Uno de cada catro mamíferos do planeta atópase en perigo de extinción. Así aparece nun mapa do Banco Mundial no que se sinalan os países onde se achan as especies ameazadas. España é o terceiro país de Europa con máis especies de mamíferos ameazados. Este artigo mostra o mapamundi dos mamíferos en perigo, a Lista Vermella e o Informe Planeta Vivo e como evitar a desaparición de mamíferos.
O mapamundi dos mamíferos en perigo
O Banco Mundial ha creado un mapa interactivo no que se poden observar a cantidade de mamíferos ameazados que hai nos países de todo o planeta, así como a súa evolución por anos desde a década de 1950. Os seus responsables baséanse na clasificación da Unión Internacional para a Conservación da Natureza (UICN) para a súa Lista Vermella e hase excluído ás baleas e as marsopas. As especies en perigo de extinción que a UICN cataloga como ameazadas son as vulnerables, exóticas, indeterminadas, fóra de perigo ou non suficientemente coñecidas.
O 25% dos mamíferos do planeta están en perigo de extinciónOs datos recompilados mostran que o 25% dos mamíferos están en perigo de extinción. En total, 1.201 especies clasifícanse como ameazadas, entre as que se inclúen mamíferos tan coñecidos como o oso polar, o tigre, a cuadrilla xigante, o hipopótamo anano ou o rinoceronte negro.

Indonesia é o país do mundo con máis especies de mamíferos en perigo: 184 en total, con algunhas tan emblemáticas como o elefante asiático, o orangután de Borneo ou o rinoceronte de Java. Séguenlle Madagascar, con 114; México, con 101; India, con 94; Brasil, con 82; China, con 73; Malaisia, con 70; Tailandia e Australia, ambas as con 55; ou Perú, con 54.
En Europa, Rusia é o país con máis especies en perigo, 31 en total. En segundo lugar atópase Turquía, con 17, seguida moi de preto por España , con 16, polo que sería así o terceiro país do Vello Continente co maior número de especies de mamíferos ameazadas. Tras España sitúanse Portugal e Ucraína, cun total de 11 cada unha.
Lista Vermella e Informe Planeta Vivo
O mapamundi do Banco Mundial reflicte de maneira visual os datos que a Lista Vermella destaca desde hai anos. Neste sentido, as probas científicas dunha grave crise de desaparición de especies van en aumento. Cada vez son máis os seres vivos que se atopan ao bordo da súa extinción, como advirten os responsables da UICN. Especies tan carismáticas como o lince ibérico, o oso polar ou o orangután de Borneo poderían desaparecer en poucos anos, se non se toman iniciativas urxentes e eficaces.
Os datos poderían ser mesmo peores do que reflicte a Lista Vermella. Este informe é unha pequena mostra da enorme biodiversidade da Terra: analiza só o 2,7% dos 1,8 millóns de especies coñecidas. E os científicos estiman que podería haber entre 10 e 30 millóns de especies á espera de ser descubertas.
A UICN sinala á deforestación, a contaminación, a caza furtiva e as especies invasoras como as principais ameazas para a biodiversidade na Terra. O ser humano, directa ou indirectamente, é o primeiro responsable de gran parte da diminución de especies, segundo a dita ONG.
Outro estudo que leva anos denunciando a crise ambiental planetaria é o Informe Planeta Vivo da organización conservacionista WWF. Segundo os seus responsables, o estado da biodiversidade mundial está peor que nunca. No caso das especies de mamíferos reducíronse á metade en catro décadas.
O Informe de WWF incorpora o Índice Planeta Vivo (IPV), que mide as tendencias de 10.380 poboacións de 3.038 especies de mamíferos, aves, réptiles, anfibios e peces. Leste diminuíu un 52% entre 1970 e 2010. A redución da biodiversidade afecta tanto as rexións tépedas como ás tropicais, aínda que nestas últimas é maior. Os autores do estudo apuntan á perda de hábitats e a caza e a pesca como as principais causas, sen esquecer ao cambio climático, unha ameaza que “exercerá con probabilidade maior presión sobre as poboacións no futuro”.

Como evitar a desaparición de mamíferos
Os expertos en biodiversidade e conservación propoñen diversas medidas para frear a extinción de mamíferos:
- Desenvolver e aplicar de forma plena a lexislación e os diversos plans de recuperación e conservación, por exemplo a Rede Natura 2000.
- Realizar máis investigacións que permitan un maior coñecemento destes animais.
- Actuar de maneira eficaz contra as grandes ameazas ambientais, como o cambio climático ou a destrución de ecosistemas.
- Promover actuacións agrícolas e cinexéticas que tendan á sustentabilidade e garantir o bo estado de conservación do hábitat.
Le máis artigos sobre biodiversidade. Segue a canle de Medio Ambiente en Twitter @E_CONSUMERma e ao seu autor @ecienciacom.