A española Manola Brunet presidirá durante o próximos catro anos o Grupo de Expertos en Vixilancia e Análise Climática da Organización Meteorolóxica Mundial (OMM). Esta institución, dependente de Nacións Unidas, é o máximo organismo internacional autorizado sobre o comportamento da atmosfera e o clima. Segundo esta experta, os últimos fenómenos extremos ocorridos en España están na liña das consecuencias do quecemento global previstas. Brunet subliña que os datos científicos sobre o cambio climático son incuestionables, a pesar das últimas campañas de desprestixio de grupos políticos e económicos contrarios á adopción de medidas para o seu control. “Estase a tempo de non intensificar máis o efecto invernadoiro, pero se o congreso norteamericano non aproba a súa política doméstica de redución de emisións, o próximo cume do clima de Cancún será un fracaso igual que a de Copenhague”, apostila.
“O quecemento global pode intensificar os acontecementos meteorolóxicos extremos, como os ocorridos este inverno”Pareceríao, non? Os modelos climáticos predín que o quecemento global pode traer como consecuencia unha intensificación dos acontecementos meteorolóxicos extremos e os inusuais eventos vividos este inverno están na liña de confirmar esa sospeita.
Cun ou dous días de antelación, como o demostra o acerto das predicións recentes dos dous acontecementos extremos que mencionaba na súa anterior pregunta. No entanto, a Administración ha de mellorar o sistema de alertas e recomendacións que proporciona á poboación.
“A Administración ha de mellorar o sistema de alertas e recomendacións que proporciona á poboación”Na actualidade, só a previsión a curto prazo alcanza o nivel de acerto requirido para facela crible. Non hai que confundilo coa predición climática, moito máis sinxela e fiable ao proxectar a evolución media do clima. Pero é difícil predicir con exactitude acontecementos extremos cun prazo anterior de dous a tres meses, a pesar dos avances realizados en previsión meteorolóxica estacional.
“Hai tantas evidencias do cambio climático e os seus efectos, que é imposible falsealas e irresponsable obvialas”Durante o século XX, España quentouse o dobre que o resto do planeta e, nos últimos 30 anos, esas taxas de incremento triplicáronse en comparación coas globais. En particular, son preocupantes as altas tendencias positivas da primavera e o verán estimadas nese último período, así como a diminución da precipitación a finais do inverno e inicios da primavera. O quecemento global exacerba en España aínda máis o carácter árido do noso clima e, por iso, incrementará no futuro os problemas e conflitos rexionais da auga.
Non hai ningún outro factor “natural” que poida explicar o quecemento observado. Só o incremento de gases de efecto invernadoiro na atmosfera inducido polo home explícao. Ademais, hai tantas evidencias directas e indirectas do cambio climático e os seus efectos, procedentes de tan diferentes fontes, que é imposible falsealas e irresponsable obvialas. Unha fervenza de efectos ambientais acompaña ao quecemento: a temperatura do mar increméntase, a cuberta de xeos e neve continentais redúcese, os xeos mariños do Ártico diminúen e os casquetes glaciares retroceden, a biosfera continental e mariña migra en altitude e latitude, a fenología das plantas altérase, o océano acidifícase, o nivel do mar aumenta, etc.
“O último informe do IPCC ha subestimado o grao no que as actividades humanas cambian o clima”En absoluto, o escasos tres nimios erros atopados entre as máis de 3.000 páxinas do último informe do IPCC, de 2007, non pon en dúbida as súas principais conclusións: o clima global cambia debido á acción humana e os seus efectos xa senten en todo o mundo. Os grupos que se opoñen a adoptar medidas para protexernos dos impactos máis adversos seleccionaron estes erros de forma malintencionada. Utilizárono para “marear a perdiz”, xa que o principal corpo de evidencias (climáticas, glaciológicas, ambientais, etc.) presentado non puido rebaterse. En todo caso, o informe, á luz de recentes investigacións, ha subestimado o grao no que as actividades humanas cambian o clima e non ao revés.
Non o chamaría polémica, senón campaña inquisitorial de desinformación pública. Os seus responsables foron poderosos grupos políticos e económicos medorentos de perder o seu poder se se adoptan medidas cara a unha economía máis sustentable baseada nun baixo consumo de carbono. Prexulgouse e condenado sen xuízo algún, só a partir de acusacións non probadas extraídas de correspondencia roubada a profesionais que levan anos de traballo rigoroso sobre este tema. É un despropósito crer que os científicos se han confabulado para enganar á xente.
“Se o congreso norteamericano non aproba a súa política doméstica de redución de emisións con anterioridade ao cume, a reunión de Cancún será un fracaso”Era un fracaso anunciado tras os resultados errados previos ao cume. O golpe de temón dado por EE.UU. e o apoio recibido de China, India e Brasil para postergar unha decisión vinculante sobre as cotas de redución de emisións de gases de efecto invernadoiro (GEI) eran previsibles.
Se o congreso norteamericano non aproba a súa política doméstica de redución de emisións con anterioridade ao cume, a reunión de Cancún será un fracaso.
“O sistema climático xa está perturbado, pero estase a tempo de non intensificar este efecto invernadoiro”O sistema climático xa está perturbado, pero estase a tempo de non intensificar este efecto invernadoiro e evitar que o clima se desestabilice máis. Por iso, actuar o máis pronto posible permitirá minimizar os efectos máis adversos do quecemento e reducir os seus custos.
Exercer un consumo responsable e sustentable. Adquirir produtos locais ou da contorna próxima cunha baixa pegada de carbono.
Manola Brunet India (Cariñena, Zaragoza, 1955) é directora do Centro en Cambio Climático da Universidade Rovira i Virgili de Tarragona (URV) e doutora en Xeografía e Historia pola Universidade de Barcelona. Desde mediados da década do noventa, o seu traballo investigador centrouse no cambio climático, en especial, na reconstrución a longo prazo do clima. Participou na Terceira e Cuarta Avaliación do Informe sobre o Cambio Climático do IPCC e desde 2005, na Comisión de Climatoloxía da OMM. Como presidenta do Grupo de Expertos en Vixilancia e Análise Climática da OMM, Brunet e o seu equipo tratarán de perfeccionar a vixilancia climática global e rexional, en particular os acontecementos extremos, documentar as rexións peor analizadas e axudar a mellorar o seguimento climático dos países en vías de desenvolvemento.
