Agora que parece que a pandemia en España vai remitindo, aínda es dos que pasas parte do teu tempo libre en Internet, redes sociais como Twitter e medios de comunicación online lendo malas noticias acerca da súa evolución? Ou quizais a fatiga pandémica fixo que deixes de informarche tanto do seu desenvolvemento e abandones este mal hábito que se coñece como doomscrolling, una nova palabra que poderiamos engadir ao dicionario da covid-19. En calquera caso, nas seguintes liñas contámosche máis acerca desta práctica, as súas consecuencias na túa saúde e que podes facer paira deixar de facela.
Que é o doomscrolling
Este termo fai referencia ao consumo desmedido de información negativa a través de pantallas. Doomscrolling provén de doom (morte, catástrofe ou fatalidade) e scrolling (a acción de desprazarse cara abaixo nas pantallas de dispositivos como móbiles ou tabletas ou coa axuda do rato nos computadores). Este neoloxismo aparece nun dos dicionarios online máis importantes en inglés, o Merriam-Webster, e é similar a doomsurfing (navegar por malas noticias).
Fíxose popular en abril de 2020 coa publicación dun artigo nos Angeles Times, no que se comentaba que o coronavirus estaba a cambiar a nosa forma de falar e ampliando o noso vocabulario. Pero é que tamén fixo que modificásemos a nosa maneira de consumir información. Porque estar informados é una necesidade humana, e máis en situacións de incerteza como a que estamos a vivir coa pandemia, pero de noticias malas como as mortes ou contagios diarios ou as restricións?
“Hai persoas que teñen tendencia a un pensamento negativo, catastrofista, e o que fan é buscar a confirmación desas catástrofes”, recoñece Elena Daprá, psicóloga clínica e experta de benestar psicolóxico na empresa. E coa pandemia, estar máis tempo en casa, conectados máis ás redes sociais e a televisión contribuíu a iso. “Si teño tendencia a buscar o lado negativo das cousas, nesta situación a tendencia acrecéntase”, sostén.
Pero neste caso, máis que una adicción como patoloxía, Daprá considera que estamos ante unha adicción como consecuencia: “Cando empezou a pandemia, ao buscar noticias que nos informasen chegábannos noticias negativas. E nese momento actívase o pensamento máis catastrofista. Paira o ser humano a supervivencia é imprescindible, e ten dúas maneiras de sobrevivir: a través das recompensas ou de evitar o dano. E o que levou a querer buscar esas noticias negativas non foi tanto una adicción, senón a evitación do dano. E non tivemos recompensa, polo que un afaise a que ese sexa o método paira sobrevivir”.
Consecuencias do doomscrolling
Ademais de seguridade e supervivencia, tamén co doomscrolling sentimos aliviados, comparándonos con situacións peores que as nosas.
Pero o problema de pór o foco nas noticias negativas é que directamente repercute na nosa saúde mental, tan afectada nesta pandemia. Por culpa do doomscrolling aparecen máis síntomas de tensións, problemas paira durmir, labilidad emocional (súbitos cambios de humor), comportamentos agresivos, depresión e tensión postraumática.
Como podes deixar de facer doomscrolling
Estar informado é bo, pero a sobreinformación non é recomendable. “Pode ser moi nociva e provocar sensacións de desasosego que son absolutamente contraproducentes”, xa alertaba o Colexio Oficial da Psicoloxía de Madrid nas súas ‘Orientacións paira a xestión psicolóxica da corentena polo coronavirus’, onde tamén lembraba que “existen numerosas noticias falsas e informacións inútiles que afianzan o temor e afástannos da tranquilidade”.
E varios estudos corroboran estes efectos. Un deles é esta enquisa alemá, realizada ao principio da primeira onda e publicada na revista médica European Arquives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, que atopou una conexión directa entre a frecuencia, duración e diversidade de exposición aos medios co aumento de síntomas de depresión e ansiedade.
Pero ademais de deixar consumir tanta información, Elena Daprá recomenda o seguinte paira deixar de facer doomscrolling:
- Establecer contacto social. Deixar Internet e volver falar con outras persoas.
- Establecer conversacións na Rede. Se non é posible abandonar Internet, pola situación (por exemplo, un confinamento por enfermidade), hai que tratar de falar, chatear… que non todo sexa mirar información.
- Exteriorizar as emocións positivas e negativas. “Sentiremos acompañados, non sentimos sós fronte ao perigo”, lembra a psicóloga clínica.
- Ser conscientes de canto tempo estamos en liña e pór límites. Paira iso, é moi útil fixar momentos de desconexión de calquera tipo de aparello: saír a camiñar, facer deporte, tomar algo cos amigos, estar cos nenos ao parque… “Así me dou condutas compensatorias e que son recompensantes en si mesmas. Se non dedicamos a outras cousas o tempo que adoitamos estar a mirar estas noticias negativas, teremos á mente dándolle voltas”, comenta Daprá.
- Seleccionar a información que consumimos. “Agora dáse autoridade a calquera que anuncia que é coach e diche como tes que levar a túa vida. Non se pode dar autoridade a todas as noticias. É importante desenvolver pensamento crítico e relativizar. Paira iso, hai que priorizar a saúde mental. Se ves que as noticias negativas non véñenche ben, non as leas”, conclúe.
