Ao cinco da madrugada do luns ao martes o ceo encherase de estrelas fugaces. Os cidadáns europeos poderán contemplar entre 2.000 e 5.000 meteoros, segundo as previsións máis optimistas, e entre 800 e 2.000 segundo as máis pesimistas. Este fenómeno, a choiva de estrelas, que ao longo deste ano rexistrouse numerosas veces, tardará moito en volver producirse con tanta intensidade, algo que non sucederá, en principio, até 2098.
As choivas de estrelas son en realidade pequenas partículas de cometa (algunhas pesan menos dun miligramo) que se penetran na atmosfera terrestre a unha velocidade que oscila entre os 11 e os 73 quilómetros por segundo. As Leónidas do martes, por exemplo, crese que se penetrarán no aire terráqueo a unha velocidade que roldará os 72 quilómetros por segundo.
O seu nome débese á constelación estelar da que parecen provir. Así o explica o profesor asociado da Universitat Jaume I, Josep Maria Trigo: “Se vemos os meteoros desde a superficie terrestre, todas as partículas parecen provir dun mesmo punto do ceo ao que se chama radiante. No caso das Leónidas, o radiante está na cabeza de Leo; as Acuáridas, en Acuario, etc…”.Restos de cometas Cométalos liberan estas minúsculas partículas de po estelar durante a súa viaxe de aproximación ao sol. No caso das Leónidas, o cometa do que proceden é o Amorne-Tuttle, que se move ao redor do astro rei durante uns 33 anos. Aínda que podería pensarse o contrario, os fragmentos máis luminosos poden pesar só un quilogramo de peso e non ser máis grandes que un puño.
Ademais do espectáculo visual, as Leónidas deste ano terán una especial incidencia no coñecemento da orixe da vida, xa que achegarán datos craves paira os científicos. “Está a investigarse a achega destas partículas ao noso planeta, xa que puideron enriquecer a superficie terrestre nos tempos máis primitivos”, explica o doutor Trigo
