Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Aforrar no mantemento do coche

Adquirir o automóbil con criterio, mantelo a punto e conducir de maneira eficiente evitará gastos superfluos
Por Marta Molina 20 de Xaneiro de 2010
Img taller
Imagen: killbox

Dispor de coche propio é un privilexio que nestes momentos non está ao alcance de todos os petos. De acordo cos datos dun estudo do Instituto paira o Aforro e a Diversificación Enerxética do Ministerio de Industria, os gastos de adquisición, mantemento, consumo, seguro e impostos dun automóbil supoñen una investimento que supera de media os 2.000 euros ao ano. Con este panorama, non son poucos os condutores que optan por prescindir de vehículo propio. Pero non sempre é necesario recorrer a unha medida tan drástica. Cambiar certos hábitos e seguir una serie de consellos contribúen a rebaixar a factura mensual do mantemento do automóbil. A clave paira convertelo nunha ferramenta ao alcance de case calquera reside en ter o coche a punto e coñecer os segredos da denominada condución eficiente.

Pensar antes de comprar

Antes de decidirse por un modelo de coche, convén analizar as necesidades do condutor e valorar todas as ofertas. De pouco serve adquirir un todoterreo cando só se rodará o vehículo por cidade. Os prazos das revisións, o consumo medio, o custo do servizo postventa ou o prezo do seguro deben ligar co estilo de vida do comprador. Hai que adquirir un modelo que se poida manter.

As diferenzas de prezo entre concesionarios alcanzan até 3.600 euros nun mesmo modelo, con marxes próximas ao 19%. O renting (aluguer a longo prazo con todos os servizos) supón un aforro do 20% sobre o financiamento dun coche en propiedade. Paira empresas, pemes e autónomos, é cento por cento deducible do Imposto de Sociedades e IRPF. Iso si, convén ter coidado coa letra pequena.

Os gastos de adquisición, mantemento, consumo, seguro e impostos dun coche supoñen una investimento superior a 2.000 euros anuais

Si deséxase comprar, presumir de talante ecolóxico salgue barato. O coche que emite menos de 120 g de CO2 por quilómetro está exento do imposto de matriculación. A recente ampliación do Plan 2000E de axudas á compra de automóbiles concede 2.000 euros pola adquisición dun vehículo baixo en emisións nocivas paira o medio. Pola contra, nos automóbiles que máis contaminan (200 g por quilómetro) o custo sobe un 14,75%. Moitas firmas lanzaron versións “Eco” dos seus modelos máis vendidos.

Cun prezo inferior á media, os automóbiles de quilómetro cero, os seminuevos e as últimas unidades dun modelo gozan de descontos de até o 20%. En canto ao equipamento opcional, pode prescindirse de caprichos en tapicería, decoración ou pintura, pero nunca en elementos de seguridade.

Posta a punto

O mercado de mantemento de coches move máis de 6.200 millóns de euros ao ano. Una cifra que convida a pensar que a conservación do automóbil en estado óptimo evita imprevistos. Unhas rodas desinfladas e un filtro de aire sucio aumentan un 6% o gasto, mentres que unhas bujías sucias increméntano até un 10%. Todo fabricante indica a presión á que mellor funcionan os seus pneumáticos. Cando é baixa, aumenta o consumo. En cambio, se as lamias están demasiado inchadas desestabilízano e pon en perigo a distancia de freada. Mantelas no nivel xusto e pasar as revisións recomendadas rebaixa o consumo e evita reparacións custosas. As rodas verdes, os denominados pneumáticos ecolóxicos de baixa rodaxe, esixen menos esforzo á máquina.

Outros puntos de atención son os medidores de masa de aire ou caudalímetros. Co tempo perden eficacia e minguan as prestacións e a potencia dos motores diésel, polo que convén telos sempre a punto.

Sen necesidade de acudir a un taller, o propietario pode controlar tanto a presión dos pneumáticos como os niveis de líquidos refrigerantes e de freos. Manter pezas estragadas pode ser admisible a curto prazo, pero pasa factura no medio e no longo.

O maleteiro, ademais, non debe servir de caixón de xastre. Levalo cargado en exceso lastra o movemento, co consecuente incremento do consumo. Está comprobado que por cada 100 quilogramos de peso adicional, o automóbil gasta un 5% máis de carburante. As bacas e portaequipajes supoñen un 2%. É cuestión de aerodinámica: se van baleiros, é mellor retiralos.

Seguros

A crise do sector da automoción arrastra ás compañías aseguradoras. Véndense menos coches e, por tanto, menos seguros. O prezo dunha póliza a todo risco sen franquía paira un mozo de 18 anos pode superar os 6.000 euros. Por un mesmo seguro, pódese pagar até o triplo segundo a compañía que se elixa e as aseguradoras máis caras ofrecen as mellores coberturas, tal e como revela un recente estudo publicado pola revista CONSUMER EROSKI. Ademais, hai que ter coidado coas ofertas. Algunhas aseguradoras lanzan campañas de promoción paira captar novos clientes, pero co paso do tempo cambian as condicións.

