O 85,4% das árbores nos bosques españois mostraron un aspecto saudable en 2010, mentres que só un 12,2% presentaba danos con defoliaciones superiores ao 25%. Estes datos reflicten a melloría do estado xeral do arboledo respecto de anos anteriores, segundo constátao o “Inventario de Danos Forestais 2010” elaborado polo Ministerio de Medio Ambiente e Medio Rural e Mariño (MARM).
A melloría no estado de saúde do arboledo foi máis notable nos bosques frondosos, cun 83,3% das árbores sas fronte a un 79,3% en 2009 e algo menos acusado nas coníferas, cun 86,9% de arboledo san (85,1% o ano anterior). Ademais, constatouse só un mínimo de arboledo morto debido a curtas sanitarias e froito de aproveitamentos forestais, así como a procesos de decaimiento derivados do forte déficit hídrico que afectou o arboledo en anos anteriores.
O inventario do MARM tamén reflicte unha significativa diminución dos axentes que habitualmente afectan os bosques , moi apreciables nos danos por seca e, en menor grao, por insectos. Os danos por procesionaria e por defoliadores primaverais de frondosas tamén diminuíron de forma importante con respecto a anos anteriores.
Os datos relativos aos incendios forestais e a acción do home aumentaron de forma lixeira, así como as anotacións de perforadores (cerambícidos e bupréstidos), cochinillas e algún ataque puntual de insectos pouco relevantes a escala global. Mantivéronse os procesos dexenerativos en piñeirais de radiata e de nigra, así como presencia xeneralizada de chancro e tinta nas castiñeiras. Os niveis de crecemento da masa forestal, e os indicadores do seu estado vital indican que a melloría apreciada fai que a capacidade de defensa do arboledo fronte a axentes adversos foi moito mellor o ano pasado que nos anteriores. Despois de valorar todos estes datos, o MARM destacou que non se detectaba “unha bonanza tan clara no estado de saúde dos nosos bosques desde o ano 2004”.
Precipitacións e temperatura
O inventario atribúe esta melloría ao clima e, sobre todo, á cantidade e distribución das precipitacións, cun réxime pluviométrico que, entre o outono-inverno do 2009, “xogou un papel fundamental na evolución do estado de saúde dos bosques”. A isto hai que sumar as baixas temperaturas extremas rexistradas de forma puntual no inverno, as cales tiveron un efecto letal nas poboacións dormentes de insectos defoliadores e perforadores, que viron minguado por tanto o seu potencial biótico durante 2010.
O departamento dirixido por Rosa Aguilar sinalou que tamén foi decisivo o papel das administracións forestais, tanto a nivel nacional a través do MARM como autonómico mediante os órganos competentes responsables das comunidades autónomas, no mantemento da vitalidade dos bosques. As operacións selvícolas de limpeza de monte, o fomento de masas mixtas, o combate puntual de organismos de corentena e o desenvolvemento de métodos de control biolóxico e biotécnológico “son elementos fundamentais para o control dos axentes que pon en perigo o equilibrio dinámico do bosque”, engadiu.
