A hiperhidrosis afecta a 176 millóns de persoas en todo o mundo, segundo datos da International Hiperhidrosis Society. Á parte de ser molesto para un mesmo, o exceso de suor xera problemas sociais e de relación, que se agravan cando o afectado é adolescente. Ademais de recomendacións para aliviar a sudoración, hai dispoñibles tratamentos médicos, como a aplicación de produtos tópicos ou de fármacos anticolinérgicos, o uso de botox e técnicas como a iontoforesis ou a intervención cirúrxica. Unha camiseta elaborada con microfibras é a última novidade. A súa alta condutividade térmica e unha gran capacidade de absorción poderían ser unha solución.
Entre as recomendacións para reducir o exceso de transpiración destaca o uso de téxtiles especiais (roupa de algodón e transpirable) que atenúan a suor, aínda que non o eliminan. Con todo, investigadores do Centro de Innovación Tecnolóxica da Universidade Politécnica de Cataluña culminaron un traballo de dous anos cun resultado moi esperanzador: a creación dunha camiseta que elimina as manchas de suor. Aínda que non acaba coa hiperhidrosis, contrarresta a molesta transpiración, o seu principal síntoma.
O segredo desta peza é a súa composición. Fórmana dúas capas de tecido ligadas entre si cunha nova técnica que permite que entre elas circule unha capa de aire capaz de evaporar a suor e manter a roupa seca en todo momento. Elaborada con microfibras, a camiseta ten unha alta condutividade térmica e unha gran capacidade de absorción.
Repercusións negativas
Suar en exceso, a miúdo, é un calvario para quen o sofre. A hiperhidrosis repercute na vida cotiá e provoca inseguridade, vergoña, debilidade emocional e física e, mesmo, depresión. Todo iso repercute no modo no que se afrontan as actitudes negativas na contorna laboral e persoal, e condiciona a capacidade de levar a cabo actividades deportivas ou outras accións que requiran esforzo ou tensión. A International Hiperhidrosis Society (IHS) afirma que o 63% das persoas con hiperhidrosis declárase infeliz ou deprimida e o 74% afirma que sente menos autoconfianza do que desexaría.
Se a hiperhidrosis provoca vergoña na idade adulta, o problema agrávase cando os afectados son adolescentes
A produción excesiva de suor pode ser xeneralizada ou localizada. A primeira orixínase en numerosas circunstancias como consecuencia dunha situación determinada, como o embarazo, a obesidade, a menopausa, a ansiedade, o hipertiroidismo, o consumo de alcol ou de opiáceos e certas enfermidades, como cancro e infeccións. Pero a hiperhidrosis localizada (axilas, mans, cara, pés…) desencadea os maiores problemas porque non depende de momentos puntuais nin de situacións concretas.
A transpiración desenvólvese sen motivo aparente. A persoa con hiperhidrosis súa seis veces máis do habitual, sen mediar esforzo nin actividade física. Datos da IHS cifran o número de persoas afectadas en 176 millóns.
O organismo humano, con catro millóns de glándulas sudoríparas, envía as ordes para xerar suor e manter o corpo a unha temperatura adecuada en determinadas situacións. No caso dos afectados, con todo, estas mesmas ordes orixínanse de forma independente á temperatura ou ao estado anímico (o nerviosismo provoca un aumento da suor). O exceso de transpiración detéctase, sobre todo, en mans, pés, axilas e a rexión craneofacial, zonas con maior número de glándulas sudoríparas.
Recomendacións
Para os afectados, diversas recomendacións resultan útiles na vida diaria, xa que aínda que non curan, alivian e axudan a soportar esta molesta enfermidade:
- Usar calcetíns e zapatos porosos e transpirables, e cambiarse de calzado a miúdo.
- Ducharse máis dunha vez ao día.
- Depilarse a lanuxe axilar.
- Evitar a inxesta de café, alcol e especias picantes.
- Se ademais do exceso de suor este ten un cheiro desagradable, hai que utilizar un xabón líquido con clorhexidina para ducharse. Despois, débese aplicar un composto de clohidróxido de aluminio. A crenza popular asegura que o cheiro corporal está causado pola suor. Con todo, a suor en si non ten cheiro. Este créase cando as bacterias da pel mestúranse con el.
Tratamentos médicos
Aínda que en poucas ocasións controlan o problema de forma continuada, na actualidade coñécense catro tratamentos médicos conservadores que, se se seguen de maneira correcta, son efectivos. O primeiro é o uso de antitranspirantes fortes con entre un 10% e un 15% de hexahidrato de cloruro de aluminio, que tapona os condutos sudoríparos. Os fármacos anticolinérgicos axudan a previr a estimulación das glándulas sudoríparas, aínda que aínda non se estudaron de forma adecuada e poden provocar efectos secundarios, como boca reseca, mareo e problemas coa micción.
O botox, que nos últimos anos converteuse en remedio para moitas condicións (engurras, parálises, distonías e, mesmo, o cóbado do tenista), tamén é un produto usado para a hiperhidrosis. A Food and Drug Administration (FDA) aceptouno para o tratamento da sudoración intensa nas axilas, xa que bloquea de forma temporal os nervios que estimulan a sudoración.
A electricidade e a intervención cirúrxica son as dúas últimas eleccións. Utilízase electricidade -iontoforesis- para pechar de maneira temporal a glándula sudorípara. É efectiva sobre todo para a sudoración de mans e pés. En sesións que duran de 10 a 20 minutos, as mans e os pés mergúllanse en auga e pásase unha corrente eléctrica suave ata que o paciente sente unha lixeira sensación de hormigueo. Nos casos máis graves, despois de que fallasen o resto de tratamentos, óptase pola simpatectomía torácica endoscópica. É un procedemento cirúrxico minimamente invasivo (mediante endoscopia) que pecha o sinal que lle ordena ao corpo suar en exceso. Realízase en pacientes con hiperhidrosis nas mans ou na cara (non nas axilas).
A suor nocturna orixínase por transpiración excesiva que non se debe a un exceso de calor na habitación ou na cama. A miúdo, é tan excesivo que acaba por empapar as sabas. A pesar de que a hiperhidrosis é culpable destas suores, hai outras causas médicas posibles: os sofocos nocturnos da menopausa, infeccións como tuberculoses, endocarditis ou osteomielitis, e cancro, xa que algúns tipos de tumores teñen como síntomas temperáns a sudoración nocturna excesiva (sempre xunto con outros síntomas, como perda de peso).
Ademais destes factores médicos, moitas persoas non teñen afección subxacente algunha. A suor débese, a miúdo, a cambios normais da temperatura corporal durante o día: o organismo alcanza a temperatura corporal máis baixa pola mañá e a temperatura máis alta pola noite. Estes cambios desencadean sudoración.
Se a hiperhidrosis provoca vergoña na idade adulta, o problema agrávase cando os afectados son adolescentes. As consecuencias na calidade de vida dos mozos son as mesmas que ter acne severa. Aféctalles, sobre todo, na calidade da socialización e do tempo de lecer. Pola importancia que supón no seu desenvolvemento ata ser adultos, a International Hiperhidrosis Society é consciente do valor de informar e proporcionar recursos sobre hiperhidrosis aos máis novos. Teen Sweat 101 é un punto de encontro con este fin. Nel recompílase, ademais de información, historias reais e servizos, de modo que sentan apoiados por outras persoas coa mesma doenza.
