Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

A desertificación causa cada ano a perda de 12 millóns de hectáreas

O problema afecta a máis de 110 países no mundo
Por EROSKI Consumer 17 de Xuño de 2012

A desertificación causa cada ano unha perda total de 12 millóns de hectáreas, segundo datos recolleitos pola ONG World Vision con motivo da celebración do Día Mundial contra a Desertificación e a Seca, que ten lugar este domingo 17 de xuño, co obxectivo de sensibilizar “á poboación das terribles consecuencias desta ameaza”.

A ONG advertiu de que se trata dun mal que afecta a máis de 110 países no mundo e que “afecta significativamente os países máis desfavorecidos de África, onde dous terzos do continente é deserto ou zona árida, e en zonas de América Latina especialmente áridas como o Chaco Boliviano”. “Mentres a desertificación costa á economía mundial uns 42 billóns de dólares cada ano, o custo humano é incalculable”, apostilou. Uns 135 millóns de persoas -o equivalente á poboación total de Francia e Alemaña- atópanse así en perigo de ser desprazadas.

Organizacións de desenvolvemento como Word Vision estiman que por cada dólar investido na loita contra a degradación da terra e desertificación poderíanse xerar un tres dólares de beneficios económicos, o que “axudaría a loitar contra a pobreza entre os millóns de persoas que viven nestas fráxiles terras”, engadiu. Tamén lembrou que “esta ameaza afecta a países desenvolvidos, como é o caso de España -o máis afectado de Europa-. Por iso, aposta pola sensibilización da poboación, desde nenos, con proxectos “para informar e concienciar sobre as consecuencias da desertificación e expor solucións para os efectos da seca”.

Ademais deste labor formativo e de sensibilización, World Vision ten en marcha varios proxectos de desenvolvemento nas zonas máis afectadas de África e América Latina que se concretan na reforestación de bosques, o fomento de cultivos con rega máis eficiente, como sistemas de micro rego, o uso de insecticidas e abonos orgánicos, o fomento de cultivos menos intensivos en auga, depósitos de auga comunitarios, sistemas familiares de recollida de auga de choiva, canalizacións de auga e o uso de estufas solares.