O hidróxeno é a principal alternativa ao petróleo como fonte de enerxía para propulsar os vehículos. A súa maior vantaxe é que é unha materia prima limpa, xa que non emite dióxido de carbono (CO2). Pero é necesario atopar un medio seguro e barato para almacenalo que poida desenvolverse de forma industrial.
Unha investigación internacional, dirixida polo Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), logrou almacenar hidróxeno de forma estable en nanocuernos (estruturas porosas de carbono), que pode ser liberado para o seu uso de forma controlada.
O uso do hidróxeno como fonte alternativa de enerxía está cada vez máis preto
“As nosas investigacións céntranse en buscar materiais que permitan almacenar ata seis quilos de hidróxeno, que sirvan para facer 500 quilómetros nun vehículo utilitario e que se poidan recargar nun tres minutos”, explica Javier Bermejo, do Centro de Física de Materiais (centro mixto do CSIC e a Universidade do País Vaco), situado en San Sebastián.
Nanocuernos de carbono
Para desenvolver o traballo, os científicos utilizaron, por primeira vez, nanocuernos de carbono en lugar dos tradicionais nanotubos. Agrupadas formando unha flor, estas novas nanoestructuras de 0,1 micrómetros, teñen unha gran superficie específica que permite adsorber gran cantidade de gas. “Habemos visto que o hidrogeno únese ao nanocuerno de forma moito mais forte que ao nanotubo e pode ser liberado para o seu uso en condicións controladas. Ademais, ao contrario que cos nanotubos, a unióna a estrutura carbonosa é estable a temperaturas significativamente máis elevadas, o que abre unha nova vía para a súa comercialización”, afirma Bermejo.
Aínda que o hidróxeno proporciona menor densidade de enerxía que os combustibles fósiles, é unha alternativa prometedora como fonte de enerxía. A substitución do petróleo por hidróxeno axudaría a eliminar os gases de efecto invernadoiro, xa que este último só produce vapor de auga.
Produción de vehículos
A Comisión Europea ha proposto recentemente que se harmonice a produción dos vehículos de hidróxeno na Unión Europea para que poida aumentar a presenza destes no mercado e redúzanse así as emisións de gases á atmosfera. A situación actual, segundo explicou o comisario europeo de Industria, o alemán Günter Verheugen, é que estes coches de hidróxeno non están incluídos na clasificación europea de recepción de vehículos (WVTA nas súas siglas en inglés), de modo que na práctica é moi difícil a súa comercialización nun país distinto do de fabricación.
A idea de Bruxelas é que este tipo de coches, cando saian ao mercado, respondan aos mesmos estándares de seguridade e fabricación que o resto de utilitarios que hai agora no mercado de igual gama pero que funcionan con combustibles clásicos, como gasolina ou gasóleo. Agora estes coches reciben unha especie de autorización nacional no país onde se fabrican e do que non poden saír e venderse noutros países como consecuencia da lagoa que hai na materia e que agora se tenta emendar.
Ademais, a CE autorizou destinar 470 millóns de euros a un proxecto de partenariado público-privado para o desenvolvemento do hidróxeno, xa sexa este para combustible de automóbiles ou de pilas. As empresas privadas interesadas, entre as que están as principais petroleiras e fabricantes de coches, achegarían a mesma cantidade de diñeiro que a CE á investigación.
