A Antártida ráchase. A ponte de xeo que unía a plataforma Wilkins coa Península Antártica rompeuse, deixando a enorme capa xeada, do tamaño de Xamaica, sen suxeicións e máis preto de desintegrarse. As imaxes enviadas polo satélite Envisat da Axencia Espacial Europea (ESA) revelan como esta ponte de xeo, de 40 quilómetros de longo, fíxose cachizas na súa parte máis estreita, duns 500 metros.
A plataforma Wilkins, situada na parte occidental da Península Antártica, sufriu un forte retroceso desde 1990. Precisamente, esa ponte de xeo agora fracturado era unha importante barreira para manter no seu sitio o que quedaba da estrutura da placa. Agora, o xeo ten vía libre para moverse entre as illas Charcot e Latady (ata onde chegaba a ponte desde o continente xeado) e chegar a océano aberto.
Estes non son os primeiros síntomas de colapso da Wilkins. Segundo datos da ESA, o ano pasado a placa xeada perdeu uns 1.800 quilómetros cadrados de superficie, o 14% do seu tamaño. A finais de febreiro de 2008, desprendéronse en poucos días 425 quilómetros cadrados, e pouco máis de dous meses despois, outros 160 quilómetros cadrados máis.
O pasado febreiro, os investigadores que viaxaban a bordo do buque “Hespérides” xa advertiron de que os 14.000 quilómetros cadrados da plataforma Wilkins estaban cuarteados e empezaban a fragmentarse progresivamente.
Todo iso é consecuencia do quecemento global. Os expertos lembran que nos últimos 50 anos o quecemento na Península Antártica estivo ao redor dos 2,5 graos centígrados, mentres que no resto do continente xeado a temperatura subiu medio grao centígrado.
