Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Cascos de motos

O uso do casco reduce un 30% a posibilidade de sufrir lesións mortais tras un accidente de moto
Por EROSKI Consumer 21 de Setembro de 2004

Os accidentes de moto deixan cada día dous mortos nas estradas españolas, e en moitos casos os condutores ou pasaxeiros non levaban posto o casco. Diversos estudos demostraron que o seu uso pode reducir de forma importante as lesións mortais, xa que o impacto na cabeza é a primeira causa de morte entre os usuarios dos vehículos de dúas rodas. Pero, fai falta gastarse moito diñeiro paira comprar un bo casco? en que convén fixarse á hora de compralo? cal é o tipo de casco máis apropiado paira cada moto? A oferta no mercado é variada e os prezos tamén, desde os 20 euros do máis sinxelo paira ciclomotor até os 900 euros do integral máis completo.

O uso do casco e diversidade no mercado

O casco de protección é o mellor aliado do motorista, e non só cando se circula a moita velocidade por estrada, tamén nas vías urbanas a súa función é vital. Segundo estudos realizados pola Dirección Xeral de Tráfico (DXT), o perigo de sufrir lesións na cabeza aumenta de forma considerable nos traxectos dentro da cidade, porque existe maior risco de golpearse contra bordos, vehículos aparcados, sinais de tráfico, farois, etc. Tamén se demostra que o uso do casco reduce o número de mortes e de lesións graves tras un accidente de moto.

A lexislación española obriga o uso do casco a todos os usuarios de motocicletas de calquera tipo de cilindrada desde o ano 1992, pero segundo constataron desde Tráfico, o seu uso é aínda baixo entre os usuarios de ciclomotores. Un 85% dos condutores de motocicletas utilízano de forma correcta, pero a cifra descende ao 66% no caso dos ciclomotores. En canto aos pasaxeiros, a realidade é aínda máis grave: o 74% dos que viaxan en moto usan o casco, e só o 40% dos que circulan en ciclomotor ponllo.

A razón pola que apenas se utiliza o casco, sobre todo entre os máis novos, débese á crenza xeneralizada de que non é necesario o seu uso cando se circula a pouca velocidade e cando se fan paradas frecuentes. Con todo, os estudos que manexan na DXT deixan claro que o casco é máis efectivo cando se conduce a pouca velocidade, debido a que a súa marxe de protección é maior a 50 quilómetros por hora que a velocidades máis elevadas. Así, o uso do casco reduce un 30% a posibilidade de sufrir lesións mortais tras un accidente de moto, mentres que non levalo posto aumenta un 40% as lesións craniais graves.

Ante a decisión de comprar un casco, os motoristas atópanse cunha gran diversidade no mercado. Convén valorar certas cuestións antes de decidirse por un modelo concreto, pero ante todo é importante confirmar que están homologados e cumpren a normativa. Paira iso deben levar cosido no seu interior una etiqueta de homologación, que en España é a E9. Os modelos de cascos pódense clasificar en 4 grupos diferentes:

  • Casco aberto: existen tres tipos: jet, semi jet e ‘calimero’ ou ‘quita multas’.
  • Casco modular: son convertibles e abátese o mentón ou ‘morrera’.
  • Casco integral: casco enteiro. É o máis seguro e completo.
  • Casco de motocrós: é un casco aberto con pantalla e ‘morrera’.

Características de cada modelo e prezos

O modelo máis básico dentro do casco aberto, é o coñecido como ‘quita multas ou calimero’, só homologado paira ciclomotores e con poucas garantías de seguridade. De feito, segundo comenta Aitor Arriola, motorista e propietario dun establecemento de venda de motos e complementos, “dise que co tempo vano a prohibir mesmo paira ciclomotores porque non é seguro, e cada vez véndense máis integrais paira este tipo de motos a pesar de non ser obrigatorios”. Pódense distinguir outros dous tipos de casco aberto en función de si leva pantalla ou non e da superficie de cabeza que cobre; algúns son máis longos que outros e cobren a caluga e as orellas, o que achega maior seguridade. Os prezos dos cascos abertos, segundo os prezos consultados en varios comercios, poden oscilar desde os 20 euros até os 360 euros aproximadamente.

