Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Tratamento antifricción para o motor

Trátase dun líquido que se adhire ás partes móbiles e reduce o rozamiento do metal, pero os seus efectos beneficiosos son dificilmente comprobables
Por EROSKI Consumer 13 de Decembro de 2006

O tratamento antifricción para o motor é un líquido que se engade ao aceite unha vez cada cen mil quilómetros. Non é un aditivo. O aceite transpórtao “” ata os cilindros, árbores de levas e cigüeñal aos que se adhire para cumprir a súa función.

Segundo os seus comercializadores, alonga a vida do motor e rebaixa as emisións

O principio é moi simple: o rozamiento prodúcese pola fricción entre os poros microscópicos do metal das pezas móbiles. Se estes poros e imperfeccións énchense cun produto o rozamiento será menor. Ao mesmo tempo, logra unha mellor adherencia do aceite creando unha película lubricante constante.

Os beneficios mecánicos son:

– Menor desgaste das pezas e, por tanto, maior duración do motor.

– Menor perda de potencia e, por tanto, mellor aproveitamento do combustible.

– Redución da temperatura.

– Menor consumo de aceite.

– Maior protección no arranque en frío e percorridos curtos.

– Menor depósito de carbonilla nos pistones, válvulas e bujías.

– Reduce os ruídos e vibracións.

Os vendedores recoméndano en automóbiles que arrincan constantemente para efectuar percorridos curtos, como transportistas ou viajantes. O prezo dun envase rolda os 50 euros e serve para unha aplicación que durará 100.000 quilómetros. Afirman que o aforro en gasolina e aceite, así como o desgaste máis tardío compensan este investimento.

Os tratamentos antifricción utilízanse especialmente nos coches de radio control, vehículos clásicos e polos afeccionados ao tuning. De feito, as marcas promociónanse principalmente a través de casetas nas feiras destes dous sectores. No entanto, hai fórmulas específicas para todo tipo de motores, desde barcos ata ciclomotores.

Efectos non comprobados

Se todas estas vantaxes fosen certas, o produto utilizaríase de serie en todos os automóbiles. O problema é que son dificilmente comprobables, xa que se trata de melloras cualitativas.

En ningún caso pódese saber se o mesmo motor sufrise máis avarías ou durase durante menos quilómetros de non utilizar o produto. Tampouco existen estatísticas respecto diso entre vehículos con e sen tratamento antifricción.

Nos foros de Internet podemos atopar enconados debates sobre a utilidade real destes tratamentos antifricción. Hai quen confirman os seus efectos beneficiosos, especialmente en vehículos con moitos quilómetros, e quen apostan por utilizar sempre un bo aceite respectando escrupulosamente os prazos de cambio e rexeitan calquera experimento no coche, especialmente cando non se sabe se pode haber efectos secundarios indeseados.

A decisión débea tomar cada particular co seu vehículo. Neste caso, o mellor é pulsar a opinión de diversos profesionais en varios talleres.