Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Así de rápido destruímos os recursos da Terra
Para manter o noso actual nivel de consumo de recursos naturais necesitariamos 1,7 planetas
- Autor: Por EVA SAN
- Data de publicación: Venres, 21deSetembrode2018
A partir do día 213 deste ano, é dicir, durante os 153 restantes, tomamos a auga, os alimentos, os combustibles de carbono (como petróleo), fibras vexetais, terra e madeira que teriamos que reservar para o seguinte ano. A consecuencia, advirten os expertos, é que estamos a esgotar as reservas de recursos naturais que son esenciais para a supervivencia, a medio e longo prazo. Esta data límite é o que os ecólogos denominan o Día do Exceso da Terra. E este 2018 superámolo o 1 de agosto; o que supón, tristemente, unha nova marca.
A receita para reducir a pegada ecolóxica, din os especialistas, empeza por deixar de consumir o que non necesitamos. “Antes de expornos reciclar as cousas que usamos, terían que vir a prevención e a reutilización: rexeitar todo o que non podamos utilizar unha e outra vez“, apunta Juan Sierra, director de programas do Instituto Superior de Medio Ambiente.
Os científicos tamén pon cifra ao número de planetas que a humanidade precisa se quere manter este apetito tan voraz de recursos. Necesitariamos o equivalente a 1,7 planetas, segundo a Rede Global da Pegada Ecolóxica, unha entidade internacional de investigación ambiental que cada ano valora o impacto da vida humana no mundo ou, noutras palabras, cal é o alcance do noso débito ecolóxico co planeta.
A humanidade superou o límite de consumo sustentable de recursos do planeta anual nos anos 70. Nese momento, o aumento da poboación empuxou a demanda de auga, alimentos ou terra de cultivo por primeira vez na historia. Pero desde entón, a fame de recursos non deixou de crecer. E con el, a nosa débeda ecolóxica coa Terra.
A data superouse o 15 de outubro hai 30 anos, mentres que fai 20, o límite do planeta traspasouse ao 30 de setembro. E fai 10, xa o faciamos o 15 de agosto. De cumprirse a tendencia, o próximo ano poderiamos superar a capacidade do planeta en xullo.
E, con todo, cada vez pedímoslle máis á Terra. A produción de alimentos crece, do mesmo xeito que a extracción de combustibles e minerais das entrañas do planeta. Mentres, os bosques autóctonos destrúense.
Noutras palabras: o noso modelo económico está a tomar prestado recursos futuros, comprometendo o mañá das próximas xeracións. Isto pode aparentemente funcionar durante un período limitado de tempo, “pero, como cidadáns deste planeta, estamos a facer cada día máis profunda nosa débeda ecolóxica coa Terra”, recoñece Mathis Wackernagel, director da investigación. E chegará un momento, apunta, que literalmente será insustentable.
A situación é por agora reversible, sinalan os científicos. Pero para iso, remarcan, fai falta vontade política. Ademais, o simple feito de substituír o 50 % do consumo de carne por unha dieta vexetariana lograría facer retroceder a data do límite do planeta cinco días.
Tamén é importante a eficiencia enerxética: construír edificios máis autosuficientes podería rebaixar dátaa tres semanas, mentres que reducir á metade o consumo de combustibles fósiles outorgaría ao planeta un respiro de tres meses.
Juan Sierra dá outras dúas pautas sinxelas para reducir a pegada ecolóxica persoal, que calquera pode pór en marcha hoxe mesmo: beber auga da billa, no canto de auga embotellada, e “comprar os alimentos a granel no canto de envasados”.
Pode seguir a Eva San Martín en Twitter.