O casco modular é similar ao integral, pero ten a peculiaridade de que se pode abrir o mentón ou parte dianteira. Este modelo é o que adoita usar a policía municipal que vai en moto pola comodidade que supón non ter que quitarse o casco enteiro paira falar. Pilar Castelo, dona de Motos Rubio Ruiz de Vitoria, explica como funcionan. “Nos modulares abátese a parte da morrera cara arriba. É un casco convertible porque se pode utilizar en cidade cunhas lentes de sol, e si circúlase por estrada péchase enteiro e ofrece maior estabilidade. Aínda que é seguro, ao ser convertible nunca pode substituír ao integral en seguridade”, advirte.

Un casco modular que ofreza unhas mínimas garantías de seguridade pode custar desde 150 euros até máis de 700 euros, tal e como sinala Castelo. “Véndenos máis baratos, pero hai moita chatarra e merece a pena gastarse un pouco máis. O problema é que están feitos de dous mecanismos e un adoita ser metálico e outro de plástico, que é máis fráxil en caso de accidente. Ademais ten máis vibracións e ruído ao circular. Por iso é importante comprar un modular digno. Este tipo de casco véndese máis a persoas maiores cun tipo de moto máis clásica e tranquila, e que non vai correr moito. Os máis novos non adoitan usar este modelo”, di.

O modelo máis recomendable e seguro é o casco integral, que cobre toda a cabeza porque é enteiro, pechado e con pantalla. Os motoristas contan cunha gran variedade de cascos integrais, que adoitan diferenciarse sobre todo na calidade do material. “A forma é moi similar en todos os integrais, pero as composicións varían moito. O máis barato é de plástico, un material que caduca e obriga a cambialo cada 4 ó 5 anos. O mellor material é o de fibra de carbono, e aínda que o material exterior non se deforma, os fabricantes tamén recomendan cambialo co paso dos anos porque o acolchado interior de todos os cascos (caros e baratos) é de poliespan, material anti-vibración que vai tomando folguras e se deforma”, comenta Pilar Castelo. Os prezos varían tanto en función da calidade dos materiais como das marcas, e poden oscilar entre os 40 e os 900 euros.

Por último, atópanse os cascos de motocrós, deseñados paira usarse no monte en condicións extremas. “O casco de cros non leva pantalla, ten a zona do queixo adiantado e encima da fronte ten un aletín ou visera. Dependendo da calidade e da marca custan desde 70 euros até 700 euros. Os cascos máis potentes de cros adoitan ser xaponeses, aínda que tamén hai algúns de gama alta de marcas españolas”, apunta Arriola. Paira motoristas de trial existe un casco aberto cunha visera máis longa que a dos abertos de cidade e con mentón. “O de cros leva visera paira o sol, pero non ten pantalla, por iso paira usalo polo monte deben comprar lentes especiais, porque existe máis perigo de impactos de pedras”, aconsella Castelo.

En que fixarse á hora de comprar un casco

Os profesionais do motor consultados paira a elaboración deste especial coinciden en afirmar que merece a pena comprar un bo casco paira garantirse a máxima seguridade posible encima da moto. Pero en opinión de Pilar Castelo, a realidade é ben distinta. “Desgraciadamente a xente gástase pouco e non valora tanto a seguridade. A maioría non quere gastarse máis de 180 euros”. O primeiro que hai que ter en conta á hora de comprar un casco é canto diñeiro quérese gastar e que modelo de casco necesítase en función do uso que se lle vaia a dar. A partir de aí, os aspectos máis importantes a ter en conta antes de decidirse por un casco son os seguintes:

  • Acertar coa talla e que se axuste perfectamente á cabeza.
  • Ter una boa ventilación.
  • Que os materiais sexan de boa calidade.
  • Non ser moi pesado.
  • Comprobar que o sistema de peche sexa seguro.
  • Que estea pintado con cores claras e vivos, e con materiais reflectores.
  • Que teña boa visibilidade e leve pantalla antivaho.

