Non resulta fácil para todo o mundo distinguir potencia e par, xa que son dous conceptos intimamente relacionados. O par refírese a a forza do motor, ao pulo que pode proporcionar. A potencia, é a capacidade do motor para entregar esta forza no menor tempo posible.
Así, un camión necesita un motor con moito par mentres que un coche de carreiras busca sempre a maior potencia posible. O par mídese en newtons por metro; a potencia, en quilowatts ou cabalos vapor (cv).
Normalmente, a potencia e par dun motor van parellos: a maior potencia, máis par.
Os motores diesel ofrecen un bo par. Por iso un coche diesel é máis apto para remolcar unha caravana, pero se queremos conducir ágilmente con el veremos que á hora de acelerar e recuperar é “mais perezoso” que un de gasolina. Os coches de gasolina, pola súa banda, mostran un comportamento “máis vivo”.
Todos os camións, autobuses e furgonetas grandes son diesel. Non se debe só á maior economía do combustible, senón ao mellor par, que permite manexar cargas máis pesadas. Os profesionais, por tanto, prefiren a capacidade para arrastrar máis toneladas (par) que a posibilidade de transportar pouco pero moi rápido (potencia).
De feito, os camións contan con motores de seis a dez litros de cilindrada cos que conseguen enormes cifras de par para remolcar trinta ou máis toneladas. Con todo, a súa potencia non é tan alta como podería parecer a primeira ollada: un autobús adoita ter entre 200 e 300 cv e un camión entre 300 e 500 cv.
Con estes mesmos 500 cv un coche de gasolina pasa o 300 km/h. As motos máis veloces do mercado non alcanzan os 200 cv, pero poden acelerar de 0 a 100 km/h en tres segundos e alcanzar o 330km/h.
No entanto, co importante desenvolvemento tecnolóxico dos motores diesel, estas diferenzas reducíronse bastante. Unha coñecida marca alemá gañou en 2006 as 24 horas de Le Mans cun deportivo dotado de motor diesel, un fito na historia do automobilismo.
