Un mosquito non clasificado con anterioridade, xeneticamente distinto dos subgrupos coñecidos e tamén moi susceptible aos parásitos de malaria, podería ter implicacións para a transmisión e control desta enfermidade, segundo un descubrimento do Centro Nacional de Francia de Investigación Científica en París que se publica agora na revista “Science”.
Este equipo de investigadores recompilou mosquitos de estanques próximos ás vilas de Burkina Faso durante catro anos e identificou un subtipo de mosquito “Anopheles gambiae” que é improbable que se incluíse en recompilacións anteriores. Os científicos suxiren que isto se debe a que case todos os mosquitos recolleitos para a investigación no pasado tomáronse no interior de asentamentos humanos, onde os insectos se poden capturar con facilidade.
Estes mosquitos, que se atopan no interior das vivendas, mostran certas condutas e susceptibilidade aos parásitos da malaria que os sitúan á marxe dos mosquitos que habitan o exterior. Os investigadores cren que a gran maioría da transmisión da malaria prodúcese a través da variedade doméstica. Con todo, esforzos previos para controlar a malaria fracasaron porque os mosquitos do exterior permitiron que a transmisión da malaria persista a pesar do uso estendido de insecticidas nos fogares.
Os científicos franceses reproduciron xeracións do subtipo único de A. “Gambiae” no laboratorio e descubriron que era máis susceptible ao parásito “Plasmodium falciparum” que os tipos rexistrados de mosquitos de interior. Os autores suxiren que este novo subgrupo de mosquito podería ser bastante mozo en termos evolutivos e sinalan que debería capturarse a adultos deste tipo procedentes do medio natural e revisar as medidas de recompilación e control.