O casco debe axustarse perfectamente á cabeza paira ofrecer total garantía, polo que acertar coa talla convértese en algo fundamental. Segundo din os expertos, levar un casco con demasiada folgura é case como non levalo posto. Castelo achega algunhas claves paira acertar coa talla. “A parte interior do casco ten que presionar nos pómulos porque a esponxa vaise deformando co uso e perde consistencia pola suor e a presión do vento. Interiormente debe cubrir toda a cabeza e debe notarse esa presión. Cada persoa necesita un casco diferente e non existe ningún que sirva paira todos os motoristas, por iso é necesario probarse varios até acertar. As persoas con lentes deben levalas postas cando se proben o casco e comprobar que axusta ben”, conclúe.

Aitor Arriola recomenda estudar con detemento os materiais do casco, xa que aí radica a principal diferenza nos prezos. “Por unha banda están os de plástico, que poden ser desde poli carbonato, que é o peor, até resina termoplástica, que é o mellor. Doutra banda están os de fibra, cunha ampla variedade: fibra de vidro, carbono e kevlar, e por último as novas fibras que se están incorporando, máis resistentes ante un golpe. Cada fibra ten una función: a de vidro absorbe o golpe, o carbono é resistente e o kevlar aguanta a abrasión. A mestura de todas as fibras fai que o casco sexa mellor”, explica.

En canto á ventilación, é moi importante que o casco conte con moitos orificios de entrada e saída de aire. “Una boa ventilación é fundamental porque a moita velocidade o casco móvese bastante e provoca vibracións. Se o casco non ventila ben pode ser moi incómodo e perigoso pola presión do vento ou pola folgura. O casco debe respirar ben, que entre e salga o aire polos depresores”, explica Castelo. Os modelos máis baratos adoitan ter poucos orificios, mentres que os bos téñenos no queixo, na fronte, os laterais, a parte alta da cabeza e na parte traseira da caluga, para que circule ben o aire e non se forme bafo.

As marcas que ofertan cascos de gama alta adoitan incorporar una pantalla antivaho, cun sistema especial con dobre pantalla incorporada ao casco. A normativa actual obriga a que o casco dispoña de pantalla antivaho e antirayas, pero segundo recoñece Castelo, “o tratamento adoita ser mínimo porque a pantalla máis barata desa características costa uns 36 euros e se o casco vale 50 euros, é lóxico que a densidade do metacrilato sexa menor”.

O motorista que vaia comprar un casco debe fixarse tamén no peche. O propietario do establecemento Arri Moto da capital alavesa comenta que existen dous tipos: “o mecanismo sinxelo que levan os modelos baratos, e o sistema de peche con dous anillas que incorporan os cascos de gama alta. Este mecanismo garante que o casco vai axustado sempre, mentres que o primeiro vaise afrouxando co uso e é necesario tensalo a miúdo, algo que non se adoita facer, co perigo que isto leva”.

O peso é outro factor a ter en conta. O máis lixeiro é o de fibra de carbono, con 1.200 ó 1.300 g de media. Os que levan outro tipo de materiais adoitan ser algo máis pesados, aínda que en xeral evolucionaron moito. “O casco era moi pesado hai uns anos, uno de fibra podía pesar 1.700 gramos”, apunta Castelo. Tamén a cor e o aspecto exterior do casco poden contribuír a dar maior seguridade ao motorista, e sobre todo facilita o ser vistos polos demais. Existen modelos de todas as cores, pero os máis recomendables son os de cores vivas, claros e con materiais ou adhesivos reflectores.

Algúns interiores dos cascos poden ser desmontables, pero non sempre é o máis recomendable paira os integrais de estrada. A xuízo da propietaria de Motos Rubio Ruiz, “todo o que se desmonta e lávase moito, desgástase e deforma máis. No casco de cros si é importante que o interior se desmonte porque se súa moito, e se o material é acrílico transpira pouco. Hoxe en día os fabricantes máis elitistas incorporan materiais máis transpirables e antialérgicos como o coolmax”.