Durante os meses de inverno, as frías temperaturas poden ter un impacto negativo directo sobre a saúde. E esta afirmación non só refírese a as enfermidades infecciosas, como os catarros tan habituais destas datas. O frío e o vento que o acompaña a miúdo tamén afectan o organismo por fóra; e aquí é onde entra en xogo a pel. No caso das persoas con diabetes, sobre todo en quen teñen problemas circulatorios, a pel pode verse prexudicada na época invernal. Por iso é esencial coidala, como se aborda neste artíuclo.
A pel é o órgano máis grande do corpo humano, unha membrana cutánea formada por varias capas de tecido que protexen o organismo. No caso das persoas con diabetes, en especial en quen existen complicacións circulatorias, a pel pode verse moi afectada por factores externos como o frío. E isto pode agravarse nas peles de seu secas e claras. Pero, en calquera caso, sempre ante o frío é importante ter en conta o coidado cutáneo.
Os problemas da pel a raíz do frío non son unha cuestión meramente estética, senón que poden afectar á calidade de vida das persoas con diabetes. Por iso, e do mesmo xeito que durante os meses de verán protéxese a pel do sol e a calor, desde a Federación Española de Diabetes (FEDE) lémbrase que tamén é importante facelo do frío.
Como afecta o frío á pel?
Non todo o mundo ten o mesmo tipo de pel e, por tanto, o frío afectará dun modo distinto a cada persoa. En xeral, as partes do corpo que máis soportan as baixas temperaturas son as que quedan expostas a elas: mans e rostro (sobre todo beizos e fazulas).
Algúns dos síntomas máis habituais son: sequedad, descamación, envellecemento precoz, rojeces e mesmo pequenas feridas. Na pel do rostro, estas rojeces poden manifestarse en episodios de rosácea ou cuperosis.
Por que afecta o frío á pel?
Nas persoas con diabetes, cando os niveis de glicosa no sangue son altos, o corpo perde líquido, provocando que a pel se reseque, o que fai máis fácil que esta poida abrirse. E cando isto último se produce, increméntase a posibilidade da entrada de microbios que causan infeccións. De aí a importancia de protexer a pel se se padece esta patoloxía.
A isto súmase outra serie de problemas máis xerais, como a deterioración cutánea no inverno, xerados polos fortes cambios de temperatura aos que se expón ao longo do día, por exemplo, ao pasar dun espazo pechado e quente ás temperaturas frías do exterior. Isto débese a que a calor dilata os capilares, mentres que o frío contráeos e, neste proceso, altérase a irrigación de osíxeno e nutrientes cara ás distintas capas da pel. Ademais, os expertos en dermatoloxía sinalan que a sensación de sequedad obedece a que os cambios fortes de temperatura deterioran a capa hidrolípida da pel, diminuíndo a secreción das glándulas sebáceas encargadas de manter unha boa hidratación.
Por último, máis aló das temperaturas frías e o vento, nas grandes cidades a pel tamén se expón a un factor externo moi agresivo e que acelera o envellecemento cutáneo: a contaminación ambiental.
Como evitar ou mitigar o impacto do frío sobre a pel?
Xa que a pel protexe ao organismo ante os factores externos, o xusto é que as persoas tratemos de protexela. Neste sentido, FEDE, seguindo as pautas da Academia Española de Dermatoloxía e Venereología (AEDV), recomenda estas indicacións para mitigar o impacto do frío sobre a pel:
- Manter unha boa hidratación do corpo, bebendo 1,5-2 litros de auga a diario, aínda que non senta sede da mesma forma que no verán. Tamén se debe coidar a alimentación a través do consumo de numerosas froitas e verduras, ricas en vitamina C e antioxidantes, que impulsan a rexeneración da pel.
- Na limpeza diaria, evitar as temperaturas moi altas da auga, que removen o manto hidrolípido, e empregar produtos que respecten a estrutura química da pel, xa que algúns químicos poden aumentar a súa vulnerabilidade.
- Hidratar as zonas do corpo máis expostas ao frío, como as mans, a cara e os beizos, con produtos específicos e adaptados ás necesidades de cada pel. É recomendable que estes inclúan un factor de protección solar, sobre todo durante a práctica de deportes de inverno en zonas de neve, pero tamén no día a día.
- Abrigarse ben ao saír á rúa con pezas non demasiado cinguidas e de tecidos apropiados, como o algodón, que transpiran, mantendo a calor corporal. Dentro de casa, débense evitar as temperaturas por encima dos 22 graos e, para mitigar a sequedad que producen algúns sistemas de calefacción, pódense usar humificadores.
Estes son algúns consellos esenciais, que se deberán axustar a cada caso. Por iso, desde a Federación Española de Diabetes recoméndase consultar cun médico especialista en dermatoloxía para identificar as necesidades de cada pel, detectar posibles patoloxías e elixir os tratamentos e produtos de hidratación máis adecuados para cada caso.
