A célula de combustible movida por hidróxeno é un dos proxectos máis ambiciosos. Trátase dun mecanismo que transforma a enerxía química directamente en enerxía eléctrica, sen existir combustión. En consecuencia pode:
– Solucionar a dependencia do petróleo.
– Reducir a contaminación nas cidades xa que xera auga limpa como único residuo.
– Acabar coa escaseza de combustible, ao ser un dos elementos máis abundantes na natureza (dúas terceiras partes da auga son hidróxeno).
– Reducir substancialmente o ruído nas cidades, xa que o motor apenas ten conexións mecánicas e non funciona por explosións, como os actuais.
– Economizar no seu uso: Nos submarinos, as células de combustible chegaron a funcionar 10.000 horas sen necesidade de mantemento.
As previsións máis optimistas falan de vehículos movidos por esta tecnoloxía nas nosas rúas para o ano 2020 aínda que algunhas empresas aspiran a comercializar algún modelo a partir de 2010. No entanto, un cambio de tecnoloxía de tal magnitude necesita salvar moitos obstáculos:
–O hidróxeno debe almacenarse no depósito a moi alta presión (700 bares) e moi baixa temperatura (253 graos baixo cero). Por tanto os depósitos dos vehículos son moi pesados e complexos. Actualmente investíganse outras solucións, demasiado caras, como fixalo en materiais porosos ou encapsularlo en nanotubos de carbono.
–Haberá que implantar unha nova rede “de gasolineiras de hidróxeno”. Os chafarices destas novas estacións de servizo requiren unha tecnoloxía moi complexa.
–A propia tecnoloxía da célula de combustible ten que mellorar aínda o seu rendemento.
–Hai que reducir o peso do vehículo. Os depósitos de combustible presurizados e a cantidade de células necesarias para mover un vehículo engaden un exceso de peso que prexudica as prestacións.
–Obter hidróxeno para alimentar millóns de vehículos pode xerar unha contaminación superior á que emiten hoxe en día os propios vehículos, xa que as centrais funcionan con carbón. Sería necesario, por tanto, desenvolver as enerxías limpas, como a eólica.
Actualmente hai moitos prototipos funcionando, tanto de empresas automobilísticas como de universidades e centros de investigación. No circuíto de Nogar (Francia) celébrase unha competición de consumo eficiente. O record está actualmente en 1.800 quilómetros cun só litro de hidróxeno.
