O 14 de febreiro celébrase o Día Europeo da Saúde Sexual. Baixo a lema “O amor é bo para a saúde”, a Asociación Española para a Saúde Sexual pretende concienciar e informar o público sobre a importancia da sexualidade humana. Neste artigo descríbese como unha vida sexual activa repercute na calidade de vida do individuo, sexa cal for a súa idade e a súa condición física e psicolóxica. Ademais, explícase por que a disfunción eréctil podería ser un sinal de aviso de posibles problemas vasculares no corazón ou o cerebro.
Para concienciar e sensibilizar á poboación europea da necesidade de manter uns hábitos sexuais saudables, o 14 de febreiro celébrase, como cada ano desde o 2003, o Día Europeo da Saúde Sexual, cuxo lema nesta ocasión reza “O amor é bo para a saúde”. Os obxectivos da campaña, promovida pola Asociación Española para a Saúde Sexual (AESS), son dúas: demostrar que unha vida sexual activa repercute na calidade de vida do individuo e reivindicar a comunicación na parella como unha das vías de solución na disfunción sexual.
Vida sexual activa
Pero, que papel teñen as relacións íntimas na calidade de vida? Para Cristina Martínez Gómez, psicóloga e sexóloga colaboradora da AESS, “a sexualidade, que inclúe a capacidade de gozar, o desexo de contacto, intimidade, tenrura e amor, é unha parte esencial da vida dunha persoa. Ter unha vida sexual sa e manter relacións satisfactorias non só é importante para un mesmo, senón que cando xorden problemas a este nivel, afecta ao outro membro da parella”.
O apoio e predisposición da parella axuda a buscar solucións adecuadas e a superar mellor a disfunción sexualAínda que “o problema máis común nos homes é a eyaculación precoz e nas mulleres o desexo sexual inhibido -explica Martínez- a realidade é que, en España, non dispomos de datos sobre o número de afectados por disfunción, xa que, en ocasións, por vergoña ou descoñecemento escóndese este trastorno. En moitos casos non se acode a un profesional da saúde e, por tanto, non se diagnostica”. No entanto, estímase que a prevalencia dalgún grao de disfunción sexual entre homes e mulleres (leve, moderado ou severo) é bastante común. De feito, as estatísticas do estudo epidemiolóxico “EDEN”, realizado en España no ano 1999, relacionadas coa disfunción eréctil mostran que afecta a entre un 12% e un 19% dos homes entre 25 e 70 anos.
Outro dos obxectivos da campaña deste ano é reivindicar o papel de apoio da parella. Por que? “A parella debe ser sempre un soporte ante calquera dificultade, máis aínda se se trata dun problema sexual. Aínda que sexa un membro da parella o que o padece en primeira persoa, a disfunción afecta á sexualidade de ambos”, sinala a experta. Cando hai colaboración e boa predisposición por parte da parella, é máis fácil buscar solucións adecuadas e supérase mellor o trastorno.
Sexo na vellez
O sexo continúa na terceira idade. Nesta afirmación están de acordo todos os especialistas. Desde que un nace ata que morre, o desexo, a satisfacción e a sexualidade forma parte da súa vida. É verdade que no organismo, polo propio proceso de envellecemento, danse cambios fisiológicos que caracterizan as relacións íntimas e que fan que sexan menos impulsivas: o home necesita máis tempo para lograr unha erección, o orgasmo é máis difícil de alcanzar e dura menos; e na muller, a vagina perde elasticidade, diminúe a capacidade de lubricar e os orgasmos tamén son menos intensos.
Por este motivo, para manter unha vida sexual plena, é fundamental adaptar a sexualidade á idade e circunstancias vitais de cada un. “Non é o mesmo unha persoa que aínda sendo maior goza dunha boa saúde, que quen padecen algunha enfermidade crónica como diabetes, cardiopatías ou enfermidades dexenerativas, entre outras”, sinala Cristina Martínez. Ter a suficiente información e coñecer as limitacións do seu estado de saúde axudará a gozar do sexo dunha forma máis sa, con máis confianza e tranquilidade.
De feito, o decálogo de sexualidade e ciclo vital da Federación Española de Sociedades de Sexología en relación á idade destaca que, sexa cal for a idade dunha persoa, e a súa condición física e psicolóxica, hai que valorar a importancia do pracer como un compoñente fundamental da saúde, o benestar e a calidade de vida.
Segundo datos da Asociación Española para a Saúde Sexual, os españois tardan unha media de cinco anos en recoñecer que sofren un problema na súa saúde sexual e, por tanto, en acudir ao especialista. Esta tardanza, ademais, ten consecuencias, xa que canto máis se tarda, máis custa resolver a situación e máis sentimentos de culpa ou frustración arrástranse.
Ademais, algúns trastornos sexuais están relacionados de maneira directa coa saúde doutros órganos, como o corazón. De feito, as causas orgánicas máis habituais da disfunción eréctil -que tamén pode ser psicógena e mixta- son de orixe vascular.
Un recente estudo da Universidade de Australia, publicado en ‘Plos Medicine’, sinala que máis da metade dos casos de disfunción eréctil en homes maiores de 50 anos é de orixe vascular. Así mesmo, o risco de sufrir unha enfermidade cardiovascular e de falecer pola súa causa aumenta coa severidade da disfunción eréctil en homes con e sen antecedentes de patoloxía cardiovascular.
Por este motivo, hai que entender a disfunción eréctil como un sinal de alarma de posibles problemas vasculares no corazón e que esta disfunción sirva como marcador para identificar os homes que deberían revisar o seu risco de patoloxía cardiovascular.
