Copenhague, Ámsterdam e Utrecht encabezan unha listaxe das 20 cidades do mundo máis amigables para percorrer as súas rúas en bicicleta . Segundo os autores do estudo, Sevilla, no posto décimo, e Barcelona, no undécimo, merecen estar neste ranking polos seus esforzos para xeneralizar este transporte sustentable e saudable. Este artigo sinala o top 20 das urbes amigas das bicicletas, as cidades españolas na clasificación e como se fixo este informe.
O top 20 das cidades amigas das bicicletas
A consultora especializada en mobilidade urbana e ciclista Copenhagenize Design publicaba recentemente un informe coa lista das 20 cidades do mundo máis amigables para andar en bicicleta. Europa é a clara gañadora, con 17 metrópoles. Copenhague (Dinamarca) sitúase á cabeza e adianta a Ámsterdam (Holanda), que cae da primeira á segunda posición con respecto á última edición de 2013.
Unha de cada dúas persoas móvense en bicicleta por CopenhagueA capital danesa é “impresionante”, segundo os autores da listaxe, polos seus investimentos para a bicicleta, como as súas dúas novas pontes ou a “serpe de bicicletas”, unha rampla elevada na zona portuaria. A súa repartición modal, é dicir, a porcentaxe de viaxeiros que utilizan un tipo de transporte, ascendeu do 36% ao 45% entre 2012 e 2014. Dito doutro xeito, case una de cada dúas persoas móvese en bicicleta por Copenhague.
Ámsterdam, aínda que segue sendo un referente en mobilidade ciclista, “debe actuar para mostrar ao mundo como continuar o desenvolvemento, de non ser así outras cidades asumirán o papel da innovación”. O aumento do uso das bicicletas require unhas infraestruturas e unhas medidas que Copenhague está a pór en marcha, pero non Ámsterdam, asegúrase no informe.
No terceiro posto do podio áchase outra cidade holandesa, Utrecht, con proxectos como zonas de aparcadoiros para bicis con capacidade para 12.500 unidades, a máis grande do mundo cando se termine.

O resto da clasificación inclúe as seguintes cidades europeas: na cuarta posición Estrasburgo (Francia), que posúe 536 quilómetros de carrís bici; Eindhoven (Holanda), que pasa do oitavo ao quinto posto; Malmö (Suecia) en sexto lugar, polo seu esforzo de incorporar a bicicleta na paisaxe urbana; Nantes (Francia) no sétimo posto, pola súa clara política de investimento en infraestruturas e servizos; Bordeus (Francia) en oitavo lugar, polo seu pulo á bicicleta de hai uns anos, que agora parece frearse; e Antwerp (Bélxica) en novena posición, unha cidade para transitar en bicicleta a calquera idade.
Debaixo do dez primeiros postos en Europa, e sen contar coas urbes españolas, atópase Berlín (Alemaña) no lugar 12º, como “unha cidade que podería estar mellor, pero mentres a xente usa a bici”. Séguenlle Liubliana (Eslovenia) no posto 13º, que conseguiu un 12% de repartición modal; Dublín (Irlanda) na posición 15ª, polos seus investimentos e medidas, pero que se retardaron como noutras urbes; Viena (Austria) no lugar 16º, polo seu lentos pero seguros avances na xeneralización da bici; París (Francia) no posto 17º, polas súas medidas como o sistema público de préstamo ou as súas zonas 30; e Hamburgo (Alemaña) no 19º lugar.
En canto ás poboacións fose do continente europeo, a lista inclúe a Buenos Aires (Arxentina) no 14º posto, por lograr no últimos tres anos máis de 140 quilómetros de infraestruturas ciclistas; Minneapolis (EE.UU.) no lugar 18º, por liderar o crecemento da bici no seu país; e pechando a clasificación Montreal (Canadá), como unha das mellores cidades americanas para ir neste medio de transporte.

Cidades españolas no top 20
Dúas urbes españolas aparecen no top 20: Sevilla, no posto décimo, e Barcelona, no undécimo.
No caso da capital hispalense destaca o descenso con respecto ao informe anterior, no que ocupou a cuarta posición. Segundo os seus autores, Sevilla foi exemplo mundial dun urbanismo no que a bicicleta pode incorporarse de maneira “audaz e rápida”. Nun curto período de tempo pasou dunha repartición modal do 0,2% ao 7%, grazas ao pulo institucional e o investimento en infraestruturas, ademais de por un sistema integral de préstamo público. Con todo, devandito esforzo freouse, aínda que o informe confía en que Sevilla chegará a unha repartición modal do 15% “sen problemas”.
Como nota positiva, sinala que Andalucía espera lanzar unha “impresionante” rede rexional de infraestruturas para a bici. Así mesmo, asegura que Sevilla está “claramente en situación de liderado” na península ibérica e cita a Madrid, que se está esforzando en introducir a bicicleta na cidade pero aínda “lonxe de lograr datos destacados”.
Barcelona ascende do 17º lugar ao 11º, ao demostrar que unha aposta decidida e constante dá os seus froitos. Fai apenas oito anos a bici era testemuñal e, na actualidade, gañouse o seu espazo, con diversas medidas institucionais, como acougar o tráfico (é unha das cidades do mundo con máis quilómetros de zonas 30) ou unha bicicleta pública “das mellores do planeta”. A capital catalá é un modelo para as grandes poboacións e leva “anos luz” a outras urbes mediterráneas, como Roma.
Como crítica, o estudo asegura que o desenvolvemento da bici en Barcelona “hase desacelerado, aínda que non se ha estancado”. Entre as medidas urxentes propón un plan para conectar a gran cantidade de pezas do sistema de infraestruturas e conseguir que a bicicleta sexa o transporte máis rápido entre un punto e outro.
Como se fixo o top 20 das cidades ciclistas
O traballo actualízase cada dous anos desde 2011, cando analizou 80 cidades, mentres que a edición actual estuda 122 grandes urbes de todo o planeta. O índice mide 13 categorías distintas, como a promoción do uso da bici, as instalacións, as infraestruturas, a participación modal, a seguridade, a aceptación social ou a planificación para acougar o tráfico urbano.