Ao redor de 12.000 pacientes padecen mieloma múltiple (MM) en España, o que converte a esta enfermidade no segundo tipo de cancro de sangue máis frecuente no noso país tras o linfoma de Hodgkin. Ademais, segundo os datos expostos no último encontro do Grupo Español de Mieloma (GEM), cada ano diagnostícanse 2.000 casos novos desta patoloxía.
Os expertos alí reunidos destacaron a importante mellora da supervivencia en pacientes de mieloma múltiple grazas á actual combinación de fármacos. Juan José Lahuerta, xefe do servizo de hematología do Hospital 12 de outubro e coordinador do encontro, explicou que hoxe en día xa se alberga a esperanza de poder chegar á curación total dos enfermos e que a supervivencia dos pacientes con peor prognóstico duplicouse nos últimos anos. “Trátase de pequenos avances que, unidos, deron lugar a estratexias terapéuticas complexas prolongadas con resultados impensables hai uns anos”, asegura Lahuerta.
O mieloma múltiple é unha tipoloxía de cancro de sangue incurable ata o momento. Afecta na súa maioría a persoas maiores de 65 anos e ten a súa orixe na medula ósea. O seu principal característica é a proliferación descontrolada de células plasmáticas, que producen un gran número de anticorpos de mieloma, os cales se acumulan no sangue e nos ouriños. Co tempo, obstaculizan o funcionamento normal da medula e provocan danos óseos.
A introdución de novos fármacos permitiu mellorar o prognóstico de todos os afectados por mieloma múltiple no últimos dez anos. Ata entón, a supervivencia en persoas maiores non chegaba aos 30 meses e situábase ao redor dos 40-45 meses en persoas novas. Na actualidade, a lenalidomida, un fármaco con acción tumoricida e inmunomodulador, influíu notablemente na mellora destas estatísticas, sobre todo, polos bos resultados que ofrece na fase de mantemento.
Segundo Lahuerta, hoxe podemos cifrar entre un 40% e un 50% a remisión completa en persoas maiores, mentres que en mozas a curación alcanza mesmo o 80%. Hai 20 anos, os tratamentos exitosos só representaban o 10% nos pacientes de idade máis avanzada e o 20% no resto.