Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Materiais e formas de fabricación das lamias

Poden ser de aceiro, aluminio ou magnesio e fabricarse nunha soa peza ou en tres pezas por molde, inxección ou forxado
Por EROSKI Consumer 10 de Abril de 2006

Non é o mesmo fabricar unha lamia para un utilitario, un todo terreo, un deportivo, un camión ou un coche de competición. Cada uso esixe unha resistencia e características que fan recomendable a utilización dun material e un proceso de fabricación específico.

Os materiais cos que se fabrica unha lamia poden ser:

Aliaxe de aceiro (tamén coñecidas como “lamias de chapa”): estas son as lamias máis utilizadas, especialmente en vehículos de gama baixa e media grazas ás súas boas cualidades mecánicas e o seu baixo custo. Son moi macizas, xa que a resistencia do material non permite un deseño con radios. De aquí deriva o seu principal inconveniente: o seu elevado peso.

Aluminio: cada vez máis frecuentes, permiten deseños moi variados xa que o material é máis resistente. Por tanto, son máis aptas para vehículos deportivos. O seu peso é máis lixeiro, aínda que o prezo é máis elevado.

Magnesio: utilízanse na competición (Fórmula 1, Nascar, rallyes…), aínda que xa hai lamias de magnesio dispoñibles para o mercado de consumo. O material, así como o seu custoso e esixente proceso de fabricación converten a estas lamias nun capricho ao alcance dos petos máis desafogados. As súas grandes vantaxes: resistencia e lixeireza extremas: o magnesio é o máis livián de todos os materiais estruturais.

Aliaxes: son combinacións diversas entre estes metais.

Os múltiples procesos de fabricación pódense resumir, principalmente, en catro:

Fabricación en molde por gravidade: introdúcese o metal fundido nun molde e déixase arrefriar.

Por inxección: nun molde completamente pechado ao baleiro inxéctase o metal fundido a presión. Así se consegue un mellor compactado do material e, por tanto, unha lamia máis ríxida e resistente.

Tratamentos térmicos: a fabricación en molde ou por inxección pódese combinar con tratamentos térmicos como o recocido a 260 graos ou o bonificado, que pode ser por amorne (manter o material 18 horas a 415 graos) ou maduración (15 horas a 170 graos). Melloran a resistencia e a dureza do material.

Forxadas: fabricadas e acabadas a man. Fanse por encargo de clientes que queren decorar o seu automóbil cunhas lamias únicas e exclusivas, sen importar o elevado prezo, que pode alcanzar os 1.000 euros.

Todas as lamias pódense fabricar nun só bloque ou en dous, tres e ata catro pezas separadas. As distintas pezas únense mediante multitude de pequenos parafusos de titanio.

Dúas pezas: núcleo (a “estrela” que se atornilla ao chasis) e lamia (o cilindro de metal sobre o que se monta o pneumático).

Tres pezas: núcleo, semillanta interior (a parte da lamia que se introduce sobre o eixo da suspensión) e aro exterior (a parte da lamia que sobresae desde o núcleo).

Catro pezas: dobre núcleo que permite varias combinacións de posición relativa dun respecto doutro, semillanta interior e aro exterior.

Dependendo de todas estas características, o prezo das lamias pode oscilar entre 100 e 1.000 euros por unidade.