Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Investigadores españois descobren un mecanismo que protexe ás neuronas da morte celular
Acharon a proteína Scratch2, reguladora da actividade do xene p53, coñecido por ser un potente supresor de tumores
- Autor: Por mediatrader
- Data de publicación: Mércores, 02deMarzode2011
Investigadores do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) descubriron un mecanismo que protexe ás neuronas da morte celular programada mediante o control da actividade da proteína p53, coñecida por ser un potente supresor de tumores, informou o maior organismo público de investigación o noso país e o terceiro de Europa.
A morte celular programada, ou apoptosis, ocorre principalmente tras a activación da proteína p53, “denominada o gardián do xenoma” por ser un potente supresor de tumores. “P53 induce a morte da célula en resposta a unha gran variedade de sinais de tensión celular e dano no DNA. Esta proteína non é necesaria durante o desenvolvemento embrionario, pero con todo está presente no embrión, polo que a súa actividade debe ser controlada para evitar unha morte celular masiva”, explicou a investigadora Ángela Neto, do Instituto de Neurociencias, centro mixto do CSIC e a Universidade Miguel Hernández de Elxe.
O traballo, publicado na revista “Cell Death and Differentiation”, deu cun dos encargados de controlar a actividade de p53: o factor de transcrición Scratch2. “Un factor de transcrición é unha proteína que regula a expresión doutros xenes. No noso estudo, analizamos as consecuencias de diminuír a función de Scratch2 durante o desenvolvemento embrionario do peixe cebra. O que vimos foi que a supervivencia das neuronas depende de Scratch2, mesmo cando non existe dano celular”, sinalou a investigadora do CSIC e coautora do estudo Eva Rodríguez?Aznar.
Segundo as investigadoras, a resistencia á morte celular é beneficiosa durante o desenvolvemento embrionario e para o funcionamento normal do individuo adulto. Con todo, apuntou Neto, “é importante que o organismo elimine as células danadas e tamén as células tumorales. Os represores de morte celular vólvense daniños neste caso, pois fan ás células cancerosas moi resistentes ás terapias”.
