Diversas praias e zonas de baño interior españolas presentan un mal estado ambiental ou carecen da calidade suficiente, segundo senllos informes de Ecoloxistas en Acción e a Axencia Europea de Medio Ambiente (AEMA). Os seus responsables apuntan as áreas concretas que deberían mellorar e ofrecen ideas de mellora. Este artigo sinala as bandeiras negras para 47 praias españolas e as 58 zonas de baño con mala calidade en España.
Bandeiras negras para 47 praias españolas
O informe ‘Bandeiras Negras 2016‘ de Ecoloxistas en Acción destaca un total de 47 praias, rías e puntos costeiros por ser as zonas co “peor estado ambiental” de España e sufrir “actuacións irresponsables por parte de administracións públicas que promoveron a destrución ou puxeron en perigo o noso maltreito litoral”.
Andalucía, Cataluña, Galicia e Comunidade Valenciana son as rexións que máis bandeiras negras reúnenO traballo lembra que se agarraches a problemáticas recorrentes, como a mala xestión do hotel ilegal na praia O Algarrobico (Almería) ou da localidade tarraconense de Flix, que afecta á calidade da auga no litoral; ampliacións portuarias como en Baleares e Alacante; verteduras múltiples que xeran contaminación a diferentes escalas en costas e augas pouco profundas; ou abandonos inxustificados de limpeza das praias que acumulan residuos humanos.
Os responsables do informe queren ser así o contrapunto ás bandeiras azuis. Este distintivo, que se outorga todos os anos aos areais (España é o país con máis bandeiras azuis do mundo), non mostra a verdadeira calidade ambiental das praias, segundo diversos expertos. Desde Ecoloxistas en Acción asegúrase que ofrecen “unha imaxe pouco realista da sustentabilidade dos ecosistemas costeiros, e nada teñen que ver cun bo estado ambiental das nosas praias”.
O informe ofrece a listaxe (na imaxe) cos nomes completos por comunidades autónomas (CCAA), provincias e tipo de contaminación e mala xestión. Andalucía, Cataluña, Galicia e Comunidade Valenciana son as CCAA que reúnen máis destas bandeiras negras.

Os ecoloxistas lembran que España, grazas á súa situación xeográfica, posúe unha multitude de escenarios costeiros dunha gran biodiversidade e cuns “ecosistemas locais de incalculable valor ecolóxico”. Por iso, esixen a aplicación de medidas de protección do medio costeiro, entendido como “un sistema no que o turismo masivo e o emprego de materias e enerxías contaminantes sexan, na medida do posible, substituídos por procesos sustentables e integrados na dinámica dos procesos naturais”.
58 zonas de baño con mala calidade
As augas de baño melloraron de maneira importante na Unión Europea (UE) nas últimas décadas, pero aínda hai lugares que presentan mala calidade. É a principal conclusión que podería extraerse do informe anual sobre as augas de baño en Europa publicado pola Axencia Europea de Medio Ambiente (AEMA) e a Comisión Europea (CE).
O 96% das zonas de baño controladas na UE cumpriu as normas mínimas de calidade da auga en 2015, grazas á aplicación da primeira Directiva sobre as augas de baño, hai 40 anos, e os investimentos en infraestruturas de tratamento de augas residuais e outras medidas de redución da contaminación.
O informe recompila as análises de mostras de augas tomadas en máis de 21.000 zonas de baño costeiras e interiores da UE, Suíza e Albania. Delas, 385 consideráronse de calidade “insuficiente” en 2015. Tres países concentran o número máis elevado: Italia 95 (1,7%), Francia 95 (2,8%) e España 58 (2,6%).

As zonas de baño cunha mala calidade en España (marcadas cun punto vermello no mapa da imaxe) atópanse nas seguintes CCAA:
- Galicia (máis da metade do total sitúanse aquí): areais de Barranán (Arteixo), Area dá Vila e Camelle (Camariñas), A Concha, Estorde e Lires (Cee), Barallobre (Fene), Caranza e A Cabana (Ferrol), Penaoural (Burela), Sobreira (Moaña), Salgueirón (Cangas) e Arealonga (Redondela); e os ríos Tambre ao seu paso por Brión, Furelos (Melide), Eume (As Pontes), Chamos (O Corgo), Sil (Ribas de Sil), Neira (Baralla), Tamega (Verín) e Arzoa (Vilardevós).
- Asturias: praias de Luarca e Serantes (Tapia de Casariego).
- Baleares: calas de Egos (Santanyi) e Pedrera (É Castells).
- País Vasco: praia de San Antonio (Sukarrieta).
- Comunidade Valenciana: praia de Medicalia (Puig).
- Castela e León: ríos Arenal e Pelayo (Areas de San Pedro), a garganta do río Tietar (Gavilanes), río Cantos (El Hornillo), Tormes (La Horcajada), arroio Cimorro (Navalacruz), río Arlanzón (Burgos) e río Cua (Veiga de Espinareda).
- Andalucía: Genil (Güejar Sierra), Aguascebas (Villacarrillo) e o Genal (Algatocín e Jubrique).
- Aragón: ríos Ara (Fiscal), Subordán (Valle de Hecho) e Arba de Luesia (Luesia).
- Estremadura: Rivera de Usagre (Usagre) e a garganta de Pedro Chate (Jaraíz de la Vera).
- Navarra: Anduna (Ochagavía).
- Castela-A Mancha: Alberche (Gradua).
Os autores do informe lembran que nadar en praias ou lagos contaminados pode orixinar enfermidades. E destacan que as principais fontes de contaminación son as augas residuais e as augas de drenaxe de explotacións e terras agrícolas.