O verán acabouse, pero para cada vez máis persoas é motivo de alegría, porque o outono é unha das estacións máis populares para a recollida de cogomelos. España posúe ademais unha gran cantidade de zonas coas especies máis diversas e apreciadas polos amantes da micoloxía. Agora ben, antes de saír a por estes deliciosos manxares, convén ter presentes uns cuantos coñecementos básicos que aumentarán as posibilidades de gozar dunha boa xornada setera e evitar sustos innecesarios. Este artigo sinala sete consellos para ir a por cogomelos.
1. Planificar ben a saída
Os cogomelos atópanse na natureza, que en ocasións é imprevisible. Por iso, convén planificar ben a saída para evitar sustos e poder sobreporse a posibles continxencias. Informarse da previsión meteorolóxica, tentar ir con outras persoas (a poder ser expertos ou con coñecementos avanzados de micoloxía), avisar a algún familiar ou coñecido do lugar e tempo que se estará fóra, ou coñecer o terreo e as condicións do lugar deberían estar nas tarefas previas de calquera afeccionado.
2. Levar a roupa e os complementos adecuados
España posúe gran cantidade de zonas coas especies de cogomelos máis diversos e apreciadasDo mesmo xeito que cando se vai ao monte ou de sendeirismo por paraxes naturais, ao ir a por cogomelos é recomendable ataviarse de forma adecuada ás condicións do terreo e do tempo. A roupa especial de natureza co sistema de capas mantén a temperatura corporal de forma confortable e evita a humidade ou outras inclemencias externas. As botas de monte poden evitar torceduras, resbalones ou que se calen os pés se chove. Unha visera ou gorro, pano ou braga e lentes de sol protexen mellor do vento, sol ou choiva. Aínda que vaiamos pasar só un día, unha mochila co máis básico, como algunha capa de roupa, auga ou alimento farán máis levadía a xornada. E un teléfono intelixente, cargado ao máximo antes de saír, pode servir para chamar a emerxencias se ocorre algún contratempo e mesmo orientarnos.
3. Localizar os mellores sitios para atopalas
Comunidades autónomas e provincias como Cataluña, Castela e León, Navarra, Málaga, Huelva ou Asturias destacan como lugares relevantes de recolección de cogomelos. No entanto, noutros espazos naturais tamén se poden atopar zonas excelentes. Unha vez no terreo, convén coñecer os lugares onde hai máis exemplares e máis variedade de especies, como robredales e castiñeiras, hayedos, encinares e alcornocales, piñeirais, prados, pastos e baldíos.
4. Coñecer ben as especies máis apreciadas
Os fungos e cogomelos son unha familia con miles de especies. Con todo, non fai falta coñecelas todas se só quérellas para que acaben na mesa. Os expertos destacan unhas poucas especies de alto valor gastronómico que poden atoparse en España. Os boletus edulis e aereus (Fungo branco e negro), a amanita cesárea (Amanita dos césares ou xema de ovo), a cantharellus cibarius (Rebozuelo), a lactarius deliciosus (Níscalos), a tuber melanosporum (Trufa negra), a agrocybe aegerita (Cogomelo de chopo), a amanita Ponderosa (Gurumelo) ou a calocybe gambosa (Perretxiko) son auténticos manxares.
Ditas especies deberían ser por tanto as primeiras en coñecerse a fondo. En caso de dúbida (algunhas especies poden confundirse con outras venenosas), é mellor non collelas e deixalas como e onde están. Para aumentar a seguridade, pódese acudir logo a unha sociedade micolóxica próxima ou a algún experto que determine a especie.
5. Recollelas e transportalas sen danalas
O impacto que sofre a natureza en xeral, e o aumento desta afección, puxeron en perigo a algunhas populares especies de cogomelos. Por iso, recoméndase recollelas de forma moderada, porque son un recurso limitado e vital para o bosque, e trátase de alimentos moi perecedoiros.
Á hora de colleitalas, é importante extraer todo o cogomelo co pé completo, limpala o mellor posible e transportala nunha cesta de vimbia (evitar sempre as bolsas de plástico para que non podrezan). Non hai que recoller exemplares inmaturos, vellos ou avermados, nin os que se atopen xunto a estradas, xardíns públicos, minas, fundiciones, aeroportos ou incineradoras, porque poden estar contaminados.
6. Aproveitar as novas tecnoloxías
Os afeccionados aos cogomelos pódense aproveitar das enormes posibilidades de información que ofrecen as novas tecnoloxías. En Internet pódese atopar moitas páxinas web con todo tipo de datos sobre as especies ou contactar coas sociedades micolóxicas. Os teléfonos móbiles ofrecen aplicacións interesantes para distinguir entre as especies comestibles e venenosas, ou para atopar e gardar os mellores sitios.
7. Saber preparalas e conservalas ben
Unha vez en casa é recomendable consumilas canto antes para gozar das súas propiedades. Para sacalas o máximo rendemento hai unha gran cantidade de receitas de todo tipo. Se non é posible consumilas ao momento, pódense conservar con algún método idóneo.
