porque a súa experiencia e grao de desenvolvemento permitiranlle asimilar as circunstancias con máis ferramentas. Segundo Begoña Gállego, psicóloga, “é moi importante a reacción da contorna do neno, hai que permitirlle verbalizar e preguntar, así como explicarlle que pasou, de maneira sinxela”. Desta maneira, o neno poderase desafogar e resolver as súas dúbidas con respecto a este espiñento tema, o cal lle axudará a superar mellor a situación.
Envellecer en casa
O ideal é que o can envelleza en casa, porque así o neno comprobará de primeira man a deterioración que experimenta o corpo coa idade. Desta maneira, pódese explicar ao neno que o tempo pasa para todos os seres vivos e que o ciclo vital do can é máis curto que o seu, polo que ten que irse antes. Algo que pode axudar a despedirse do can cando falece é levar a cabo un acto simbólico, como un enterro. Desta maneira, o neno entende que o seu amigo se ha ido para sempre, pero que se puido despedir del e que hai un lugar onde lembrarlle e visitar os seus restos.
Hai persoas que, tras perder ao seu amigo, deciden ter outro can no seu fogar. Se se toma a decisión con responsabilidade, é unha boa forma de superar a dor e de recuperar a experiencia de convivir cun animal. Neste sentido, pódese explicar ao neno que o novo can non substitúe ao que morreu, pero que lle vai a querer e coidar da mesma maneira.
É recomendable esperar un tempo prudencial ata que entre outro animal en casa. Desta maneira, asegurámonos de que superamos o duelo e que non imos caer no erro de confundir ou tentar substituír ao novo can polo que se foi. Os adultos teñen que dar exemplo fronte aos nenos e facerlles comprender aspectos como que: cada can é un ser individual e distinto e que non hai reposto del, como ser vivo que é.
Pode darse o caso de que, por diversas circunstancias, ben sexa unha enfermidade ou un accidente, haxa que practicar a eutanasia ao can.
non estea presente, porque non está preparado mentalmente para comprender que sacrificar ao seu animal sexa a maneira de axudarlle. É preferible explicarlle que o can chegou ao final da súa vida sen que ninguén interviñese para que así sexa.
Consellos
Unha vez que pasase un tempo desde a chegada do can a casa, explicar ao neno como funciona o ciclo vital do can.
A medida que o animal envellece, aproveitar para insistir en que, a medida que transcorren os anos, ao can queda menos tempo de vida.
Unha vez que o can morre, consola o feito de poder despedirlle cun sinxelo acto ao enterrarlle.
Se se superou o duelo pola perda do animal e, se é viable e faise con responsabilidade, ter outro can axuda a superar mellor a fochanca.
Nos casos en que haxa que practicar a eutanasia, é recomendable manter ao neno á marxe da situación. Trátase dun tema demasiado complicado para os eles.
