Hai máis de 30 anos, foi destruído en Vietnam o Delta do Mekong, un dos maiores bosques de manglar do mundo. A pesar do tempo transcorrido, aínda non concluíu o proceso de recuperación da diversidade xenética deste espazo natural, segundo un traballo no que participaron os investigadores do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) Carlos Duarte e Jorge Terrados.
A aviación estadounidense arroxou sobre o Delta do Mekong axente laranxa (unha mestura de dous herbicidas hormonais) e bombas de napalm. Pretendían destruír o manglar para impedir que o Exército Popular de Vietnam refuxiásese entre as súas árbores e arrasaron por completo o bosque e a súa diversidade xenética. O uso deste armamento deixou ademais importantes secuelas, como malformacións e cancro, na poboación vietnamita e mesmo nos soldados de Estados Unidos.
Unha vez finalizado o conflito bélico, os vietnamitas apresuráronse a reforestar o bosque ata cubrir case a extensión primitiva. Con todo, a reforestación levou a cabo cunha soa especie, do xénero Rizophora, o que non permitiu recuperar a diversidade xenética orixinal. Iso debeuse a que a proliferación doutras especies (como Avicennia alba) dependeu por completo da reprodución de exemplares illados na extensión do manglar, sinalaron os investigadores.
“Aínda que se iniciaron programas para replantar estes ecosistemas a gran escala, os nosos resultados para o Delta do Mekong demostran que a recuperación da riqueza xenética destes ecosistemas require moitas décadas máis, aínda que podería acurtarse de considerarse este aspecto nos plans de deforestación”, explicou Duarte.
