Un 80% das áreas mariñas protexidas no Mediterráneo non conta cun orzamento específico para conservación, segundo explicou en Barcelona o director da Fundación Mar, Miquel Ventura. Ademais, tan só o 2% do litoral ten algún tipo de figura de preservación, engadiu.
Estes datos ejemplifican o temor da ONG, que presentou os resultados do “Informe Silmar” correspondente a 2011 sobre o estado ecolóxico do medio mariño do litoral catalán e balear, a que a crise económica repercuta tamén na conservación do medio ambiente. De feito, o informe das 19 estacións de control con que conta a fundación sinala que se apreciou un lixeiro descenso da calidade do fondo mariño nos puntos estudados, en parte debido a unha redución da dotación económica das administracións aos programas de conservación.
A pesar diso, tan só a estación situada no Prat do Llobregat (Barcelona) repite suspenso respecto ao ano pasado, froito das consecuencias aínda visibles das obras de ampliación do Porto de Barcelona. A fundación quixo lanzar unha mensaxe de optimismo “” ante a posta en marcha de pequenas iniciativas e do aumento da concienciación da sociedade. Entre elas, resaltaron a modificación en Begur (Xirona) da armazón de aboias do seu litoral, que ademais de afastarse 500 metros da costa reducíronse e fixáronse ao fondo cun sistema “máis ecolóxico” e non tan daniño. Ventura alertou dos efectos que a crise pode ter na conservación do medio natural e sinalou que os concellos destinan menos do 1% do seu orzamento a investir neste concepto, que na maioría dos casos descoida o aspecto mariño.
O director da Fundación Mar considerou que para frear a regresión actual do litoral sería necesario que o 20% estivese protexido -moi lonxe do 2% actual- e que nun período de cinco anos as 69 áreas mariñas protexidas do Mediterráneo duplicaranse, especialmente en países do norte de África. Por iso, fixo un chamamento ás administracións para que poñan en valor o “capital natural” das súas costas, xa que ademais de poder compensar con pradarías de posidonia as emisións de CO2, por exemplo, está demostrado que é 500 veces máis barato conservar que recuperar máis tarde.
A coordinadora do proxecto Silmar, Evelyn Segura, explicou que ao longo de 2011 mantivéronse as 19 estacións de medición -17 en Cataluña e dúas en Baleares-, aínda que se traballa en amplialas ao longo deste ano con novos puntos en Murcia, Baleares, Andalucía e Galicia, en liña co obxectivo de que en 2016 sexan unhas 50 en toda España. Segura fixo un chamamento a cambiar “a forma de pensar de maneira radical”, xa que o modelo de crecemento económico actual demostrouse non soamente prexudicial para a economía senón tamén para o medio natural.