Gardar o coche nun garaxe, dispor de mecanismos antirrobo e rexistrar unha quilometraxe baixo reduce a cota do seguro

O tipo de seguro dependerá tamén da antigüidade do automóbil. Debe contratarse una póliza a todo risco se o coche ten cinco anos ou menos ou si non se terminou de pagar; a terceiros, cando é máis vello. En función do perfil do automobilista e da súa idade, as compañías deseñan ofertas individualizadas que rebaixan o prezo. A cota tamén se reduce si gárdase o coche nun garaxe, disponse de mecanismos antirrobo e a quilometraxe é baixo.

Ao volante

Cada familia española ten en propiedade una media de dous automóbiles, segundo o Instituto Nacional de Estatística, e cada fogar podería aforrar no seu mantemento até 1.500 euros ao ano se seguise recomendacións tan sinxelas como apagar o motor en paradas prolongadas, prestar atención ao cuentarrevoluciones ou respectar a distancia de seguridade.

O mero feito de pór o coche en funcionamento xa consome enerxía. Pero o motor require menos carburante cando se arrinca sen acelerar, una práctica que posterga as visitas á gasolineira paira encher o depósito. Ao virar a chave, non fai falta pisar o pedal de gas nin acelerar paira quentar o motor. Nos coches de gasolina, a marcha inicia de maneira directa e nos diésel basta con esperar uns segundos. Ao cinco ou seis metros de rodaxe, é necesaria a segunda marcha, un cambio moito menos forzado.

A marcha debe ser fluída e uniforme, mentres que a velocidade ha de adaptarse ás circunstancias do tráfico mediante unha boa xestión das distancias. Hai que levar o motor ao ralentí o menor tempo posible posto que, en punto morto, o consumo aproximado do vehículo é de medio litro de carburante por hora. En paradas superiores a un minuto, é preferible apagalo. Esta práctica supón un aforro medio de 150 euros anuais en carburante. Cando o condutor necesite minorar, convén levantar o pé do acelerador. Así evitará freadas e gañará en seguridade, pero tamén sufrirán menos os freos, o embrague e o motor.

En punto morto, o vehículo ten un consumo aproximado de medio litro de carburante por hora

Manter a velocidade de circulación diminúe o risco de accidentes e reduce o gasto en gasolina. Pasar de 100 a 120 quilómetros por hora aumenta un 44% o consumo de carburante. Paira lograr a máxima eficiencia en condución, débense pór as marchas máis longas posibles e manter o motor a baixas revolucións, o que require menos enerxía. O movemento das rodas manterá o motor en funcionamento e, a máis de 20 quilómetros por hora, o consumo de carburante será nulo.

Os coches de gasolina necesitan alcanzar 2.000 ó 2.500 revolucións paira acelerar e facilitar o cambio de marcha. Os diésel, entre 1.500 e 2.000 revolucións. As marchas longas tamén resultan menos ruidosas. Un automóbil que roda a 4.000 revolucións por minuto implica a mesma contaminación acústica que 32 coches que circulen a 2.000 revolucións. O RACC calcula que esta segunda práctica aforra un 15% de combustible.

Ao desacelerar, o correcto é levantar o pé do acelerador e deixar a marcha engranada. Nos coches de inxección electrónica, o consumo é nulo grazas ao dispositivo de corte de marcha por inercia. Pór un coche en punto morto durante a marcha é perigoso, xa que todo o esforzo paira detelo concéntrase nos freos e mantén o gasto.

A partir de 100 quilómetros por hora, o consumo non aumenta coa velocidade de forma proporcional, senón moito máis rápido. Segundo cálculos da Dirección Xeral de Tráfico (DXT), nunha viaxe de 300 quilómetros por autoestrada, a diferenza entre viaxar a 120 ó 140 quilómetros por hora é de 20 minutos, pero ese aumento do 16% de velocidade require un 40% máis de enerxía. Estes pequenos trucos ao volante reducen até un 20% o consumo de combustible.

Combustible

Gasoil ou gasolina? É recomendable renunciar ao combustible Premium si non se goza dun coche de altas prestacións. Nun automóbil estándar, a diferenza entre un e outro carburante é inapreciable.

Paira controlar o carburante que se gasta si non se dispón dun computador de a bordo, pode encherse o depósito ao máximo e pór o cuentakilómetros parcial a cero. Cando se volve a encher, énchese ao máximo e anótanse os litros. Esa cifra multiplícase por 100 e divídese pola cantidade que marca o cuentakilómetros parcial. O resultado arroxa o consumo medio. Un incremento anómalo é un dos primeiros síntomas de avaría grave, ademais de supor un maior gasto. O diésel é recomendable cando se percorren máis de 15.000 quilómetros ao ano. A diferenza de prezo -2.000 ó 3.000 euros máis se compensa con menos reposicións.

Un uso irracional do aire acondicionado aumenta o consumo de combustible até un 20%

A temperatura do aire acondicionado tamén inflúe no consumo de gasolina. O ideal son 22 ó 23 graos. Un uso irracional aumenta o consumo de combustible até un 20%. Levar os portelos baixados, se se circula a máis de 100 quilómetros por hora, gasta un 5% máis de carburante.

En canto ao prezo, o Ministerio de Industria facilita a procura da estación de servizo máis económica. Encher o depósito con 50 euros de carburante a 1,05 euros o litro en lugar da 1,07 euros, supón un litro máis. Paira un consumo medio de sete litros, ese aforro permite conducir 13 quilómetros máis.