Investigadores do Instituto de Tecnoloxía Química, un centro mixto do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) e a Universidade Politécnica de Valencia, sintetizaron un novo tipo de zeolita con distintos tamaños de poros e revelaron a súa estrutura mediante o emprego da tomografía automática por difracción de electróns. O traballo permitirá producir combustibles máis limpos, destacou o organismo público de investigación.
Compostas de silicio e aluminio, as zeolitas son materiais cristalinos e microporosos que, debido ás súas estruturas definidas e os seus poros de dimensións moleculares, son utilizadas como catalizadores e absorbentes nun gran número de procesos químicos industriais, en concreto, na industria petroquímica.
O CSIC destaca que por primeira vez conseguiuse a síntese directa dunha zeolita con mesoporos e microporos jerárquicamente conectados que permite a reacción de moléculas de distintos tamaños. Ata agora, unha limitación das zeolitas microporosas era a reacción con moléculas de gran tamaño como as que se atopan nos aceites e combustibles pesados. Para resolver este problema, adoitábanse empregar ácidos e altas temperaturas para desenvolver mesoporos, co que se obtiña zeolitas que puidesen reaccionar con moléculas máis grandes. Este proceso de síntese levaba á destrución de parte da zeolita. Ademais, os mesoporos xerados non eran regulares e producíase unha perda de enerxía e efectividade.
As novas zeolitas micro?meso porosas poderán empregarse na transformación de cru en gasolina e diésel, co que se eliminará máis compostos sulfurosos e nitrogenados e producirase así combustibles máis limpos. “Poderían aplicarse tamén na transformación de gas natural en combustible líquido, así como contribuír á obtención de produtos químicos útiles a partir da biomasa. Finalmente, non hai que esquecer as aplicacións potenciais no campo do almacenamento de gas, a electrónica, o medicamento e a perfumaría”, explicou o científico do CSIC, Avelino Corma.
No proxecto, publicado no último número da revista “Science”, tamén participaron científicos do Institute of Physical Chemistry Johannes Gutenberg da Universidade de Mainz (Alemaña), e do State Key Laboratory of Inorganic Synthesis and Preparative Chemistry da Universidade de Jilin (China). Os autores do traballo destacaron ademais que o seu achado mostra a utilidade da tomografía automática por difracción de electróns como método para determinar a estrutura destas zeolitas.
