Se estivo nalgunha das mellores áreas naturais de España para ver estrelas e apetécelle seguir de turismo astronómico polo mundo, apuntamento na súa axenda os seguintes 10 destinos naturais propostos por varios expertos en astrofísica e astroturismo.
1. Monte Mauna Kea (Hawai, EE.UU.)
Ademais das Canarias (A Palma e Tenerife), o monte hawaiano de Mauna Kea é recoñecido a nivel mundial como un dos mellores sitios para a observación astronómica, segundo Antonia Varela, responsable do servizo multimedia do Instituto Astrofísico de Canarias (IAC) e auditora da Fundación Starlight, que certifica os lugares do planeta mellores para a observación astronómica e traballa “en defensa do Ceo Nocturno e o dereito a observar as estrelas”.
Alex Dantart, responsable desde 1995 de Observatorio.info , a tradución oficial en español de Astronomical Picture of the Day (APOD) da Axencia Espacial Estadounidense (NASA), tamén o recomenda “por ser unha illa en metade do Pacífico, propiciando unha estabilidade de ceo única”.
2. Salgar de Uyuni (Bolivia)
O monte hawaiano de Mauna Kea é recoñecido a nivel mundial como un dos mellores lugares para a observación astronómicaJavier Armentia, astrofísico, divulgador e director do Planetario de Pamplona, asegura experimentar unha das noites de observación máis “vertixinosa” no Salgar de Uyuni, en Bolivia, o maior deserto de sal continuo e alto do mundo. Este mar de sal de máis de 10.000 km2 de extensión ás veces na época húmida permite unha tenue capa de salmuera. Armentia explica que “na noite, de súpeto, o ceo vese reflectido na capa uniforme e aparentemente infinita do salgar, e un ten a sensación de estar no medio da nada e pensa que a Terra se converteu nun planeta transparente”. Así mesmo, o responsable do Pamplonetario recomenda a cuberta dun barco navegando en alto mar, sen costas no horizonte: “Cando se fai de noite, o barco se balancea e a túa vertical vai cambiando. É coma se todo o Universo bailase para un. Se ademais é un veleiro, os mastros, fixos no mesmo punto do campo de visión, acentúan a sensación”.
3. Observatorio Astronómico Pic du Midi (Francia)
O Pic du Midi de Bigorre, situado no departamento francés de Altos Pireneos, alcanza unha altitude de 2.877 metros. O seu observatorio astronómico é “un punto privilexiado para gozar do ceo, un miradoiro un pouquiño máis preto do ceo”, comenta Mario López, un dos impulsores de AstroAfición , unha iniciativa que desde 2009 realiza cursos de astronomía, observacións gratuítas, actividades en colexios ou un Tour Estelar para parellas que queiran gozar dunha noite estrelada.
4. Straumfjord (Noruega)
Na zona de Straumfjord, na parte alta de Noruega, “descubrir o baile das auroras boreales fronte a nós é o maior espectáculo que podemos gozar grazas á conxunción entre o noso Astro-Rei e o noso delicado planeta Terra”, segundo Emilia Juárez, experta en proxectos de Astroturismo desde 2003, monitora astronómica Starlight e colaboradora do programa de radio San Vicente ‘O Cinto de Orión’.
5. Parque Ånderdalen Nasjonalpark (Noruega)
Mario López tamén recomenda para ver auroras boreales este espazo natural, situado a 70º en latitude norte dentro do círculo polar ártico. Segundo o impulsor de AstroAfición, a mellor época para ir é febreiro, “pero só apto para aqueles que cunha rebequita aguantan o duro frío manchego, xa que as temperaturas roldan os 15 graos baixo cero”.
6. Monumento Nacional Natural Bridges (EE.UU.)
Dantart aconsella tamén este espazo natural, situado no estado de Utah, por “a calidade do ceo para ver non só a Vía Láctea senón tamén a luz zodiacal e outras luminiscencias nocturnas”.
7. Atacama e Antofagasta (Chile)
Varela tamén inclúe aos espazos naturais chilenos de Atacama (o lugar máis árido do mundo) e Antofagasta como un dos seus sitios favoritos. A experta do IAC lembra que tanto Canarias, como Mauna Kea e estas zonas de Chile, foron propostas desde a Iniciativa Starlight para ser declaradas Patrimonio da Humanidade – Xanelas ao Universo.
8. Bagaces (Costa Rica)
En Bagaces, unha pequena cidade da provincia de Guanacaste, ao norte de Costa Rica, “os inquietantes e belos sons da selva fai que podamos sentirnos rodeados da maior biodiversidade do planeta Terra envolvidos na cúpula celeste onde, en épocas do ano, podemos observar simultaneamente a Estrela Polar e a Cruz do Sur”, explica Emilia Juárez.
9. Reserva Natural NamibRand (Namibia)
Esta reserva natural, de xestión privada e situada no deserto africano de Namib, é, segundo o responsable de AstroAfición, “un dos sitios máis escuros do planeta, onde a vista da bóveda celeste deixaravos sen palabras”.
10. Nova Escocia (Canadá)
Juárez explica que fai catro séculos as estrelas guiaron a Samuel de Champlain cruzando o Atlántico para a conquista do “océano escuro” (mer deas Ténèbres) chegando ao que agora é o suroeste de Nova Escocia. Despois de todo este tempo, aínda se pode gozar do mesmo brillo destes astros, en toda a súa plenitude, como o facían os antigos capitáns coa navegación astronómica. Non é de estrañar que fose declarada Reserva e Destino Starlight.
Segue a canle de Medio Ambiente en Twitter @E_CONSUMERma e ao seu autor @ecienciacom
