O último informe da Asociación paira a Defensa do Paciente (ADEPA) revela que 276 persoas faleceron por presunta neglixencia médica no seis primeiros meses de 2004. Esta organización, con sede en Madrid e delegacións en todas as comunidades autónomas, achaca a situación á “crecente deshumanización que sofre a nosa Sanidade”. “Están a chegar denuncias dunha gravidade tremenda pero evitable. Queremos que se saiba que algo está a pasar”, explica a presidenta de ADEPA, Carmen Flores. “Por que soben as neglixencias? Porque os médicos están colapsados. Hai una responsabilidade da Administración sanitaria”, engade.
ADEPA incide na súa memoria na preocupación que suscitan determinados campos da Sanidade nos que o aumento de actividade foi en paralelo con esas presuntas irregularidades que, en moitos casos, puideron derivar na morte do paciente. É o caso das reducións de estómago por obesidade mórbida, dos que ADEPA constatou a morte de 13 persoas; ou a cirurxía lásik de redución da miopía con láser (cirurxía refractiva) das que xa se realizaron 400.000 intervencións en España e que “veñen producindo, cada vez con maior frecuencia, lesións corneales de carácter secundario”. Ademais, a organización tramita o caso de 35 persoas con graves secuelas (desde cegueira, a visión dobre ou borrosa).
Publicidade enganosa
Nas asociacións de pacientes preocupa cada vez máis a estreita relación entre estética e medicamento, dado o incremento de “publicidades enganosas” sobre clínicas que deixan de lado os aspectos médicos e ofértanse como centros de beleza e mesmo carecen de profesionais especializados.
A memoria de ADEPA tamén advirte do incremento de infeccións hospitalarias, que se saldaron con polo menos 21 falecementos (seis deles a causa do brote de legionela do Hospital Clínico de Zaragoza). Noutros apartados, ADEPA denuncia que “existe case un 10% de erro na subministración de medicación a pacientes ingresados”.
Esta organización considera que os efectos dos males sanitarios pivotan sobre a falta de medios e o aumento das listas de espera: máis de 400.000 persoas están pendentes dunha intervención (con prazos medios entre tres meses e tres anos), una cifra similar está pendente de proba diagnóstica (de seis meses a un ano), e 600.000 enfermos esperan a valoración do especialista (até dez meses).
Aínda que as reclamacións por neglixencia incrementáronse (e en paralelo as sentenzas), as denuncias recollidas por asociacións que defenden os dereitos do paciente que acaban ante un xuíz non chegan á metade das consultas. “Moitas quedan no camiño por falta de probas e, sobre todo, falta de información”, recoñece Flores.
