As células nai obtidas da graxa poderían reparar os ollos danados por traumatismos, queimaduras ou infeccións e converterse nunha alternativa eficaz ao transplante de córnea de cadáver, segundo expertos do Instituto Oftalmológico de Alacante.
O equipo do profesor Jorge Aliou, en colaboración co Hospital A Paz de Madrid, utilizou graxa sobrante de liposucciones para obter células nai que puidesen reparar a córnea, a principal lente do ollo. Unha vez illadas e purificadas, as células derivadas de tecido adiposo cultiváronse e expandiron no laboratorio para obter o concentrado celular necesario.
Despois fíxose unha incisión con láser, similar á que se realiza na cirurxía da miopía para chegar ao estroma, unha das capas da córnea. Aí colocáronse as células nai á espera de que adquirisen características específicas da contorna e puidesen reparar a córnea. O experimento, que se realizou con coellos, constatou que as células humanas trasplantadas transformábanse en células corneales (queratocitos). Ademais, non houbo rexeitamento algún. O novo tecido mantiña unha transparencia funcional, característica necesaria para recuperar a visión.
Os resultados deste experimento, publicados na revista científica “Stem Cells”, abren a porta a novos tratamentos contra as doenzas da córnea. Pero o máis importante é que o novo procedemento elimina o problema da falta de doazóns e o risco de rexeitamento do organismo. Ademais, o transplante de córnea de cadáver obriga a tomar fármacos inmunosupresores para combater o rexeitamento do sistema inmune.
Prótese
Para aplicar este achado en humanos, os oftalmólogos buscan outras fórmulas que permitan ás células da graxa transformarse en células corneales no laboratorio. “Desa forma, evitaríase a agresión con láser e controlaríase mellor o proceso de diferenciación das células”, explicou Silvia Pastor, responsable do laboratorio de cultivos celulares.
As novas células colocaríanse nun material biocompatible para obter unha prótese fabricada a partir de células do propio paciente. Esas próteses serían útiles cando fracasasen os transplantes clásicos de córnea. Esta terapia tamén serviría para tratar úlceras superficiais e o queratocono, un trastorno que deforma a córnea.
