A venda de bicicletas en España crece a un ritmo do 10% cada ano, segundo datos da Asociación de Marcas e Bicicletas de España. Isto deriva nun novo escenario no que deben convivir peóns, condutores e ciclistas. Para evitar conflitos e dar máis seguridade a estes últimos, en numerosas cidades españolas creáronse quilómetros de carril bici. Pero quen andan en bicicleta cada día deben sortear centos de obstáculos nestes camiños en principio deseñados para a súa comodidade: excrementos de cans, maleza, farois ou árbores colocadas en metade do carril, peóns ou vehículos que o invaden… Neste artigo detállanse os escollos máis importantes e como actuar para liquidalos.
Os carrís bici, expostos para que os ciclistas vaian máis tranquilos e seguros, poden converterse nun problema máis que nunha solución. E non só en España. En Estados Unidos, un mozo foi multado con 50 dólares por non usar o carril bici mentres circulaba polas rúas de Nova York. Tentou explicar á policía os motivos polos que non ía polo carril bici, pero foi inútil e, indignado, demostrou no seguinte vídeo por que non o utiliza.
E é que os ciclistas deben esquivar todo tipo de obstáculos. En España hai carrís bici xunto á beirarrúa, aceiras-bici, vías cicistas cheas de lixo ou barro por falta de mantemento, sen interconexión… Todos eles detállanse a continuación.
1. Peóns no carril bici
Non é estraño ir coa bici e, de súpeto, divisar que no carril destinado a este vehículo hai persoas paseando ou familias empuxando o carriño do bebé. Non é que sexan unhas desconsideradas! A razón estriba, case sempre, en que moitos carrís bici trazáronse suprimindo beirarrúas. “Este deseño prexudica o espazo do peón, deteriora as beirarrúas e xera conflitos onde non existían”, asegura a plataforma Cidade ciclista.
Para evitar problemas, neste caso é esencial extremar a precaución ao conducir se ven peóns e respectar a súa seguridade, freando ao achegarse e sen entrar en discusións con eles. Despois, débese avisar no concello da localidade sobre o punto do carril bici no que suceden os incidentes e, se se coñecen, explicar as posibles causas polas que ocorren: un paso de peóns próximo, unha parada de autobús á beira do carril bici, unha beirarrúa que quedou reducida ao mínimo, etc.
2. Carrís para bicis cheos de maleza e árbores caídas
Hai tramos de carrís bici polos que é imposible rodar, xa que se atopan cheos de maleza ou con ramas de árbores caídas e sen recoller. Noutros hai barro, fochancas que poden facer escorregar ou zonas que se alagan en canto chove. Cando o ciclista acha este tipo de obstáculos, ás veces non queda máis remedio que apearse da bici e seguir o camiño empuxándoa. Se non, sempre é posible baixar á calzada e conducir xunto aos coches con precaución.
Esta falta de mantemento pode ser a causa de múltiples accidentes, polo que tamén hai que dar parte ao concello ou xunta de distrito sobre o estado do carril nesa área. E se se poden incluír fotografías ou vídeos, moito mellor.
3. Invasión de coches ou motos nas vías ciclistas
Circular polo carril destinado á bicicleta é tamén misión imposible nas horas punta. Sempre se debe ir con precaución, pero cando se observan coches ou camións no carril, aínda máis. E moitas veces hainos! Ás veces tense que esquivar un automóbil parado no carril ou saír do camiño porque un camión de repartición corta o paso para aparcar o intre de descarga. Ademais, é frecuente que camións ou furgonetas de grandes dimensións ocupen ambos os sentidos do trazado para ciclistas.
Utilizar estes carrís para estas actividades é unha infracción, de modo que, ademais de queixarse ante o concello, deberíase pór en coñecemento dos axentes de tráfico ou mobilidade.
4. Camiños para bicis que non levan a ningunha parte
Hai cidades nas que algúns tramos de carril bici aparecen e desaparecen á súa antollo, polo que se debe estar moi pendentes de ver a súa continuidade. Outras veces, algúns percorridos non se conectan entre si.
Nestes casos, non queda máis remedio que continuar pola calzada ou dar a volta para tomar outro camiño. Pero, ademais, é posible expor as queixas en diferentes asociacións de ciclistas, que hai en todas as urbes. Os seus informes e traballos sobre as dificultades dos carrís bici, o seu mantemento e a súa eficacia (ou non) poden facer presión nos concellos e conseguir que os carrís estean en mellores condicións.
5. Carril bici repleto de mobiliario urbano
Non é un invento, hai fotos que o proban! En metade dun carril bici pódese atopar case de todo. Hai farois, carteis de publicidade ou que avisan dunha obra, colectores… Tamén se atopan carrís bici situados entre o autobús e a marquesiña (a cola para subir, obviamente, faise no lugar destinado á circulación das bicicletas). E noutras zonas, as terrazas de bares e cafetarías ocupan gran parte da beirarrúa, polo que obrigan aos peóns a andar polo carril bici.
Como en situacións anteriores, o máis conveniente, ademais de reducir a marcha e ter coidado de non molestar a ninguén nin facerse dano uno mesmo, é tomar fotografías dos obxectos que molestan e denuncialo ante a área do concello encargada do correcto funcionamento do carril para bicicletas.
